အေထြေထြ မညီမွ်မႈေတြနဲ႔ မြန္းနစ္ေနတဲ့ေျမ
DVB
·
February 13, 2017
ေအာ့ခ္ဆ္ဖင္းမ္ ထိုင္း(Oxfam Thailand) ရဲ႕ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ အစီရင္ခံစာအရ ထိုင္းနိုင္ငံဟာ ႐ုရွားနဲ႔ အိႏၵိယနိုင္ငံၿပီးရင္ တတိယေျမာက္ မညီမွ်မႈအႀကီးမားဆံုး နိုင္ငံအဆင့္မွာ ရွိေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဆင္းရဲသူေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာသူေတြၾကား ကြာဟမႈ အစဥ္တစိုက္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာတဲ့ အက်ိဳးရလဒ္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ဆယ္စုႏွစ္ တခုေက်ာ္ ေနထုိင္လာခဲ့တဲ့ က်ေနာ္အဖို႔ အဲဒီ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ကြာဟမႈကို အေတာ္ႀကီး ပြတ္တိုက္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဒီအဆင့္ေရာက္လာတာကို ထူးၿပီးအံ့ၾသစရာ မရွိပါဘူး။ ထိုင္းနိုင္ငံက ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဒီဆင္းရဲ႕ ခ်မ္းသာ လူတန္းစား ၂ ရပ္အၾကားက မညီမွ်မႈ တနည္းအားျဖင့္ လူတန္းစား ကြာဟမႈက စီးပြားေရးသြင္ျပင္လကၡဏာေတြကိုသာ မဟုတ္ဘဲ ဘ၀ေနထိုင္မႈပံုစံ၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ စတဲ့ နယ္ပယ္ေတြမွာ ရွိတဲ့ မညီမွ် မႈေတြကိုလည္း ျပသလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို (ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္ အေတာ္ရင့္မာေနတဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ နယ္ျမိဳ႕ေတြမွာ သိပ္မသိသာေပမယ့္) ျမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ျမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ အေတာ္ႀကီး ျမင္သာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ေအာ့ခ္ဆ္ဖင္းမ္ ထိုင္းရဲ႕ ေရွ႕ေနနဲ႔ စီမံခ်က္ တဲြဖက္ေဆာင္ရြက္သူ ခ်ာတ္ခ္ခ်ိဳင္းေခ်ာင္န္သုန္ဒီးကေတာ့ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ေအာ့ခ္ဆ္ဖင္းမ္အဖြဲ႔ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္မႈ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ မညီမွ်မႈကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုရင္ အမ်ားပိုင္နဲ႔ ပုဂၢလိက က႑ ႏွစ္ခုစလံုးက ကူညီေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ တဆင့္ထက္တဆင့္ ျမင့္မားသြားတဲ့ အခြန္ေငြေကာက္ခံဖို႔ လိုအပ္သလို ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ လုပ္ခ လစာေတြကို ျမင့္မားတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူ အေလးအနက္ထားၿပီး ေျပာသြားတာကေတာ့ မညီမွ်မႈရဲ႕ဒဏ္ကို အခံရဆံုးကေတာ့ ဆင္းရဲသားေတြပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ ခံသာတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အရွိန္ျမႇင့္တင္ေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါရိုက္တာ ဆယ္လ္ေဖာရက္၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဆာရီနီအခ်ာဗန္နန္တခူလ္နဲ႔ ၄ ဘာသာ ဆင္းရဲသားရပ္၀န္းကြန္ရက္ ေခါင္းေဆာင္ ႏူခ်ာနတ္ေတသြန္တိ႔ုလည္း တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
အဖြဲ႔ရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ျပည္တြင္း အသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုးဟာ ထိုင္းနိုင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈကို ဖယ္ရွား ရွင္းလင္းပစ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ျမင့္မားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ ထုိင္းျပည္သူလူထုရဲ႕ ၁၀% ကေတာ့ ဆင္းရဲမႈမ်ဥ္းေၾကာင္းေအာက္မွာ ရွိေနဆဲျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ႏိႈင္းယွဥ္မႈအရ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္က ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ဘီလ်ံနာ အေရအတြက္ ၅ ေယာက္ကေန ၂၈ ေယာက္ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ နိုင္ငံရဲ႕ စုစုေပါင္း၀င္ေငြရဲ႕ ၅၂% ကို အခ်မ္းသာဆံုး ထိုင္းလူမ်ိဳး ၂၀% က ရယူခဲ့ၿပီး အခ်မ္းသာဆံုးသူေတြရဲ႕ ၁၀% က အဆင္းရဲဆံုးသူေတြရဲ႕ ၁၀% ရဲ႕ ရေငြထက္ ၃၅ ဆ ရရွိခဲ့တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ခယူေဟာက္စ္(Q-House) ရဲ႕ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္ ခ်က္ဒ္ခ်တ္ကေတာ့ “မညီမွ်မႈဟာ မညီမွ်တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာပါ” လို႔ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ တင္ျပခ်င္တာက ထိုင္းနိုင္ငံတနိုင္ငံတည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္အတြက္ ေအာ့ခ္ဆ္ဖင္းမ္ ထိုင္းရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ မညီမွ်မႈအဆင့္မွာ တတိယအဆင့္ အႀကီးမားဆံုးျဖစ္လာတဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံအေၾကာင္းနဲ႔ တိုက္ဆိုင္လို႔ သူတို႔နိုင္ငံကအေၾကာင္း နည္းနည္းေဖာ္ျပေပးလိုက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ကမၻာေပၚက နိုင္ငံအမ်ားစုမွာ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မညီမွ်မႈေတြ ရွိေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒိ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မညီမွ်မႈ ဒါမွမဟုတ္ လူတန္းစားကြာဟမႈ ႀကီးလာေလ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္း ပဋိပကၡဟာ ႀကီးမားလာေလပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ နိုင္ငံေရးဗဟုသုတ အခံရွိသူတိုင္း သိၿပီး ျဖစ္ၾကမွာပါ။ အဲဒီပဋိပကၡဟာ ေျဖရွင္းမရတဲ့ အဆင့္အထိ ႀကီးမားလာၿပီဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီနိုင္ငံမွာ လူမႈေတာ္လွန္ေရးတရပ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တာကို သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈ ၂၄ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ ေဆာင္းပါးရွင္ အာခ်ာရာ ဒက္ဘြန္းမဲ့က ‘ျမန္မာ၊ အခြင့္အလမ္းနဲ႔ မညီမွ်မႈမ်ားရဲ႕ တိုင္းနိုင္ငံ’ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို ေရးသားၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕မညီမွ်မႈေတြကို တင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။
သူက သူ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးအစမွပဲ “ရန္ကုန္ကေတာ့ ၿဗိတိသွ်အုပ္စိုးမႈရဲ႕ အေမြအႏွစ္ ျဖစ္တဲ့ ၈ လမ္းသြားလမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ ေျပးေနၾကတဲ့ ကားေတြနဲ႔ ဆူညံ႐ႈပ္ေထြးေနၿပီး ထိပ္တန္းစားေသာက္ဆိုင္ေတြကလည္း လာေနက် ေဖာက္သည္ေတြကို ႀကိဳဆိုၾက၊ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ တ႐ုန္း႐ုန္းျဖစ္ေနတဲ့ အလြန္ေစ်းႀကီးတဲ့ ဟုိတယ္ေတြကလည္း မိႈေပါက္သလို ေပၚေပါက္ေနေလရဲ႕လို႔ ေရးသားထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ တျခားအစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ တျခား ျမန္မာနိုင္ငံတ၀န္းမွာေတာ့ ျပည္သူလူေတြဟာ အလြန္႔အလြန္ ဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့ အေျခအေနမွာ ေနထိုင္ေနၾကရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြနဲ႔ ဧည့္သည္ေတြဟာ လမ္းေဘးမွာ ပိုက္ဆံေတာင္းေနၾကတဲ့ ေဒသခံေတြေၾကာင့္ ခဏခဏ သူတို႔စီးလာတဲ့ ယာဥ္ေတြကို ရပ္တန္႕ေပးၾကရပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခန္းငယ္ေလးေတြမွာ စုျပံဳေနေနရတာကို ျပသေနတဲ့ အ၀တ္ေတြကို ဟိုေနရာဒီေနရာ ေနရာအႏွံ႔ လွမ္းထားတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္နိုင္ပါတယ္” လို႔လည္း သူက ေရးသား တင္ျပထားပါတယ္။ အနီးကပ္ ေလ့လာေရးသားထား (စံုစမ္းေမးျမန္း သတင္းေရးသားတင္ျပမႈ) တဲ့။ အထူးေဆာင္းပါးတပုဒ္ ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ႔အေရးအသား တင္ျပခ်က္ကို က်ေနာ္ အေတာ္သေဘာက်ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ေဆာင္းပါးကို က်ေနာ္ ကိုးကားရတာကေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕အေၾကာင္းကို နိုင္ငံျခားသား တေယာက္ကေတာင္ ဒီလို ဒီေလာက္ သိျမင္ထားပါရဲ႕နဲ႔။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံက အုပ္စိုးသူ စစ္အာရွင္ အဆက္ဆက္က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကိုပဲ ရွာသြားၾကတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္လို႔ပါ။ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္မွာ ၂၄ နာရီ လွ်ပ္စစ္မီးေပးထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္က နိုင္ငံျခားကုမၸဏီေတြရဲ႕ ရံုးခန္းေတြမွာေတာ့ ကိုယ္ပိုင္မီးစက္ေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကရၿပီး လူထုအတြက္ကေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္မႈက ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ အျဖစ္လို႔ သူက ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ႕ တေစ့တေစာင္း အျမင္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
တကယ့္မညီမွ်မႈ ျဖစ္ရပ္မွန္အားလံုးကိုသာ သူ သိသြားရင္ေတာ့ သတိေမ့ေျမာ သြားေလာက္တဲ့အထိ တုန္လႈပ္သြားေလာက္ပါတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံက စဥ္ဆက္စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းလက္တဆုပ္စာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ စီးပြားဖက္ ခရိုနီေတြကေတာ့ ဥစၥာဓနေတြ ေတာင္လိုပုံေန ဗုန္းေပါလေအာ သံုးစြဲေနၾက၊ စည္းစိမ္ခံေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံက တကယ့္ အေျခခံအလုပ္သမား၊ လယ္သမား ေတြနဲ႔ လက္လုပ္လက္စားေတြကေတာ့ ေနစရာမရွိ၊ စားစရာလည္း မလံုေလာက္၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ပညာေရးနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးေတြ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ တကယ္ခံစားေနရတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံက ျပည္သူလူထုေတြက အစင္းသိ အတြင္းသိ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ နိုင္ငံတကာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း စစ္အစိုးရ၊ စစ္တပိုင္းအစိုးရနဲ႔ အခု ဒီမိုကေရစီ အစိုးရသစ္လို႔ ေျပာေနတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အစိုးရအထိ မညီမမွ် ျဖစ္ေနတဲ့အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀သူေတြနဲ႔ အခြင့္ထူးခံ စစ္အာဏာရွင္လက္ေ၀ခံ ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြ အၾကား မညီမွ်မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ျမင့္မားေနၿပီဆိုတာကို သိစျပဳလာၾကၿပီလို႔ ေျပာရမယ္ ထင္ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုဳးစုေတြ အပါအ၀င္ ျမန္မာနိုင္ငံတ၀န္းလံုးက ျပည္သူလူထုဟာ သူတို႔ ႏွစ္္သက္ယံုၾကည္ခဲ့တ၊ဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံကို ကိုလိုနီကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ဦးေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးနဲ႔ အတိုင္းအတာတခုထိ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံၿပီး ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့ သူ႕ကို တိုင္းျပည္ကို ပံုအပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အေထြေထြမညီမွ်မႈ၊ မတရားမႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္နိုင္မယ့္သူလို႔ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုထိလည္း ယံုၾကည္လက္ခံအားေပး ေထာက္ခံေနၾကဆဲ ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔တက္လာတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အစိုးရကို ယံုမွတ္လို႔ ပံုအပ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုထိဘ၀ေတြက ဒံုရင္းက မတက္၊ ဖိႏွိပ္မႈ၊ အာဏာ အလြဲသံုးစားျပဳမႈ၊ ေငြေၾကးနဲ႔ အရွိန္ၾသဇာယူ ဗိုလ္က်အနိုင္က်င့္မႈ စတဲ့ အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္မညီမွ်မႈေတြကို ခံေနရဆဲျဖစ္လို႔ ဒီမညီမွ်မႈေတြကို အၿပီးတိုင္ဖယ္ရွားရွင္းလင္းပစ္ဖို႔ အျပင္းအထန္ လိုလားေတာင့္တေနၾကၿပီဆိုတာကို ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။
တကယ္လို႔မ်ား ေဖာက္ျပန္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကဆက္ၿပီး အာဏာငန္းဖမ္း က်ားကုတ္က်ားခဲသူတို႔ ကိုင္စြဲထားတဲ့ အာဏာနဲ႔စည္းစိမ္ဥစၥာကို ဆုပ္ကိုင္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားေနမယ္၊ ဒီမိုကေရစီအမည္ခံ၊ျပည္သူလူထု ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံ အစိုးရကလည္း စစ္အစိုးရႀကိဳးဆြဲရာက ရတဲ့႐ုပ္ေသးအစိုးရအျဖစ္ပဲ ရွိေနအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူမႈမညီမွ်မႈ တို႔ရဲ႕ ဦးတည္ရာ လူမႈေတာ္လွန္ေရးတရပ္နဲ႔ မလဲြမေသြ ႀကံဳေတြ႔လာရလိမ့္မယ္ ဆိုတာကုိ အခိုင္အမာ ေဟာကိန္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ။
စိုးေနလင္း
