သႀကၤန္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နီးလာေနၿပီ။ ႏွစ္ကူးသႀကၤန္ကာလမွာ ကုိယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ၊ ကိုယ့္ဌာေနကို အေရာက္ျပန္ၾကမယ့္သူေတြလည္း ျပင္ၾကဆင္ၾကနဲ႔ သႀကၤန္တြင္းကာလအတြက္ ရင္ခုန္ေနၾကေလာက္ပါၿပီ။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ မႏၱေလးသႀကၤန္ရဲ႕ ထူးျခားမႈနဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အႏွစ္သာရရွိရွိ ေတြ႔ျမင္ခံစားရလိမ့္ဦးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့သူေတြ မနည္းမေနာ။ ဟင္…သႀကၤန္ႀကီးက ဘာႀကီးမွန္းလဲမသိဘူး။ ဘယ္လိုေပ်ာ္ရမွာလဲလို႔ ဆိုသူေတြကလည္း တပုံတပင္ပါပဲ။ ဒီႏွစ္ မႏၱေလးသႀကၤန္ကေတာ့ အားစမ္းပြဲတခုလို႔ပဲ ေျပာရေလေတာ့မလား။ လူႀကီးလူငယ္ အားစမ္းပြဲတခုလိုမ်ဳိးေပါ့။ လူငယ္ေတြ ေျပာေနသလို ဖလားနဲ႔ ေရပက္တဲ့ေခတ္က ကုန္သြားၿပီ။ ေငြဖလားေလးနဲ႔ ေရကစားၾကတဲ့ ျမန္မာ့အစဥ္လာဆိုတာ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲတာပဲတဲ့။ သႀကၤန္ေရစိုလို႔ လူေတြက တုန္ခိုက္ေနရတဲ့အထဲ ျမဴေမွာင္ေငြကင္း ဆိုတာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ အခ်မ္းေျပပါ့မလဲ။ တကိုယ္လံုး ရႊဲဖို႔ဆိုရင္ လက္ေညာင္းေအာင္ ပက္ရမွာေပါ့တဲ့ေလ။ က်ံုးေဘးပတ္လည္မွာလည္း မ႑ပ္ကနည္းလာ၊ ၿမိဳ႕ထဲေတြမွာ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ျပဳထားေပမယ့္လည္း မ႑ပ္ရယ္လို႔ သိပ္မရွိ။ အဓိကကေတာ့ ေရျပႆနာျဖစ္မွာေပါ့။ မႏၱေလးက ေရရွားတဲ့ၿမိဳ႕ ျဖစ္ေနမွကိုး။ သႀကၤန္လည္ဖို႔  ေရပက္ခံကားေတြကလည္း က်ဳံးေဘးပတ္လည္ေလာက္ကုိသာ သည္းႀကီးမဲႀကီး တိုးၾကတာ။ သႀကၤန္ဆိုရင္ က်ံဳးေဘးေလာက္ စည္ကားတဲ့ေနရာမွ မရွိတာဘဲ။ ကိုယ္ေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက သႀကၤန္မ်ဳိးကိုေတာ့ မဆိုလိုဘူးေပါ့။ ကိုယ္ေတြငယ္ငယ္က ႀကံဳဖူးတဲ့ သႀကၤန္က တမ်ဳိး၊ မႏၱေလး လမ္း ၃၀ ကေန ၇၈ လမ္းႀကီးတေလွ်ာက္မွာ ကုမၸဏီမ႑ပ္ေတြေရာ ဌာနဆိုင္ရာ မ႑ပ္ေတြေကာ စံုလို႔၊ ညေတြမွာ ယိမ္းအကေတြက ၿမိဳင္လို႔၊ အလွျပကားႀကီးေတြကလည္း ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ တစီးၿပီးတစီး ကျပေဖ်ာ္ေျဖၾကတာ။ ေစ်းခ်ဳိဘက္ဆိုရင္လည္း သူ႔ဆိုင္ကိုယ့္ဆိုင္က မ႑ပ္အေသးေလးေတြက စုလို႔ၿပံဳလို႔၊ စတုဒီသာလည္းစားရင္း အကေတြလည္း ၾကည့္ရင္းပါပဲ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဒါေတြ မရွိေတာ့ဘူးေလ။ လူလတ္ပိုင္းေတြနဲ႔ လူႀကီးေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီႏွစ္ေျပာင္းလဲလာမယ့္ မႏၱေလးသႀကၤန္ကို ႀကိဳၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ၾကတဲ့သူေတြရွိတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္တဲ့။ အားလံုးေပ်ာ္ဖို႔တဲ့၊ ယဥ္ေက်းမႈသႀကၤန္ကို ပံုေဖာ္မွာတဲ့။ ဘယ္လိုလမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္မ်ဳိးလဲ………………….။ မႏၱေလးမွာ ထူးျခားစြာနဲ႔ပဲ ဒီႏွစ္ကေတာ့ က်ံဳးေတာင္ဘက္ ၂၆ လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္ကို ယာဥ္မဝင္ရ ပိတ္ထားၿပီး လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္လုပ္မယ္ ဆုိတာကေတာ့ အထူးျခားဆံုးပါပဲ။ ၂၆ လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္မွာ ၿမိဳ႕ေတာ္မဟာသႀကၤန္မ႑ပ္နဲ႔ နန္းၿမိဳ႕သူမ႑ာပ္ကလြဲလို႔ တျခားမ႑ပ္ ေဆာက္လုပ္ခြင့္မျပဳ။ အဓိကကေတာ့ ေရကစားခ်င္တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ ပရဟိတ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ သြားရင္းလာရင္း ေရပက္ကစားခ်င္ၾကသူေတြအတြက္ စိတ္လက္ေပါ့ပါးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာျဖစ္ေအာင္ စနစ္တက် စီစဥ္ထားတဲ့ လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္ေလးအျဖစ္ ပံုေဖာ္မယ့္ အစီအစဥ္ေပါ့။ ၾကားရတာနဲ႔တင္  ရင္ခုန္ပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြကဆို ၂၆ လမ္းမႀကီးမွာ မ႑ပ္ေတြ အလုအယက္၊ အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြမို႔ ကားေတြၾကပ္၊ လူေတြညပ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လည္ပတ္ဖုိ႔ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပ။ ကားေတြဝင္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ျပန္ထြက္လို႔ မရၾကလို႔ မ႑ပ္တခုတည္းမွာပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္ၿပီး စိတ္ညစ္ရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ သႀကၤန္နားနီးလာၿပီဆိုတာနဲ႔ မ႑ပ္ေတြမွာ ေရပက္ကစားၾကဖို႔ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြဘာေတြက လမ္းမေပၚေတြထိ တက္ၿပီး ေဝၾကလို႔ စိတ္ညစ္ရတာလည္း အေမာ။ ေရပက္ကစားဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ဆိုတာ အလကားေတာ့မဟုတ္၊ လူတေယာက္ကို ေလးငါးေသာင္းေပးရတာမ်ဳိး။ ေငြေပးၿပီး ေရမပက္ခ်င္လို႔ မ႑ပ္ေရွ႕မွာ ရပ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း စင္ေပၚကေန မေတာ္တေရာ္ အဝတ္အစားနဲ႔၊ ဘာအကမွန္းမသိတဲ့ ေအာ့အန္ခ်င္တဲ့ အက၊ က်ားလားမလား မကြဲျပား၊ မူးမူး႐ူး႐ူး ယိမ္းယိမ္းယိုင္ယိုင္ေတြက တမ်ဳိးမို႔ ၾကည့္ရသူေတြမွာလည္း မသက္သာလွ။ ယမကာသႀကၤန္ကို ေငြကုန္ခံ က်င္းပေနၾကတာမ်ဳိး ခံစားသိ ျဖစ္ေနခဲ့တာ။ သႀကၤန္မွာ ႏုိင္ငံျခား ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြပါ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲႏုိင္ဖို႔အတြက္ကိုလည္း ၂၆ လမ္းနဲ႔ ၆၆ လမ္းထိပ္မွာ ေရကစားမ႑ပ္ေလးေတြ ရွိမယ္၊ အတူပါဝင္ ေရကစားႏုိင္ဖို႔။ စားေသက္ဆိုင္ အေသးစားေလးေတြ ရွိမယ္၊ အမွတ္ရပစၥည္းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြ ရွိမယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္လွည့္လည္ၾကမယ့္သူေတြအတြက္လည္း ေရပက္ကစားလို႔ရေအာင္ ၂၆ လမ္းတေလွ်ာက္ အျပတိုင္းမွာ သတၱဳေရကန္ေတြ ထားေပးဖို႔ စီစဥ္ေနၾကၿပီလို႔လည္း သိရတယ္။ ဒီလိုအစီအစဥ္ေလးေတြ ရွိေတာ့လည္း အရြယ္မေရြး သႀကၤန္မွာ ပါဝင္သြားႏုိင္တာေပါ့။ မ႑ပ္ေတြေပၚက ဒိုးဒိုးဒန္႔ဒန္႔အသံေတြ မၾကားရေပမယ့္ ျမန္မာသံ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြေလးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖမယ္ဆိုလို႔ ခ်မ္းတုန္ေနသူေတြ အႀကိဳက္ေတြ႔ႏုိင္မလား။ သႀကၤန္ေရပက္ခံကားေတြ အမ်ားစုက ေရပက္ခံနားတဲ့ ေန႔လယ္ခင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ဦးပိန္တံတားလို ေနရာမ်ဳိးကို အမ်ားဆံုး သြားေရာက္နားေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဦးပိန္တံတားကို အႀကီးစားျပဳျပင္မႈေတြ ထပ္တိုး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္ဆိုတာ သတင္းမွာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ မေနာရမၼန္ဥယ်ာဥ္မွာလည္း နားေနႏုိင္ဖို႔နဲ႔ ေရပက္ကစားႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနတယ္ဆိုေတာ့ နားစရာ လည္စရာ အသစ္ထပ္တိုးတာမို႔ ထူးျခားသြားတာေပါ့။ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဒီႏွစ္သႀကၤန္မွာ မလိုအပ္ဘဲ ေရေတြအမ်ားႀကီး ျဖဳန္းတီးပစ္တာမ်ဳိး မရွိေတာ့ဘူး။ မလိုအပ္လည္း ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြေတြ မသံုးစြဲေတာ့ဘူး။ အရင္ႏွစ္ေတြကဆိုရင္ သႀကၤန္ဖြင့္ပြဲေန႔အတြက္ မိုးပ်ံပူေဖာင္းလႊတ္တာ၊ မီး႐ႉးမီးပန္းေဖာက္တာ၊ အဆိုေတာ္ေတြ ငွားရမ္းခ၊ အားလံုးစုေပါင္းလိုက္ေတာ့ သိန္း ၂၀၀၀ ေလာက္ ကုန္က်သတဲ့။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ဒီအစီအစဥ္ေတြ မပါေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ သိန္း ၂၀၀၀ ေလာက္လည္း မကုန္က်ေတာ့ဘူးေပါ့။ ၂၀၁၇ ရဲ႕ မႏၱေလးသႀကၤန္ကေတာ့ ထူးျခားမႈေတြကို သယ္ေဆာင္လာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေရပက္ခံကားေတြကလည္း ေရပက္နားခ်ိန္မွာ ၂၆ လမ္း လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္း၊ အနားယူၾကရင္းနဲ႔ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ေနဦးမွာပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္ရယ္၊ ညဘက္ စိန္ဒူးဝါးဆိုင္း အပါအဝင္ အျခားဆိုင္းပညာရွင္ေတြရဲ႕ လက္စြမ္းျပ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြရယ္၊ လူရႊင္ေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ ဟဒယရႊင္ေဆးရယ္၊ ၿမိဳ႕မရဲ႕ သီခ်င္းအသစ္ ၁၇ ပုဒ္ရယ္၊ ယိမ္းအကေတြရယ္၊ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈရယ္နဲ႔ မန္းသႀကၤန္က လူေတြရဲ႕စိတ္ကို စြဲေဆာင္ႏုိင္မလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရေပဦးေတာ့မယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္မွာ ကိုယ္ေတြလည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း  မႏၱေလးသႀကၤန္ အရသာကို ခံစားၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္။ သင္းသင္းေသာ္