Home
မေးမြန်းခန်း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အဓိကၾသဇာက ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲေဆာင္ၿပီး မွ်ေျခတခုရေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးဖုိ႔ပဲ- မင္းဇင္
အေးနိုင်
·
June 2, 2017
ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ- ၂၁ ရာစုပင္လုံ (ဒုတိယအႀကိမ္အစည္းအေ၀းကို ေနျပည္ေတာ္မွာ ေမလကုန္ပိုင္းက ေျခာက္ရက္ၾကာက်င္းပခဲ့ရာမွာ ဖက္ဒရယ္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးအပါအ၀င္ အေျခခံမူ ၃၇ ခုကို ခ်မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ညီလာခံမွာ ႏုိင္ငံေရးအစုအဖြဲ႔မွ ပါ၀င္သင့္ပါ၀င္ထိုက္သူအျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့သူ မဟာဗ်ဴဟာႏွင့္ မူ၀ါဒေလ့လာေရးအင္စတီက်ဳရဲ႕ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးမင္းဇင္ကို ဒီဗြီဘီက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ၂၁ ရာစုပင္လုံ ဒုတိယအစည္းအေဝးကို ေမလကုန္ပိုင္းက ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ညီလာခံ ၆ ရက္ကာလမွာ  ညီလာခံက ထြက္ေပၚလာတ့ဲ ရလဒ္နဲ႔ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ အႏွစ္ခ်ဳပ္က ဘာေတြပါလဲ။ ညီလာခံအေနနဲ႔ သူတို႔ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၃၇ ခ်က္ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒနဲ႔ တည္ဆဲဥပေဒမွာလည္း ပါၿပီးသားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက႑မွာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ကိုအေျခခံတဲ့ျပည္ေထာင္စုကို သြားမယ္ဆိုတာကေတာ့ ဒါကေတာ့ ကတိကဝတ္သေဘာအရ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒမွာေရာ၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒမွာေရာ မပါခဲ့ဘူး။ ဒါကေတာ့ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒါေတြဟာ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ တကယ္လိုလားတဲ့ ဖက္ဒရယ္ရဲ႕ အေျခခံမူေတြကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ပါတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာဖို႔ခက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီညီလာခံမတိုင္ခင္တုန္းက အစိုးရဘက္က ေျပာေနတဲ့ ျပည္နယ္အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာမ်ဳိးဆိုရင္ ဒါ ေနာက္ဆုံး အဆုံးသတ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြမွာ ပါလာတာ မေတြ႔ရဘူး။ ဆိုေတာ့ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္စဥ္တခုမွာ အဆင့္တခုအေနနဲ႔ သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီညီလာခံရဲ႕ Design လို႔ေခၚတဲ့ က်င္းပပုံက်င္းပနည္းေတြ၊ ဥပမာ ဒီညီလာခံရဲ႕ Framework လို႔ေခၚတဲ့ မူေဘာင္ေတြ၊ ညီလာခံရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြမွာ မသဲကြဲတာေတြ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမွာ ဒီမိုကေရစီ မက်တာေတြ အမ်ားႀကီး သတိျပဳမိပါတယ္။ ေမး - ညီလာခံအဖြင့္မိန္႔ခြန္းေတြမွာ NCA (တႏိုင္ငံလုံး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္)နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂိၢဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗို္လ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္၊၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ကိုယ္စားျပဳေျပာတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖဳိးေရးပါတီဥကၠ႒ ဦးသန္းေဌးတို႔က ဒီအတိုင္း သြားၾကဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ညီလာခံမွာ ဝ ဦးေဆာင္တဲ့ ေျမာက္ပုိင္းအဖြဲ႔လည္း တက္ေရာက္ေနၾကေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အန္စီေအဆိုင္ရာ ရပ္တည္ခ်က္ကို ဘယ္လို ျမင္ရ၊ ၾကားရလဲ။ ေျဖ လက္မွတ္မထိုးရးေသးတဲ့အဖြဲ႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ၂ ပိုင္းေလာက္ခြဲလို႔ ရပါတယ္။ ေတာင္ပိုင္းက UNFC (ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ)ကေတာ့ အန္စီေအကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ အေသးစိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ ညိွႏိႈင္းလိုတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်က္ ၉ ခ်က္ကုိ ေျပာထားတယ္။ ေနာက္တပိုင္းကေတာ ေျမာက္ပိုင္းက အဖြဲ႔ေတြေပါ့။ ဝ ဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲ႔ေတြကေတာ့ အန္စီေအလမ္းေၾကာင္းက အလုပ္မျဖစ္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သီးသန္႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ ၁ ခုနဲ႔ သြားရမယ္လုိ႔ သူတို႔ကုိယ္တိုင္လည္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာထားတယ္။ အဲဒါကိုလည္း အမ်ားျပည္သူကို ေၾကညာထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ အန္စီေအဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသလို ထီးရိပ္သဖြယ္၊ တံခါးေပါက္သဖြယ္ ဆက္ျဖစ္ေနဦးမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ အန္စီေအဟာ ပဋိပကၡမွာ ပါေနတဲ့သူေတြအတြက္ ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ အေျခအေနကို ျဖစ္ေစမယ့္ DEADLOCK (စစ္ရန္) ျဖစ္သြားမလားဆုိတာကို က်ေနာ္တို႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ  ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမွာ အင္အားအားျဖင့္ေပါ့ေနာ္။ လက္နက္ကိုင္တပ္အင္အား,အားျဖင့္ ဗမာျပည္လက္နက္ကုိင္ ပဋိပကၡအားလုံးရဲ႕၊ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ အဓိကလက္နက္ကိုင္ ၇၉ ဒသမ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ဟာ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ထဲမွာ ပါမေနဘူး။ သေဘာကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္က လုပ္ေနတယ္၊ အန္စီေအအေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ ဝ လိုမ်ဳိး၊ ကခ်င္လိုမ်ဳိး၊ ရွမ္း(ေျမာက္)လိုမ်ဳိး၊ ကရင္နီလိုမ်ဳိး၊ မြန္လိုမ်ဳိး အဲဒီလိုအင္အားႀကီးတဲ့အဖြဲ႔ေတြက ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ ပါမေနဘူး။ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ ပါေနတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြရဲ႕ အေရအတြက္ဟာ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ပဲရွိတယ္။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တကယ္သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ ပဋိပကၡ ေလၽွာ႔ခ်ေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့့္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ အန္စီေအဟာ ပဋိပကၡေလၽွာ့ခ်ေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမး - ခုလို ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္အေျခအေနကို ဘယ္လုိမ်ဳိး ဥပမာ- ၾကားဝင္ဖ်န္ေျဖမႈေတြ၊ ယူအန္လိုမ်ဳိး ၾကားဝင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လိုမလား၊ ျပည္ပႏိုင္ငံက ပါဝါရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုခု လိုမလား၊ ျပည္တြင္းက တတ္သိပညာရွင္ေတြ လိုမလား၊ ကြာဟေနမႈကို နီးစပ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ။ ေျဖ - အဓိကကေတာ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြေတာ့ ခဏထား၊ အန္စီေအဆိုတာကို ႐ႈျမင္ပုံ ႐ႈျမင္နည္းကို ျပန္သုံးသပ္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေျပာေနတာက အန္စီေအဟာ လမ္းစဥ္တင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ပန္းတိုင္လည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး ေျပာေနတယ္။ အန္စီေအရဲ႕ ထီးရိပ္ဆိုတာက အန္စီေအကိုယ္တိုင္က ပန္းတိုင္လို ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က စဥ္းစားတာက ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက တဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးတို႔၊ ျပည္ေထာင္စုလကၡဏာ တည္ေဆာက္ေရးတို႔နဲ႔ သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီဟာေတြက ပန္းတိုင္ ျဖစ္မယ္။ အန္စီေအဟာ အဲဒီပန္းတိုင္ကို သြားႏိုင္တဲ့ ေစာင္းတန္းတခုပဲ ျဖစ္မယ္။ ဆိုေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကို ေစာင္းတန္း အသြယ္သြယ္က တက္လို႔ရသလိုပဲ အန္စီေအေစာင္းတန္းက တက္တာလည္း တလမ္း ရွိမယ္၊ အျခားေစာင္းတန္းေတြကလည္း တက္လို႔ ရေကာင္းရႏိုင္မယ္။ အကယ္၍ အန္စီေအကို အေသထားၿပီးေတာ့ ဒါဟာ ေစာင္းတန္းလည္း ျဖစ္တယ္၊ ရင္ျပင္ေတာ္လည္း ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ လမ္းပိတ္သြားမယ္။ အထူးသျဖင့္ ေျမာက္ပိုင္းအဖြ႔ဲေတြနဲ႔ လမ္းပိတ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ အန္စီေအကို ေစာင္းတန္းတခုသဖြယ္ သေဘာထားမယ္ဆိုရင္ ေျမာက္ဘက္ကလည္း တက္လို႔ ရႏိုင္တယ္၊ ေတာင္ဘက္ကလည္း တက္လုိ႔ ရႏိုင္တယ္။ အေရွ႕ဘက္မုခ္ကလည္း တက္လို႔ရႏိုင္တယ္။ အဲလိုနည္းေတြနဲ႔ ေျပာင္းစဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲလို စဥ္းစားဖို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီိခ်က္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအရ အေပးအယူလုပ္မႈမ်ားဟာ ငါတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးေတြ စဥ္းစားရမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့ အန္စီေအမွအပ တျခားနည္းမ်ားနဲ႔လည္း ေပ်ာ့ေပ်ာင္းညင္သာစြာ တဖက္နဲ႔တဖက္ အတိုးအေလၽွာ့လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အေရြ႕ကို စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ ေျမာက္ပိုင္း အင္အားစုမ်ားလည္း တစုံတရာ ျပန္လည္ပါဝင္ေကာင္း ပါဝင္လာႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာေတာ့ အခုန ကိုေအးႏိုင္ ေမးသလိုေပါ့။  ႏိုင္ငံတကာအင္အားစုေတြ၊ တ႐ုတ္တို႔၊ ကုလသမဂၢတို႔၊ ကြၽမ္းက်င္သူေတြက ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုအင္အားစုေတြ ပါလာေအာင္ လုပ္ေပးမလဲဆိုတာ ကို ေနာက္တဆင့္ လိုက္စဥ္းစားရမွာပါ။ နံပါတ္ ၁ ကေတာ့ အန္စီေအကို အေသထားတာဟာ Deadlock လို႔ေခၚတဲ့ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သလားဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ျပန္သုံးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေမး - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အန္စီေအကို ေရးဆြဲရာမွာ အန္အယ္လ္ဒီက မပါခဲ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ တာဝန္ခံမႈ၊ တာဝန္ယူမႈအရ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ကေတာ့ အန္စီေအနဲ႔ တို႔တာဝန္အေရးသုံးပါးကို မဟာဗ်ဴဟာလို႔ ေျပာတယ္။ ျပည္ခိုင္ၿဖဳိးဥကၠ႒လည္း အလားတူပဲဆိုေတာ့ သူတို႔က ခုနက ေျပာသလို ေစာင္းတန္းသဖြယ္ လုပ္ပါ့မလား။ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သြားမယ္လို႔ ယူဆႏိုင္စရာ မရွိဘူးလား။ မခက္ဘူးလား။ ေျဖ - ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းလည္းပဲ သြားေကာင္းသြားႏိုင္တယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ခုနက ေျပာသလိုေပါ့။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တုိင္းတဲ့အခါမွာ တိုင္းထြာမႈ နံပါတ္ ၁ ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္္ဟာ ပဋိပကၡကို ဘယ္ေလာက္ ေလၽွာ့ခ်ႏိုင္သလဲ။ အိုေက အန္စီေအနဲ႔ မလိုက္ပါႏိုင္လို႔ တပ္ခ်ဳပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ ေျပာသလိုပဲ မလိုက္ပါႏိုင္တဲ့လူကို အေျခခံဥပေဒအရ၊ တာဝန္အရ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ ပဋိပကၡေတြ ပိုမ်ားလာႏိုင္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ သုေတသီအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ရင္ ဒီလိုျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ က်ေနာ္တို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ စဥ္းစားရမွာ က်ေနာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ နံပါတ္ ၁ က ပဋိပကၡကို ေလၽွာ့ခ်ဖုိ႔။ က်ေနာ္ ခုနက ေျပာသလိုပဲ ပဋိပကၡမွာပါဝင္တဲ့ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က လက္ရွိၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အျပင္မွာ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိထားဖို႔ လိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ဒီေလာက္ တႏိုင္ငံလုံးက ပြဲႀကီး က်င္းပၿပီးေတာ့၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ထူၿပီးေတာ့ ၂၁ ပင္လုံကို ႀကိဳဆိုပါတယ္လို႔ ေျပာေနေသာ္ျငားလည္း ပဋိပကၡမွာ ပါဝင္ေနသူေတြရဲ႕ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အျပင္မွာ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ပဋိပကၡေလၽွာ့ခ်ေရးအတြက္ အေထာက္အကူ မျဖစ္ဘူး။ ပဋိပကၡေလၽွာ့ခ်ေရးအတြက္ အေထာက္အကူမျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ဒီညီလာခံႀကီးၿပီးရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေတာ့မွာပဲ ဆိုတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလည္း တကယ္တမ္းက် လက္ေတြ႔ျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္။ ေမး - ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲမထြက္ရဆုိတဲ့ စကားလုံးေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ညီလာခံေတာင္ တရက္ အခ်ိန္ဆိုင္းေဆြးေႏြးၾကတာ ညီလာခံႀကီး ရပ္တန္႔သြားေတာ့ မေလာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ၾကားရတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိစဥ္ ဘာေတြ ျမင္ခဲ့၊ ၾကားခဲ့ပါသလဲ။ ေျဖ - တပ္မေတာ္အစုအဖြဲ႔ကေျပာတာေရာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ႐ံုးက ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိတဲ့ သူေတြေျပာတာေရာကို ခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အစိုးရ၊ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တပ္မေတာ္အၾကားထဲမွာ နားလည္မႈရွိပုံရပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို လက္ခံတယ္ တပ္မေတာ္ဘက္က။ ဒီဘက္ကလည္း ျပည္ေထာင္စု ခြဲမထြက္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လက္ခံရမယ္။ တကယ့္တကယ္ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္နားလည္သေလာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒီဘက္ကတိုင္းရင္းသားမ်ားကို အဲဒီ message ေပါ့။ အဲလိုညိႇထားတယ္ဆိုတဲ့ဟာကို ေျပာခဲ့ပုံမရဘူး။ တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္ကက်ေတာ့ ၂၁ ပင္လုံဆိုရင္ ပင္လုံဆိုတဲ့ စကားပါေနတယ္။ ၂၁ ပင္လုံရဲ႕ ထြက္လာမယ့္စာခ်ဳပ္ဟာ ၄၇ ပင္လုံကို ပ်က္ျပယ္ေစမယ္၊ အဲလိုဆိုရင္ ၄၇ ပင္လုံမွာ ေပးထားတဲ့ ကတိကဝတ္ျဖစ္တဲ့ ခြဲထြက္ခြင့္ဆုိတာေတာ့ ငါတို႔က မူအားျဖင့္ေတာ့ ဆက္ဆုုပ္ကိုင္ထားသင့္တယ္၊ အဲလိုမွ မဟုတ္လို႔ရွိရင္ေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔ “လက္တပ္ကိုယ္တု” ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့အျမင္မ်ဳိး ရွိၾကတယ္။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ့္တကယ္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးလာၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က အဆိုတင္လာတာက ဒါျဖစ္ရင္ ခြဲထြက္မယ္လည္း မေျပာနဲ႔၊ မခြဲထြက္ဘူးလည္း မေျပာနဲ႔၊ အဲဒီကိစၥကို ဘာမွ မထည့္နဲ႔ေတာ့ ဆုိၿပီးေတာ့အထိ ေျပာတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကို အစိုးရဘက္က ပုဂိၢဳလ္မ်ားက အမ်ားျပည္သူကို ရွင္းျပတာမ်ဳိး မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ အခု က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ဆုံးျမင္ေနရတာက တိုင္းရင္းသားေတြဘက္ကပဲ မခြဲထြက္ဘူးလို႔ ကတိမျပဳႏိုင္လို႔ ဒီညီလာခံက ဒီလိုမ်ဳိးႀကီး ျဖစ္သြားရတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ဳိး အမ်ားျပည္သူအေနနဲ႔ ျမင္သြားႏိုင္တာေပါ့။ တကယ့္တကယ္မွာေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလုံးကေတာ့ position ေခၚတာေပ့ါ။ အျပန္အလွန္ ကုိယ့္မူအေပၚ ကုိယ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ညိႇႏႈိင္းႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ သိပ္နည္းပါတယ္။ အဲဒါလည္း ဒီညီလာခံရဲ႕ အားနည္းခ်က္တခုလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ သိပ္နည္းတဲ့အခါမွာ အေရးႀကီးတာေတြကို အတင္းလုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ အမ်ားသေဘာထား ပါဖို႔ထက္စာရင္ Top Down လုိ႔ေခၚတဲ့ အေပၚစီးကေန ဆုံးျဖတ္သြားတာေတြ ပိုမ်ားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေမး - ညီလာခံက ဒုတိယအႀကိမ္ၿပီးခဲ့ၿပီ။ ေနာက္ေျခာက္လမွာ တတိယအႀကိမ္ ေခၚဦးမယ္။ ဒီၾကားကာလမွာ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းက ဘယ္လိုမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္လဲ။ ဘာေတြ ထြက္ေပၚလာႏိုင္တယ္လို႔ ျမင္လဲ။ ေျဖ - ဒီၾကားကာမွ ခုန က်ေနာ္ ေျပာသလိုပဲ ပဋိပကၡေလၽွာ့ခ်ေရးကို ဘယ္ေလာက္ လုပ္ႏိုင္လဲဆိုတာ ၾကည့္ရမယ္။ ဘာလို႔လည္းဆုိေတာ့ အန္စီေအကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားနည္းလမ္း တခုခုနဲ႔လည္းျဖစ္ျဖစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ထဲမွာ လက္မွတ္မထိုးထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြ ပါဝင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏိုင္မလဲဆုိတာ အေရးႀကီးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တဖက္က ဒီလိုမ်ဳိး အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြမွာ လုပ္ေသာ္ျငားလည္း အခု ညီလာခံကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီက ရလဒ္ေတြဟာ ဒီေလာက္ႀကီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွာ ပါ၀င္လာတာ မေတြ႔ရဘူး။ ဒီညီလာခံဟာ ေအာက္ေျခကတက္လာတဲ့ သေဘာထားေတြကို ေပါင္းစပ္ၿပီးေတာ့၊ အဲဒီသေဘာထားေတြကို တစုံတရာ ထင္ဟပ္ၿပီးေတာ့ ခ်မွတ္တာထက္စာလို႔ရွိရင္ အေပၚကလူေတြက ဆုံးျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ကိုျပန္ၿပီးေတာ့ ဖိအားေပးၿပီးေတာ့ ရလဒ္ေတြ အတင္းထုတ္တယ္လို႔ ပိုေတြ႔ရတယ္။ ဥပမာ နမူနာ ေျပာျပမယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံေရးအစုအဖြဲ႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ပါ၀င္သင့္ ပါ၀င္ထိုက္သူမ်ားအေနနဲ႔ ပါရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအစုအဖြဲ႔မွာ အခ်က္ ၂၁ ခ်က္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစုအဖြဲ႔မွာ ႏိုင္ငံေရးက႑မွာ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္၊ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသား EAOs၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဆိုၿပီးေတာ့ အစုအဖြဲ႔ ၅ ဖြဲ႔ ဖြဲ႔လိုက္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီက ၂ ေယာက္ေျပာတယ္။ ဆိုေတာ့ ၆ ေယာက္၊ ကိုယ္စားလွယ္ ၆ ေယာက္ကို တေယာက္ ၅ မိနစ္ေျပာခြင့္ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔  ႏို္င္ငံေရးက႑ ေဆြးေႏြးခ်ိန္က စုစုေပါင္း ၁ ရက္ခြဲဆုိေတာ့ ၉ နာရီပဲရွိတယ္။ ဆုိေတာ့ အဲဒါကို ေျမႇာက္လိုက္လို႔ရွိရင္ မိနစ္ေပါင္း ၆၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ နာရီနဲ႔တြက္မယ္ဆို ဆယ္နာရီခြဲေလာက္ ရွိရမယ္။ ဆုိတဲ့အခါက်ေတာ့ အေၾကာင္းအရာ ၂၁ ခုကို အဖြဲ႔၀င္တခုစီကေျပာတာဟာ တေယာက္ ၅ မိနစ္နဲ႔ ေျပာလို႔ရွိရင္ ေဆြးေႏြးတဲ့ အဆင့္မေရာက္ေသးဘူး၊ ကုိယ့္အျမင္ေျပာတာနဲ႔တင္ ဆယ္နာရီခြဲေလာက္အခ်ိန္ၾကာေနၿပီ။ တကယ့္ရွိတဲ့အခ်ိန္က ၉ နာရီခြဲ။ အဲဒီ ၁၀ နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္ၾကာတယ္ဆိုတာက သဘာပတိမိန္႔ခြန္းတို႔၊ အက်ဳိးေဆာင္ေတြရဲ႕ ၀င္ေရာက္ေျပာေပးတာတို႔ မပါေသးဘူး။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မူ ၂၁ ခ်က္ကို တခ်က္စီကို ၅ မိနစ္ ေျပာခြင့္ရဖို႔ေတာင္မွ ဆယ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာမယ္ဆုိတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ။ ေနာက္တခုကလည္း အစုအဖြဲ႔ေတြမွာလည္း Common Position ဆုိတဲ့ ဘုံသေဘာထားေတြလည္း မရွိၾကဘူး။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ တက္သုတ္႐ိုက္ၿပီး ေဆြးေႏြး၊ တက္သုတ္႐ိုက္ၿပီး အဆိုျပဳခ်က္ေတြယူ။ အဲဒါေတြ အကုန္လုံးကို သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့တင္ျပ။ တင္ျပတဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအစုအဖြဲ႔မွာဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးခဲ့သမွ်ကို က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘာမွမဆုံးျဖတ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ UPDJC အတြင္းေရးမႉးအဖြဲ႔ကို တင္လိုက္တာပါပဲ။ ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အစုအဖြဲ႔ရဲ႕ သေဘာထားအတိုင္းဆိုရင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်စရာ မရွိဘူး။ ေနာက္ညီလာခံမွာ ဆက္ေဆြးေႏြးလို႔ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ UPDJC အတြင္းေရးမႉး အဖြဲ႔ကတဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြထံ တင္လိုက္တဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအစုအဖြဲ႔က မည္သုို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အထက္ကေတာ့ ဒီလိုဆုံးျဖတ္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ျပန္က်လာတယ္။ ေျပာခ်င္တာက ဒါက ခက္ခဲပါတယ္၊ ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္၊ ေျပာခ်င္တာက ဘာလဲဆုိေတာ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြမွာ မူေဘာင္ေတြမွာ ဒီမိုုကေရစီနည္းလမ္း မက်တာေတြ ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပါ၀င္သူူေတြအားလုံး စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ ေ၀းေရာ၊ လုံေလာက္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈေတာင္မွ မရွိတာေတြေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေနာက္ေနာင္ လုပ္လို႔ရွိရင္လည္း ဒီျပႆနာေတြႀကဳံရလာရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ဒီထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ဒီဇိုင္းေတြ၊ နည္းနာေတြ စဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ု ျမင္တယ္။ ေမး-အခုညီလာခံမွာ အေျခခံမူတခ်ဳိ႕က်သြားတယ္၊ ေနာင္လည္း အလားတူ အႀကိမ္ႀကိမ္ေဆြးေႏြးၿပီး အေတာ္ျပည့္စုံတဲ့ အေျခခံမူေတြ က်သြားၾကၿပီဆိုပါစို႔။ ဒါေပမယ့္ ခုနက ကိုမင္းဇင္ေျပာတဲ့ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက က်န္ေနရင္ ဒီညီလာခံႀကီးက ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ၊ ႏိုင္ငံတြင္းႏိုင္ငံပ အသိအမွတ္ျပဳမႈပိုင္းကေရာ။ ေျဖ - ကုိယ္စားျပဳမွဳျပသနာရွိမွာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အရမ္းႀကီး ေဖာင္းပြေအာင္၊ အရမ္းႀကီးႀကီးေအာင္ မလုပ္ဖို႔လည္း လိုတယ္။ အခု ဒီညီလာခံနဲ႔ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ က်ေနာ္ သတိျပဳမိတာ တခုေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ဒီညီလာခံကို ၄၇ ပင္လုံနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့တယ္။ ၂၁ ပင္လုံနဲ႔ေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႀကီး၊ ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ တကယ့္ကို Nation Building ေပါ့၊ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္္ေရးအထိ သူကလည္း ပုံေဖာ္တယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ေလ့လာသူေတြကလည္း တကယ္ပဲလား။ ၿပီးေတာ့ အားလုံးက ၀ုိင္းေဆြးေႏြးေနၾကတာက အေျခခံဥပေဒတခုကို အသစ္ေရးၿပီးေတာ့၊ စလုံးေရးစ အသစ္က ျပန္စၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအသစ္ႀကီး တည္ေဆာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ၾကီးနဲ႔ လုပ္သလိုၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ vision က တခုျဖစ္တယ္။ အဲဒီေမွ်ာ္မွန္းခ်က္က တခုျဖစ္တယ္။ တပ္မေတာ္ဘက္ကက်ေတာ့ ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က စဥ္းစားတာ ႐ိုးရွင္းတယ္။ သူက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္သည္ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားကို ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးထဲကို ျပန္၀င္လာႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့လုပ္ငန္းတခုျဖစ္တယ္၊ အဲလိုလုပ္ဖို႔အတြက္ အန္စီေအ လက္မွတ္ထိုးရမယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ေဘာင္ထဲကေနၿပီးေတာ့ လိုက္ေလ်ာခ်က္အခ်ဳိ႔ကို လုပ္မယ္။ ၿပီးလို႔ရွိရင္ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ သူတို႔ဥပေဒေဘာင္ထဲက ႏိုင္ငံေရးပါတီေထာင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ ၿပီးလို႔ရွိရင္ DDR/SSR ကို လုပ္ထုံးလုပ္နည္းနဲ႔အညီ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕စဥ္းစားခ်က္ဟာ အေျခခံဥပေဒကို ၁ က ျပန္စမယ္ဆိုတာလည္း မပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးကုိ စထူေထာင္မယ္ဆိုတာလည္း မပါဘူး။ သူ စဥ္းစားတာက ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ ရွိၿပီးသား။ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြ ပါ၀င္္ေပါင္းစပ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ တစုံတရာ ေပါင္းကူးေတြ လုပ္ေပးမယ္။ ဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ Vision ေခၚတဲ့ အနာဂတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဟာ သူ႔အကန္႔အသတ္နဲ႔သူ ရွိတယ္။ ဒီဘက္ကက်ေတာ့ သူ႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္က သိပ္ျမင့္တယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီ vision ႏွစ္ခုက မတူတာေတြ႔ရတယ္။ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ့္တကယ္ အျပန္အလွန္ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ အဲဒီ Vision မတူတာ ႏွစ္ခု ရဲ႕ ကြာဟခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ ဒီကေန႔ ေတြ႔ေနရတယ္။ တပ္မေတာ္က ဘာပဲေျပာေျပာ အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲက၊ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ မဆန္႔က်င္သေရြ႕၊ တို႔တာ၀န္အေရးသုံးပါးနဲ႔ မဆန္႔က်င္သေရြ႕။ ဒီဘက္က အင္အားစုမ်ားက က်ေတာ့လည္း ေက်ာက္သင္ပုန္းအလြတ္တခုမွာ တစ္က စၿပီးေတာ့ စာလုံးေတြ ျပန္ေရးသလို သမုိင္းအသစ္ကို လုပ္ခ်င္တယ္။ တပ္မေတာ္ဘက္ကက်ေတာ့လည္း သမိုင္းရဲ႕ ေကာင္းေမြ၊ ဆိုးေမြ အကုန္ယူၿပီးေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၂၀၀၈ ေဘာင္ထဲက လိုက္ေလ်ာမယ္။ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို မတူညီတဲ့ Vision ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ Vision မတူတာကို လူထုကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မရွင္းျပဘဲနဲ႔ ဒီလိုပဲ ေရာေသာေကာေသာနဲ႔ မလိမ့္တပတ္နဲ႔သြားၾကမယ္ဆိုရင္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အဲဒီVision မတူတဲ့ႏွစ္ခု ၀င္ေဆာင့္ႏုိင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အန္စီေအစာခ်ဳပ္ကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒဆုိတဲ့စကားကို တလုံးပဲေတြ႔တယ္။ အဲဒါက အပိုဒ္ ၂၂ (ဃ) မွာ။ အဲဒီမွာကတည္းက သူက ရွင္းထားၿပီးသား။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈရဲ႕ ရလဒ္မ်ားမွ ထြက္လာတဲ့ရလဒ္မ်ားကိုအေျခခံ၍ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အျခားဥပေဒမ်ားကို လိုအပ္သလုိ ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ားကို လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္အညီ လုပ္မွာ လို႔ ေျပာတယ္။ သူေျပာတာက လိုအပ္သလို ျဖည့္စြက္ျပင္ဆင္ ပယ္ဖ်က္မယ္၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းဆိုတာကလည္း တပ္မေတာ္က လႊြတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိၿပီးသား။ ဆိုေတာ့ ႀကိဳးေတြက အမ်ားႀကီးခ်ည္ထားတယ္။ ဒီဘက္က စဥ္းစားေနတာက အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ၊ အေျခခံမူေတြကို အေသးစိတ္ေတြ ခ်ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ တပ္မေတာ္က တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာ။ က်ေနာ္ ဒီ္လိုေျပာလို႔ ဘယ္အျမင္မွန္တယ္လို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေျပာခ်င္တာက အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စုကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဟာ အျမင္ ၂ ခု ကြဲေနတယ္။ တပ္မေတာ္အတြက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အေျခခံဥပေဒအသစ္က ျပန္ေရးတာနဲ႔လည္း မဆက္စပ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုသစ္ၾကီးကို ၁ ကေန ျပန္ေဆာက္တာနဲ႔လည္း မဆက္စပ္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဒီဘက္က အင္အားစု အမ်ားစုက ပုံေဖာ္ေနတာက အဲဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ Vision မတူတာကို မညိႇဘဲနဲ႔ ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ထင္တယ္၊ အက်ဳိးျပည့္ဖို႔ ခက္မယ္။ ေမး - vision မတူမႈကို ပုံေဖာ္ေနၾကရာမွာ တပ္မေတာ္ဘက္က ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္လာမွာပဲ၊ ေနာက္တဖက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လိုမ်ဳိးေပါ့ လူထုကေနၿပီးေတာ့ ေတာ္႐ံုအျမင္ခ်င္းမတူတာေတာင္ ဒီေခါင္းေဆာင္ကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုၿပီး ပုံအပ္ပုံေအာထားတဲ့ အေျခအေန။ အကယ္လို႔မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခတ္လြန္အထိ ဒီ Vision ႏွစ္ခုက ဒီလိုပဲ သြားေနမယ္ဆိုရင္ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္လဲ။ ေျဖ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာ ႀကီးမားတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်ေနာ္ျမင္တာတခုေပါ့ေနာ္ ဘာလဲဆုိေတာ့ ဗမာတိုင္းရင္းသားအမ်ားစုထဲမွာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြၾကားထဲမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ၾသဇာဆိုတာဟာ တသမတ္တည္းျဖစ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ မြန္မွာ ေခ်ာင္းဆုံ (တံတား) ကိစၥေပါ့ျဖစ္တယ္၊ ကခ်င္မွာ ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေ၀ဖန္မွဳေတြ တိုးလာတာေတြ႔ရတယ္။ ရခုိင္္မွာ နမူနာၾကည့္လို႔ရတယ္။ ဗမာအမ်ားစုရွိတဲ့ တိုင္းေဒသၾကီးေတြမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ၾသဇာက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေရပက္မ၀င္ေအာင္ အားေကာင္းတယ္လို႔ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာက်ေတာ့ ပုံစံမ်ဳိးစုံ၊ အစ္႐ႉးမ်ဳိးစုံ၊ အေၾကာင္းေပါင္းစုံရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ တသမတ္တည္းလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဆိုေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔က အခု အေျခအေနမွာ သူ႔ရဲ႕ၾသဇာကို ထိထိေရာက္ေရာက္သုံးၿပီးေတာ့ အထူးသျဖင့္ UNFC (ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ) လို အင္အားစုမ်ဳိး၊ နဂိုကတည္းက လက္မွတ္ထုိုးမယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့အင္အားစုမ်ဳိး ပါ၀င္လာေအာင္ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းအရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အာဏာရကတည္းက အ ခုခ်ိန္ထိ ေစ်းဦးမေပါက္ေသးဘူး။ ဘယ္အဖြဲ႔မွ လက္မွတ္အသစ္ထိုးတာ မေတြ႔ရေသးဘူး။ အဲဒါတဆင့္ေျပလည္သြားရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေျမာက္ပိုင္းအင္အားစုမ်ားကို အန္စီေအ၊ အန္စီေအမဟုတ္ဘဲ တျခားနည္းတခုခုနဲ႔ လုပ္လို႔ရႏိုင္မလားဆုိတာ ဒါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ညိွရမယ့္ကိစၥ။ တခါတေလက်ေတာ့လည္း ကုိယ့္ Position ကိုအထိုင္ထားလိုက္ရင္ ရပ္တည္ခ်က္ေပၚမွာ ပႏၷက္စိုက္၊ အုတ္ျမစ္ခ်ၿပီးေတာ့ မယိမ္းမယိုင္ေနလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြား၊ ဆုပ္ကိုင္ခ်င္တဲ့အက်ဳိးစီးပြားကို လက္လြတ္သြားတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါကိုလည္း တပ္မေတာ္ကို္လည္း ေဆြးေႏြး။ တကယ့္အဆုံးစြန္ေသာရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လူေတြ မေသေစခ်င္တာ၊ ျပည္သူလူထုကို မနစ္နာေစခ်င္တာ၊ ျပည္သူလူထုကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္တာ။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ အဲဒီနည္းနဲ႔လုပ္လို႔ရႏိုင္မယ္ထင္တယ္။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြန္ေခတ္မွာလည္း ပဋိပကၡေတြကေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွိေနမွာပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပဋိပကၡရဲ႕ အဓိက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အဓိကၾသဇာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲေဆာင္ၿပီးေတာ့ မွ်ေျခတခုရေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးတာပဲ။ ႏွစ္ဖက္စလုံးက၊ လက္နက္အင္အားရွိတဲ့  အင္အားစု ႏွစ္ခုစလုံးကို ဆြဲေခၚၿပီးေတာ့ မွ်ေျခရေအာင္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေပးမွာ သူ႔ရဲ႕ အရည္အေသြးျဖစ္မယ္။ အဲလို မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူရွိေနျခင္း၊ မရွိေနျခင္းက သိပ္အေရးမပါေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ပလိပကၡေတြက အေပၚေရာက္လာမယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ သူရွိေနရင္လည္း သူက အေရးပါေနသေလာက္ အရာေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္ေတာ့မယ္ေပါ့။ ေမး -  ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုမင္းဇင္ တျခား ဘာျဖည့္စြက္ေျပာဦးမလဲ။ ေျဖ - က်ေနာ္အခ်ဳပ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေျပာမယ္ဆိုရင္ ပလိပကၡေျဖရွင္းေရး၊ ပလိပကၡေလွ်ာ့ခ်ေရးဟာ အေရးႀကီးတယ္။ ဒီကိစၥမွာ လတ္တေလာ သိပ္ေအာင္ျမင္တာ မေတြ႔ရဘူး။ ေနာက္တခုက တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ဘယ္လုိရွဳျမင္သလဲဆိုတဲ့ ႐ႈျမင္ခ်က္မွာ က်ေနာ္တို႔ တစုံတရာ တတ္ႏိုင္သမွ်တူေအာင္ ညိႇဖို႔လိုတယ္ေပ့ါေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့အဖဲြ႔မ်ားသာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ လုပ္ပုံကိုင္ပုံ ဒီဇုိင္းေတြ၊ မူေဘာင္ေတြကိုလည္း လက္မွတ္မထုိးရတဲ့အဖြဲ႔ေတြကလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတာျဖစ္တယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြမွာ အေပၚကေနၿပီးေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ Top Down ေပါ့ အေပၚစီးကေနၿပီးေတာ့ ဖိစီးၿပီးလုပ္တာေတြ သိပ္မ်ားရင္ လက္မွတ္မထိုးရတဲ့အဖြဲ႕ေတြဘက္ကလည္း ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ပါ၀င္လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ အကန္႔အသတ္ေတြ ပိုမ်ားမယ္ဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိဖို႔လိုမယ္ထင္ပါတယ္။
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024