ထား​ဝယ္အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္နွင့္​ လူထုလူ့​အဖြဲ့​အစည္း​မ်ား​ရဲ့​ အခန္း​က႑ ထား​ဝယ္​ေရနက္ဆိပ္ကမ္း​နဲ့​ အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္ စီမံကိန္း​ရဲ့​ ၾကီး​မာတဲ့​ ပမာဏအတိုင္း​အတာ၊​ လာ​ေရာက္ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံၾကမယ့္​ လုပ္ငန္း​အမ်ိုး​အစား​မ်ား​ေၾကာင့္​ ျဖစ္​ေပၚနိုင္တဲ့​ ျမန္မာနိုင္ငံနဲ့​ ျပည္သူအ​ေပၚ သက္​ေရာက္နိုင္တဲ့​ ​ေကာင္း​က်ိုး​ဆိုး​ျပစ္​ေတြကို သံုး​သပ္တင္ျပခဲ့​ျပီး​ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤအခန္း​ဆက္​ေဆာင္း​ပါး​ နိဂံုး​အ​ေနျဖင့္​ ဒီစီမံကိန္း​ေၾကာင့္​ ​ေကာင္း​က်ိုး​ေတြ ပိုမ်ား​ျပီး​ ဆိုး​ျပစ္​ေတြ နည္း​ပါး​ေအာင္​ေဆာင္႐ြက္ဖို့​ အစိုး​ရ တရပ္တည္း​နဲ့​ မလံု​ေလာက္ဘဲ ​ေဒသခံလူထု လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြရဲ့​ အခန္း​က႑ဟာ အလြန္အ​ေရး​ၾကီး​ေၾကာင္း​ ​ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္း​ေၾကာင့္​ ျဖစ္​ေပၚလာနိုင္တဲ့​ ဆိုး​က်ိုး​ သက္​ေရာက္မႈကို ျမန္မာျပည္သူ​ေတြ ကိုယ္စား​ လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြက ကန့္​ကြက္လႈပ္႐ွား​မႈ​ေတြကို ျငိမ္း​ခ်မ္း​တဲ့​နည္း​နဲ့​ ​ေအာင္​ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္​ေဆာင္နိုင္ခဲ့​တာ နမူနာ​ေကာင္း​တရပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အစိုး​ရသစ္ဘက္ကလည္း​ ဘယ္တုန္း​ကမွ မလုပ္ဖူး​တဲ့​ လူထုရဲ့​ဆနၵကို နား​ေထာင္ျပီး​ စီမံကိန္း​ကို ရပ္ဆိုင္း​ခဲ့​တယ္။ ဒီလိုရလဒ္ ​ေပၚထြက္လာတာဟာ အစိုး​ရနဲ့​ လူထု လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြအၾကား​ လြန္ခဲ့​တဲ့​ နွစ္ ၂၀ အတြင္း​ ႐ွား​ပါး​တဲ့​ နား​လည္မႈတခု ရ႐ွိလိုက္တာ ျဖစ္တဲ့​အတြက္ အား​တတ္စရာ ျဖစ္ခဲ့​ရတယ္။ ဒါ​ေပမယ့္​ ထား​ဝယ္အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္ စီမံကိန္း​ဟာ ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္း​နဲ့​ သ​ေဘာသဘာဝျခင္း​ မတူညီတဲ့​အ​ေလ်ာက္ စီမံကိန္း​ေၾကာင့္​ ျဖစ္​ေပၚလာမယ့္​ သက္​ေရာက္မႈ​ေတြဟာလည္း​ ​ေကာင္း​က်ိုး​နဲ့​ ဆိုး​ျပစ္ ​ေရာ​ေထြး​ေနရာ အစိုး​ရနဲ့​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြအၾကား​ ဆက္ဆံ​ေရး​၊​ အစိုး​ရနဲ့​ လူထု လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြအၾကား​ ဆက္ဆံ​ေရး​ က႑အသီး​သီး​မွာ စိန္​ေခၚမႈ​ေတြ ႐ွိလာနိုင္ပါတယ္။ ထား​ဝယ္​ေရနက္ဆိပ္ကမ္း​နဲ့​ အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္ စီမံကိန္း​ေၾကာင့္​ ​ေခတ္မီစက္မႈ ျမို့​ျပတခုရဲ့​ အ​ေျခခံအ​ေဆာက္အအံု​ေတြ ျဖစ္ထြန္း​လာမႈ၊​ အလုပ္အကိုင္အသစ္​ေတြ ဖန္တီး​ေပး​နိုင္မႈ၊​ စီး​ပြား​ေရး​ ဖြံ့​ျဖိုး​တိုး​တက္မႈ စတဲ့​ အ​ေကာင္း​ျမင္ ​ေမ်ွာ္လင့္​ခ်က္​ေတြကို အစိုး​ရနဲ့​ စီး​ပြား​ေရး​အသိုင္း​အဝန္း​က တဖက္က​ေန အ​ေလး​ထား​ေျပာဆို​ေနၾကပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း​ စီမံကိန္း​ေဒသအတြင္း​ ရာစုနွစ္နဲ့​ခ်ီ တည္႐ွိ​ေနျပီး​ အ​ေၾကာင္း​အမ်ိုး​မ်ိုး​ေၾကာင့္​ ထုတ္​ေဖာ္ မွတ္တမ္း​ မတင္နိုင္​ေသး​တဲ့​ ​ေ႐ွး​ျမို့​ေဟာင္း​ေတြနဲ့​ ယဥ္​ေက်း​မႈအ​ေမြအနွစ္ ​ေနရာ​ေတြ၊​ ထား​ဝယ္​ေဒသခံ​ေတြရဲ့​ ရိုး​ရာယဥ္​ေက်း​မႈ ထံုး​ဓ​ေလ့​ေတြနဲ့​ ဗုဒၶဘာသာယဥ္​ေက်း​မႈ အ​ေဆာက္အအံု​ေတြနဲ့​ ဘုန္း​ေတာ္ၾကီး​ေက်ာင္း​ အ​ေျခခံ လူမႈ စုစည္း​မႈ​ေတြ၊​ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိုး​ေရး​ အ​ေျခခံ ​ေက်း​လက္​ေဒသ စီး​ပြား​ေရး​ အ​ေဆာက္အအံုနဲ့​ ရိုး​ရာစီး​ပြား​ေရး​လုပ္ငန္း​ေတြ ပ်က္စီး​ကုန္မွာကို စိုး​ရိမ္ျပီး​ လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​က စတင္ လႈပ္႐ွား​ ​ေဆာင္႐ြက္မႈ​ေတြ ႐ွိ​ေနပါျပီ။ ျပီး​ခဲ့​တဲ့​ ဒီဇင္ဘာလလယ္မွာ ထား​ဝယ္​ေဒသ ဖြံ့​ျဖိုး​တိုး​တက္​ေရး​အဖြဲ့​ (Dawei Development Association – DDA) ဆိုျပီး​ ​ေဒသခံ​ေတြ ဦး​ေဆာင္ဖြဲ့​စည္း​တဲ့​ အဖြဲ့​တခုဟာ ရန္ကုန္ျမို့​မွာ သတင္း​စာ႐ွင္း​လင္း​ပြဲတခု လုပ္ခဲ့​တာ သတိထား​မိလိုက္ပါတယ္။ အဲ့​ဒီအဖြဲ့​ဟာ ထား​ဝယ္​ေဒသမွာ ​ေရနက္ဆိပ္ကိမ္း​နဲ့​ စက္မႈဇုန္တည္​ေဆာက္မွာကို မကန့္​ကြက္​ေပမယ့္​ ​ေဒသခံ ျပည္သူလူထုအက်ိုး​ ထိခိုက္​ေစမယ့္​အရာ​ေတြ ျဖစ္​ေပၚလာမွာကို​ေတာ့​ စိုး​ရိမ္​ေၾကာင္း​ ​ေဖာ္ျပခဲ့​ၾကျပီး​ အစိုး​ရနဲ့​ေရာ ထား​ဝယ္မွာ လာ​ေရာက္ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံၾကမယ့္​ လုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြနဲ့​ပါ ပူး​ေပါင္း​ျပီး​ နွစ္ဖက္ အက်ိုး​ျဖစ္ထြန္း​ေစမယ့္​ ​ေဒသခံ​ေတြ ထိခိုက္နစ္နာမႈ မ႐ွိတဲ့​ နည္း​လမ္း​ေတြ ႐ွာဖို့​ ပူး​ေပါင္း​ေဆာင္႐ြက္လို​ေၾကာင္း​ ကမ္း​လွမ္း​ခဲ့​ပါတယ္။ ဒါဟာ ထား​ဝယ္ စက္မႈဇုန္စီမံကိန္း​နဲ့​ ပတ္သက္ျပီး​ ပထမဆံုး​ေပၚထြက္လာတဲ့​ လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​တရပ္ျဖစ္ျပီး​ အစိုး​ရဘက္က အဖြဲ့​ရဲ့​ လႈပ္႐ွား​မႈကို တား​ျမစ္မႈ မျပုခဲ့​သလို ၎တို့​ဆနၵအ​ေပၚ တံု့​ျပန္မႈလည္း​ မျပု​ေသး​ပါဘူး​။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္​ေရး​ လက္ထက္နဲ့​ နွိုင္း​ယွဥ္ရင္ ဒီလို အဖြဲ့​ ဖြဲ့​စည္း​ျပီး​ သတင္း​စာ႐ွင္း​လင္း​ပြဲ လုပ္နိုင္ခဲ့​တာ လက္႐ွိ အစိုး​ရလက္ထက္မွာ တိုး​တတ္မႈ တခုလို့​ ျမင္ပါတယ္။ ဒီလိုအ​ေျခအ​ေနမွာ အက်ိုး​စီး​ပြား​ဆိုင္ရာ အုပ္စု​ေတြ (Interest Groups) အၾကား​ တန္ဖိုး​မ်ား​နဲ့​ အျမင္သ​ေဘာထား​မ်ား​ ကြာျခား​ေနမႈကို ဘယ္လိုနည္း​လမ္း​ေတြနဲ့​ ညွိနွိုင္း​ရယူနိုင္မလဲဆိုတာ အ​ေရး​ၾကီး​ပါတယ္။ တန္ဖိုး​ထား​မႈနဲ့​ အျမင္သ​ေဘာထား​ ကြာျခား​မႈကို ႐ွင္း​လင္း​ျပတ္သား​စြာ ျမင္နိုင္ပါမွ ​ေနာက္ဆက္တြဲ ညွိနွိုင္း​အ​ေျဖ႐ွာရမယ့္​ နည္း​လမ္း​ေတြကို စဥ္း​စား​နိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုး​ရနဲ့​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြဘက္က ႐ႈျမင္တာက ထား​ဝယ္​ေဒသဟာ ႐ုပ္ပိုင္း​ဆိုင္ရာအရ ​ေခတ္မီ​ေရး​ လမ္း​ေၾကာင္း​ (Modernization) နဲ့​ အလြန္ အလွမ္း​ကြာ​ေဝး​ေနတဲ့​ ​ေဒသတခုျဖစ္​ေန​ေပမယ့္​ တနသၤာရီကမ္း​လြန္က သဘာဝဓာတ္​ေငြ့​သိုက္ၾကီး​နဲ့​ ကမ္း​ရိုး​တန္း​တ​ေလ်ွာက္ တည္႐ွိတဲ့​ သဘာဝရင္း​ျမစ္​ေတြကို အရင္း​တည္ျပီး​ ျမို့​ျပအ​ေျခခံ ​ေခတ္မီ အ​ေဆာက္အအံု​ေတြနဲ့​ အတူ စက္မႈဇုန္တခုကို အဲ့​ဒီ​ေဒသမွာ တည္​ေဆာက္​ေပး​တာဟာ ​ေဒသဖြံ့​ျဖိုး​ေရး​အတြက္​ေရာ၊​ နိုင္ငံအဆင့္​ စီး​ပြား​ေရး​ဖြံ့​ျဖိုး​တိုး​တက္မႈ အတြက္ပါ ၾကီး​မား​တဲ့​ ဆုလာဘ္ၾကီး​တခု ျဖစ္တယ္လို့​ ျမင္ပါတယ္။ ဒီလို႐ႈျမင္တာကလည္း​ အ​ေၾကာင္း​မဲ့​မဟုတ္ပါဘူး​။ ၁၉၈၀ နဲ့​ ၁၉၉၀ ​ေက်ာ္ကာလ​ေတြအတြင္း​ ​ေဒသတြင္း​ စီး​ပြား​ေရး​ ဖြံ့​ျဖိုး​တိုး​တက္မႈ​ေတြကို ၾကည့္​ရင္ ဥပမာ တ႐ုတ္ ထိုင္း​နဲ့​ မ​ေလး​႐ွား​တို့​လည္း​ နိုင္ငံျခား​တိုက္ရိုက္ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈ​ေတြ တိုင္း​ျပည္ထဲ အလံုး​အရင္း​နဲ့​ စီး​ဝင္လာျပီး​ အခ်ိန္တိုအတြင္း​ စီး​ပြား​ေရး​ တိုး​တတ္လာ​ေအာင္ စက္မႈဇုန္​ေတြ ထူ​ေထာင္၊​ စီး​ပြား​ေရး​အက်ိုး​အျမတ္ မက္လံုး​ေတြ​ေပး​ျပီး​ ဒီလိုပဲ စတင္ လုပ္​ေဆာင္ခဲ့​ၾကတယ္။ အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္ မိုဒယ္ (Model) ​ေခတ္စား​လာခဲ့​တာ နွစ္​ေပါင္း​ ၃၀ ​ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ စီး​ပြား​ေရး​အရ ၾကီး​မာတဲ့​ တိုး​တက္​ေျပာင္း​လဲမႈ​ေတြ ​ေတြ့​ျမင္ခဲ့​ရ​ေပမယ့္​ တဖက္မွာ ဆိုး​ျပစ္​ေတြျဖစ္တဲ့​ လူမႈ​ေရး​၊​ က်န္း​မာ​ေရး​နဲ့​ သဘာဝဝန္း​က်င္ ျပဿနာ​ေတြက ၾကီး​မား​ျပီး​ ခံစား​ရသူ​ေတြက ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြမဟုတ္ဘဲ ​ေဒသခံျပည္သူ​ေတြျဖစ္​ေန​ေတာ့​ အစိုး​ရ​ေတြအ​ေနနဲ့​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြဘက္ လိုက္မလား​၊​ ျပည္သူ​ေတြဘက္ လိုက္မလား​ဆိုတာ တကယ့္​ အက်ပ္အတည္း​ ျဖစ္​ေစပါတယ္။ ထိုင္း​နိုင္ငံရဲ့​ ဥပမာကို ျပန္ၾကည့္​ရင္ အစိုး​ရအ​ေနနဲ့​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြဘက္က ဘက္လိုက္ ရပ္တည္ခဲ့​တာ မ်ား​ပါတယ္။ ထိုင္း​ဘတ္​ေငြ ဘီလီယံနဲ့​ခ်ီ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံျပီး​ စက္ရံုၾကီး​ေတြ တည္​ေဆာက္ျပီး​ခါမွ လူထု က်န္း​မာ​ေရး​ေၾကာင့္​ သို့​မဟုတ္ သဘာဝဝန္း​က်င္ ပ်က္စီး​မႈ​ေၾကာင့္​ ဖ်က္သိမ္း​ရမယ္ဆိုရင္ တိုင္း​ျပည္စီး​ပြား​ေရး​ကို ထိခိုက္သလို ျပည္ပရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံသူ​ေတြ ယံုၾကည္မႈ ပ်က္ျပား​ျပီး​ ထပ္မံလာ​ေရာက္ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈ မလုပ္မွာကို ထိုင္း​အစိုး​ရက အလြန္စိုး​ရိမ္ပါတယ္။ ဒီလို အစိုး​ရက စီး​ပြား​ေရး​ လုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြဘက္က ရပ္တည္​ေတာ့​ ​ေဒသခံျပည္သူ​ေတြက လူမႈျပဿနာ​ေတြ ပိုျပီး​ ခံစား​ၾကရတယ္။ အဲ့​ဒီမွာတင္ ​ေရနံနဲ့​ ဓာတု​ေဗဒအ​ေျခခံ စက္မႈလုပ္ငန္း​ေတြနဲ့​ ​ေက်ာက္မီး​ေသြး​လို ညစ္ညမ္း​ေလာင္စာ​ေတြ​ေၾကာင့္​ ျဖစ္​ေပၚ​ေနတဲ့​ က်န္း​မာ​ေရး​နဲ့​ ပတ္ဝန္း​က်င္ ျပဿနာ​ေတြကို သိပၸံနည္း​က် စမ္း​သပ္​ေဖာ္ထုတ္ျပီး​ ​ေဒသခံလူထုကို အသိ​ေပး​ လုပ္​ေဆာင္တဲ့​ လူထု အ​ေျချပု လူမႈအဖြဲ့​အစည္း​ေတြ အား​ေကာင္း​စြာ ​ေပၚ​ေပါက္လာပါတယ္။ ထိုလူမႈအဖြဲ့​အစည္း​ေတြက စီး​ပြား​ေရး​လုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြရဲ့​ အျမတ္ရ႐ွိ​ေရး​သက္သက္ ကိုယ္က်ိုး​႐ွာ စီး​ပြား​ေရး​ကိုသာ ​ေစာင္း​ေပး​လုပ္​ေဆာင္ျပီး​ ​ေကာ္ပို​ေရး​႐ွင္း​ၾကီး​မ်ား​ရဲ့​ လူမႈက်င့္​ဝတ္ (Corporate Social Responsibility – CSR) ပ်က္ကြက္မႈ​ေတြနဲ့​ အစိုး​ရက ဥပ​ေဒစိုး​မိုး​ေရး​ကို တိတိက်က် အ​ေကာင္အထည္​ေဖာ္ဖို့​ တာဝန္ပ်က္ကြက္မႈ​ေတြကို ​ေထာက္ျပ ​ေဝဖန္လာၾကရာက အစိုး​ရနဲ့​ လူထု လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြအၾကား​၊​ စီး​ပြား​ေရး​လုပ္ငန္း​ေတြနဲ့​ လူအဖြဲ့​အစည္း​ေတြအၾကား​ နား​လည္မႈ လြဲမွား​မႈ၊​ မယံုၾကည္မႈနဲ့​ မုန္း​တီး​ လက္စား​ေခ်မႈ​ေတြ အထိ ျဖစ္​ေပၚလာပါတယ္။ လူထုအ​ေရး​လႈပ္႐ွား​သူမ်ား​ (Social Activistists) ကို ​ေကာ္ပို​ေရး​႐ွင္း​ၾကီး​ေတြက သူတို့​ ထမင္း​အိုး​ ခြဲသူ​ေတြအျဖစ္ ျမင္လာၾကတယ္။ လူထုဘက္က ရပ္တည္ လႈပ္႐ွား​သူ​ေတြဟာ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ခံရတဲ့​အထိ အ​ေျခအ​ေနဆိုး​ေတြနဲ့​ ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။ အ​ေမရိကန္အ​ေျခစိုက္ လူ့​အခြင့္​အ​ေရး​ေစာင့္​ၾကည့္​ေလ့​လာ​ေရး​အဖြဲ့​ (Human Right Watch)ရဲ့​ စာရင္း​ ဇယား​အရ ၂၀၀၁ မွ ၂၀၁၁ အတြင္း​ ထိုင္း​နိုင္ငံမွာ သဘာဝဝန္း​က်င္ ထိန္း​သိမ္း​ေရး​နဲ့​ လူ့​အခြင့္​အ​ေရး​လႈပ္႐ွား​သူ အ​ေယာက္ ၂၀ ​ေက်ာ္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရျပီး​ မႈခင္း​အမ်ား​စုမွာ တရား​ခံကို မ​ေဖာ္ထုတ္နိုင္ခဲ့​ပါဘူး​။ ေနာက္ဆံုး​ျဖစ္သြား​တဲ့​ ျဖစ္ရပ္က​ေတာ့​ ဘန္​ေကာက္ျမို့​ေတာ္နဲ့​ ကပ္လ်က္ စက္မႈလုပ္ငန္း​ အမ်ား​စုတည္႐ွိရာ Samut Sakhon ျပည္နယ္က လူသိမ်ား​တဲ့​ ပတ္ဝန္း​က်င္ထိန္း​သိမ္း​ေရး​လႈပ္႐ွား​သူ Thongnak Sawekchinda ကို အမည္မသိ ​ေသနတ္သမား​က ၂၀၁၁ ခုနွစ္ ဇူလွိုင္လ ၂၈ ရက္​ေန့​မွာ ၎​ေနအိမ္အ​ေ႐ွ့​မွာ အခ်က္​ေပါင္း​မ်ား​စြာ ပစ္သတ္ခဲ့​ပါတယ္။ Thongnak Sawekchinda ဟာ Samut Sakhon ​ေဒသမွာ ​ေက်ာက္မီး​ေသြး​ သံုး​စြဲမႈနဲ့​ ျဖတ္သန္း​သယ္​ေဆာင္မႈ​ေတြ​ေၾကာင့္​ လူထုညစ္ညမ္း​မႈ ျဖစ္​ေပၚ​ေနတာကို ဆန့္​က်င္လႈပ္႐ွား​မႈမွာ ​ေခါင္း​ေဆာင္တဦး​ျဖစ္ျပီး​ လူသိမ်ား​သူတဦး​ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအမႈကို ထိုင္း​သတင္း​စာမ်ား​က အၾကီး​အက်ယ္ ​ေရး​သား​ေဖာ္ျပခဲ့​ၾကတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံဟာလည္း​ လက္႐ွိ စီး​ပြား​ေရး​ အ​ေျခအ​ေနက​ေန တိုး​တက္​ေအာင္ ​ေဒသတြင္း​ နိုင္ငံ​ေတြရဲ့​ နည္း​လမ္း​အတိုင္း​ လိုက္ဖို့​ ျပင္ဆင္လာတာ အစိုး​ရ တရပ္အတြက္ မွန္ကန္တဲ့​ ​ေ႐ြး​ခ်ယ္မႈ ျဖစ္နိုင္​ေပမယ့္​ အိမ္နီး​ခ်င္း​နိုင္ငံ​ေတြက လြန္ခဲ့​တဲ့​ နွစ္ ၃၀ အတြင္း​ ၾကံု​ေတြခဲ့​တဲ့​ ျဖစ္ရပ္​ေတြကို နမူနာယူျပီး​ ထား​ဝယ္​ေဒသမွာ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံလာမယ့္​ စက္မႈလုပ္ငန္း​ အမ်ိုး​အစား​ေတြထဲက ျပည္သူလူထုအတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ိုး​ျဖစ္ထြန္း​မယ့္​ လုပ္ငန္း​မ်ိုး​ကိုသာ စနစ္တက် ​ေ႐ြး​ခ်ယ္ လက္ခံသင့္​ပါတယ္။ ျမန္မာစကား​ပံုမွာ ျပုျပီး​ ျပင္ရခက္တဲ့​ အရာ​ေတြထဲ ဘုရား​တည္ ​ေက်ာင္း​ေဆာက္တာပါ ပါတယ္။ ထိုစကား​ပံုကို နမူနာယူျပီး​ စက္မႈဇုန္တခု တည္​ေဆာက္ျပီး​ရင္ ျပင္ဆင္ဖို့​ ခက္ခဲတာကို ထိုင္း​နိုင္ငံက မယ့္​တဖြတ္ (Map Ta Phut) စက္မႈဇုန္ကို နမူနာၾကည့္​ျပီး​ ထား​ဝယ္​ေဒသကို ဓာတု​ေဗဒအဆိပ္​ေငြ့​ေတြ လြွႊမ္း​ျခံု​ေနတဲ့​ေဒသ တခုအျဖစ္ ​ေရာက္႐ွိ မသြား​ေအာင္ မတည္​ေဆာက္ခင္ကတည္း​က နည္း​လမ္း​အား​လံုး​ကို အ​ေျမာ္အျမင္႐ွိ႐ွိ တြက္ခ်က္စဥ္း​စား​ ​ေဆာင္႐ြက္သင့္​ပါတယ္။ ေ႐ွ့​အနာဂတ္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ​ေဒသတြင္း​ေရာ ကမၻာ့​စီး​ပြား​ေရး​ ​ေဈး​ကြက္​ေတြနဲ့​ပါ ပိုျပီး​ ခ်ိတ္ဆက္ ​ေဆာင္႐ြက္လာတာနဲ့​အမ်ွ အင္အား​ေကာင္း​တဲ့​ လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ (Civil Society) တရပ္ လိုအပ္ပါတယ္။ လူထု လူ့​အဖြဲ့​အစည္း​ေတြဟာ ျပည္သူ​ေတြရဲ့​ စိုး​ရိမ္မႈ​ေတြ အစိုး​ရလက္လွမ္း​မမီတဲ့​ ​ေအာက္​ေျခ လူထုအတြင္း​ ခံစား​ၾကရတဲ့​ ျဖစ္ရပ္​ေတြကို ​ေလ့​လာ​ေဖာ္ထုတ္ ​ေပး​နိုင္တဲ့​အတြက္ အစိုး​ရရဲ့​ လုပ္ငန္း​ေတြကို အ​ေထာက္အကူ ျပုျခင္း​သာျဖစ္ျပီး​ အဖြဲ့​အစည္း​ေတြရဲ့​ အခန္း​က႑ကို ျမွင့္​တင္​ေပး​တာနဲ့​ ၎တို့​ရဲ့​စကား​ကို အစိုး​ရ တရပ္အ​ေနနဲ့​ လက္ခံနား​ေထာင္ျပီး​ သင့္​ေလ်ာ္တဲ့​ ထိန္း​ေက်ာင္း​မႈ​ေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ စီး​ပြား​ေရး​တံခါး​ဖြင့္​ျပီး​ ျဖစ္​ေပၚလာနိုင္တဲ့​ အက်ိုး​အျမတ္ သက္သက္ကို ၾကည့္​ရာမ​ေရာက္​ေတာ့​ဘဲ ​ေရ႐ွည္ဖြံ့​ျဖိုး​တိုး​တက္မႈ (Sustainable Development) ကို အမွန္တကယ္ ဦး​တည္နိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။