သူတို႔ မွားႏုိင္လြန္းၾကတယ္
DVB
·
February 22, 2017
႐ုံးအားတဲ့ တရက္မွာ အစ္မတေယာက္က အိမ္ေရာက္လာတယ္။ သူ သိခ်င္တဲ့သတင္းကို ေမးတယ္။ ဦးကိုနီ လုပ္ၾကံခံရတဲ့အေၾကာင္း အေသးစိတ္ သိခ်င္သတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ပဲ သတင္းစာမ်က္ႏွာတခုကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ “ေရာ့ ဖတ္ၾကည့္လိုက္။ အဲဒီစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ဦးကိုနီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ အစံုပါတယ္။ ႀကိဳက္တဲ့ link ထဲ ၀င္ဖတ္”ဆိုၿပီး ဖုန္းကို ေပးလိုက္တယ္။
သတင္းရဲ႕ Lead ပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီးခါပဲ ရွိေသး။ ဒီသတင္းက သူ ၾကားထားတာနဲ႔ မတူဘူးလို႔ ေျပာတယ္။
ေရးထားတာက ဒီလို… “ဇန္နဝါရီလ ၂၉ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္မွာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥပေဒအႀကံေပး ပညာရွင္ ေရွ႕ေနဦးကိုနီနဲ႔ လူသတ္သမားကို တားျမစ္ဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့ ယာဥ္ေမာင္း ဦးေန၀င္းတို႔အတြက္ ဂုဏ္ျပဳအမွ်အတန္း ေပးေဝပြဲကို အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္ေလးလံုး ေက်ာင္းတိုက္မွာ Online NLD အဖြဲ႔သားမ်ား စုေပါင္းၿပီး ယေန႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္”လို႔ ေရးထားတယ္။
႐ုတ္တရက္ ဒီစာကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ အစ္မ နားလည္သြားတာက တမ်ဳိး ျဖစ္သြားတယ္။ ဦးကိုနီနဲ႔ လူသတ္သမားကို ဖမ္းေပးခဲ့တာက ဦးေန၀င္းလို႔ သူ ထင္သြားခဲ့တယ္။ စာကို ေသခ်ာျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့မွ စကားလံုး အခြဲ အတြဲေတြ မမွန္တာ၊ ပုဒ္ထိီး မထည့္သင့္တဲ့ေနရာ ပုဒ္ထီး ထည့္ထားတာေတြေၾကာင့္ အဓိပၸာယ္ေကာက္ လြဲသြားတာပါ။ အဲဒါအျပင္ စာေၾကာင္းက အရမ္းရွည္ေနေတာ့ အမွတ္မွား၊ အသိမွား ျဖစ္သြားတာလည္း ပါပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အြန္လိုင္း NLD ဆိုတာ ဘာေျပာတာတုံးလို႔လည္း ဆက္ေမးပါတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္။
သတင္းေထာက္ေၾကာင့္လား၊ စာစီစာရိုက္ေၾကာင့္လား၊ စာျပင္ေၾကာင့္လား၊ ဒီဇီုင္းသမားေၾကာင့္လား၊ အယ္ဒီတာေၾကာင့္လား၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွန္း မသိလိုက္ဘဲ စာဖတ္သူဆီ ေရာက္သြားတာမ်ဳိး အႀကိမ္ႀကိမ္ မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ သတင္းရဲ႕ ရသဟာ ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ အေရးအသားေတြ၊ စကားလံုး အမွားအယြင္း ကင္းမႈေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ စကားလံုး အထားအသို မွားယြင္းမႈေၾကာင့္ အဓိပၸာယ္ပါ ေျပာင္းသြားတဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။
ဟုတ္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိဳ႕ေသာ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အင္တာနက္ေပၚက သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြကို ဖတ္ရတာ ဆားမပါတဲ့ ဟင္းကို စားေနရသလို ေပါ့ျပက္ျပက္ႀကီး ခံစားေနရတယ္။
အေရးအသားပိုင္းေတြနဲ႔ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းေတြ၊ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ ၀ါက်ဖြဲ႔စည္းမႈေတြကို မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ ဖတ္ေနရေတာ့ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာတယ္။ အမွားေတြ ထပ္ေနတဲ့ အေရးအသားေတြကို ျမင္ရပါမ်ားလာေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို အမွားေတြမ်ား ပါလာလိမ့္မလဲဆိုတဲ့ အေတြးက အရင္၀င္ေနတယ္။
လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေရးတဲ့ အေရးအသားေတြက ဘယ္လိုပဲ မွားမွား၊ ဘယ္လို စကားလံုးကိုပဲ သံုးသံုး၊ အထားအသို ဘယ္လိုပဲရွိရွိ၊ စာဖတ္ေနသူေတြက သိပ္စိတ္မ၀င္စားလွပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ တင္တာေတြဟာ သတင္းစာမ်က္ႏွာ မဟုတ္လို႔ပါဘဲ။
မွားတယ္ဆိုတာ မမွန္တာျဖစ္လို႔ သိပ္ေတာ့လည္း မေကာင္းလွပါဘူး။ စာေရးသူက ေပးခ်င္တဲ့ သတင္းရည္ရြယ္ခ်က္က တမ်ဳိး၊ ေရးလိုက္တဲ့ အေရးအသား အမွားေၾကာင့္ စာဖတ္သူ နားလည္သြားတာက တမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာကိုပဲ သတင္းေခါင္းစဥ္ေတြ၊ သတင္းအစပိုဒ္ေတြကို ဖတ္လိုက္ရရတာနဲ႔တင္ ေခါင္းတခုလံုး လည္ထြက္ေနပါေတာ့တယ္။
ဒီရက္ပိုင္း ဖတ္ရတဲ့ ေနာက္သတင္းတပုဒ္က ဒီလိုပါ။
“စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး၊ မံုရြာၿမိဳ႕တြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉ ရက္ေန႔က ခ႐ိုင္အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေဟာင္း ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာအတြင္းမွ ေသနတ္က်ည္ဖူးေတြကို စည္ပင္သာယာဝန္ထမ္းတဦးက အမိႈက္ရွင္းလင္းစဥ္ ေတြ႔ရွိခဲ့ပါသည္” လို႔ ေရးထားတယ္။
စာဖတ္သူ နားလည္လိုက္တာက ခ႐ိုင္အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေဟာင္းဟာ အဲဒီ အိမ္မွာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉ ရက္ေန႔ကမွ ေနသြားတာလို႔ အဓိပၸာယ္ေပါက္လိုက္ပါတယ္။ တကယ္က အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ေနသြားတဲ့ အဲဒီအိမ္ကို သန္႔ရွင္းေရးသမားက ၁၉ ရက္ေန႔မွာ သြားၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာပါ။
ေၾကာင္အိမ္ထဲက အကို႔အတြက္ ငါးေၾကာ္ယူခဲ့ပါ ဆိုသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအရာတခုကို ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ သတင္းတပုဒ္ကို ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အေပၚစာေၾကာင္းမွာ ယင္း၊ ထို၊ သည္ ဆိုတာနဲ႔ ေရးထားၿပီး ေနာက္စာေၾကာင္းမွာ တဲ့၊ နဲ႔၊ တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ေရးထားေတာ့ စာဖတ္ရတာ အရသာ ပ်က္လြန္းလွပါတယ္။ ကိုယ္ေရးမယ့္ သတင္းကို စကားေျပနဲ႔ ေရးမွာလား၊ စကားေျပာနဲ႔ ေရးမွာလား ဆိုတာကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆံုးျဖတ္ထားေစခ်င္တယ္။ ဒါဟာ သတင္းစာတိုက္ေတြမွာ မူ၀ါဒမရွိလို႔႔ပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ စိစစ္တည္းျဖတ္ေပးတဲ့သူ လိုအပ္ခ်က္ပဲလား ဆိုတာေတာ့ မေျပာလိုပါဘူး။
သတင္းေရးသူကိုယ္တိုင္က ဒီလို အေရးအသား အမွားေတြ၊ အသံုးအႏႈန္း အမွားေတြ၊ ၀ါက် အထားအသို အမွားေတြကင္းဖို႔ ကိုယ့္သတင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ အထပ္ထပ္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ၿပီးမွ ကိုယ့္လက္က လႊတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ သတင္းဦးဖို႔၊ သတင္းပုဒ္ေရ ျပည့္မီဖို႔။ သတင္းမ်ားမ်ားေရးမွ စာမူခ မ်ားမ်ားရမွာမို႔ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေနာက္နား ခဏ ထားေစခ်င္ပါတယ္။ သတင္းပုဒ္ေရ ျပည့္မီဖို႔ဆိုတဲ့ ဖိအားေတြ သတင္းေထာက္ေတြမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာလည္း သိပါတယ္။ သို႔ေပသိလည္း သတင္းေကာင္းတပုဒ္ ေရးသားဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ သတင္းမ်ဳိး မဟုတ္ရင္ေတာင္ ဖတ္ေကာင္းတဲ့ သတင္းမ်ဳိး၊ အမွားကင္းတဲ့ သတင္းမ်ဳိးကိုေတာ့ စာဖတ္သူေတြက ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာပါ။
တခ်ဳိ႕စာေတြမွာ “အေမမ်ားေန႔” ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း၊ တခ်ဳိ႕ဂ်ာနယ္မွာ “မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားႀကီး”ဆိုတဲ့ အသံုးေတြ၊ ကယ္ရီနဲ႔ ကယ္ဒီ အလြဲ၊ လႊတ္နဲ႔ လြတ္ အလြဲ၊ ဒိုဘီနဲ႔ ဒိုတီ အလြဲကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီးပါပဲ။
ကိုယ္ဖတ္ဖူးတဲ့ စာကို သတိရမိတယ္။ မွတ္ႀကီး ၁၀၈ လံုး ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ထဲက စာေၾကာင္းေလးေတြကို။
“ဘာသာမ်ဳိးျခား၊ စာစကား၊ သင္ၾကားသင့္သည္မွတ္။ ”
“ဂဏန္းမသင္၊ လဒ္မျမင္၊ ကူးလွ်င္႐ႈံးမည္မွတ္”
“ပညာမရ၊ အိမ္ေထာင္က်၊ ဒုကၡေရာက္မည္မွတ္”
“လိူမိုက္မွန္ျငား၊ ခိုက္ရန္ပြား၊ ကြဲျပားမေစ့မွတ္”
“လူဆိုးႏွင့္မူ၊ ေပါင္းဖက္သူ၊ ထပ္သူသေဘာမွတ္”
“မီး၊ ေႁမြ၊ သူမိုက္၊ ေရွာင္ကြင္းထိုက္၊ ထိခိုက္မသင့္မွတ္” တဲ့။
ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူေတြကို ေပးမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြမွာ အမွားကင္းတဲ့ သတင္းေလးေတြ ျဖစ္ဖို႔ သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ အခုကေတာ့ သူတို႔ မွားႏုိင္လြန္းၾကတယ္လို႔သာ .....။
သင္းသင္းေသာ္
