အိမ္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးသို႔
DVB
·
January 24, 2017
တေဝါေဝါ ျမည္ေနတဲ့ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ အသံေတြၾကားထဲက-
“ေဟ့ ေယာက်္ားေရ၊ ေလွ်ာ္ၿပီးသား အဝတ္ေတြ လာလွန္းေပးဦး”
အမိန္႔ေပးသံလား၊ အကူအညီ ေတာင္းသံလား သဲသဲကြဲ ကြဲ မစဥ္းစားမိခင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနတဲ့ မိန္းမနားကို က်ေနာ္ ေရာက္သြားပါၿပီ။ ေျခဖေနာင္႔ ႏွစ္ခုပူး၊ ေျခဖ်ားႏွစ္ခုကို ေလးလက္မခြာ၊ ခါးကို မတ္မတ္ထား၊ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကပ္ထား၊ ရင္ကိုေကာ့၊ ဖင္ကိုေကာက္ သတိအေနအထားနဲ႔ ရပ္။ မိန္းမ ဘာညႊန္ၾကားမလဲ နာခံရန္အသင္႔။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေလွ်ာ္ၿပီးသား ထဘီနဲ႔ မိန္းမအတြင္းခံေဘာင္းဘီေတြက ပလတ္စတစ္ဇလံု အနက္ထဲမွာ။ က်ေနာ္႔အဝတ္ေတြ၊ လံုခ်ည္ေတြက အျပာေရာင္ ဇလံုထဲမွာ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေယာက်္ားမာနက က်ေနာ္႔ငယ္ထိပ္တက္လာပါတယ္။ ‘ငါက မိန္းမခိုင္းတာကို လုပ္မယ္ေကာင္ မဟုတ္’ သူ မခိုင္းခင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ဇလံု ႏွစ္ခုကို ထပ္။ ေခါင္းေပၚရြက္။ ေယာက္်္ားဘသား ဒီေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ႔။ ကိုင္း . . . အဝတ္လွန္းတဲ့ေနရာကို သြားၾကစို႔။
“ေယာက်္ား၊ ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ” သူ႔အသံက နည္းနည္းမာေနတယ္။
“အဝတ္လွန္းမလို႔ေလကြာ”
က်ေနာ္႔အသံ နည္းနည္းေပ်ာ့သြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး၊ သူ မာရင္ ကိုယ္ေပ်ာ႔၊ ရမွာက က်ေနာ္က အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ မင္းေယာက်ာ္းေတြရဲ႕ တာဝန္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ သူတခြန္း ကိုယ္တခြန္း စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။ ႐ိုက္ဟယ္၊ ႏွက္ဟယ္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။ အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။
အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈ ဆိုတာက စိတ္ပို္င္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မိ႐ိုးဖလာ ဓေလ့ထံုးစံအရ အၾကမ္းဖက္မႈ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ စသျဖင့္ အၾကမ္းအားျဖင့္ သတ္မွတ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
စစ္ျဖစ္တာေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာအၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္တာေတြဟာ အိမ္တြင္း အၾကမ္းဖက္မႈေတြ က စခဲ့တာတဲ့။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ဟာ ျမန္မာျပည္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ေျပာထားတာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဇနီးကို အေလွ်ာ႔ေပးလိုက္တာပါ။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ႀကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ပါ။ အိမ္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွသည္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီသို႔ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံ ကို ကိုင္စဲြၿပီးေတာ့ေပါ႔။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ ေႂကြးေၾကာ္သံကို ဘယ္သူမွ ေႂကြးေၾကာ္ခိုင္းတာ မဟုတ္။ ဘယ္မွာမွ ပိုစတာခ်ိတ္ထားတာမရွိ၊ ဘယ္သူေတြ ဘယ္အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲကမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတာ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္႔ဇနီးနားေရာက္မွ ဒီေႂကြးေၾကာ္သံက ေခါင္းထဲ အထိတ္တလန္႔နဲ႔ အလိုလို ခုန္ထြက္လာတာပါ။
စကားမစပ္ ေျပာရဦးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ သင္ယူထားတ့ဲ ဂ်ဲန္ဒါ (GENDER) ဆိုတာ လူမႈဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္တခုပါ။ ကာလ ေဒသ ရာသီဥတု လူမ်ိဳးစုဓေလ႔ထံုးစံေတြနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနပါတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းတရာေလာက္က အမ်ိဳးသားေတြသာ ေဘာင္းဘီဝတ္ခဲ့ၾကၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားစုဟာ ေဘာင္းဘီဝတ္ေလ့ မရွိပါဘူး။ အခုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေဘာင္းဘီဝတ္တာ မဆန္းေတာ့ပါဘူး။ ဟိုးေရွးေရွးက ေယာက်္ားေတြသာ ႐ံုးတက္၊ အျပင္ထြက္ စီးပြားရွာၾကတာပါ။ အမ်ိဳးသမီးေတြက အိမ္မွာ ကေလးထိန္း၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ အိမ္အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါကို လူမႈပံုစံ အသြင္းခံရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ခုေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ၊ ႐ံုးတက္ အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္၊ ေယာက်္ားေတြလည္း လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို အိမ္အလုပ္လုပ္၊ ကေလးထိန္းေနၾကပါၿပီ။ ဒါဟာ ေျပာင္းလဲမႈပါ။ ေျပာင္းလို႔လည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာင္းလဲလို႔မရတာက ကေလးေမြးတာ၊ ႏို႔တိုက္တာနဲ႔ လိင္အဂၤါေတြပါ။ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲလို႔ မရတာကို လိင္(Sex) လို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ဇီဝဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္တခုျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ထမင္းခ်က္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ က်ား မ ခြဲျခားစရာမလိုသလို အဝတ္အစားဝတ္ရာမွာလည္း ေယာက်္ားအဝတ္က ျမင့္ျမတ္ၿပီး မိန္းမ အဝတ္ဟာ နိမ့္က်တယ္လို႔ မယူဆသင့္ပါဘူး။
အခုပဲ ၾကည့္ေလ၊ က်ေနာ္႔မိန္းမက ေယာက္်ားအဝတ္၊ မိန္းမအဝတ္ ခဲြေလွ်ာ္ထားတယ္။ ဇလံုတခုစီ ထားတယ္။ ဒါကို ဂ်ဲန္ဒါ ခဲြဲျခားမႈလို႔ ေခၚႏိုင္ပါတယ္။
“ရွင္ ထဘီဇလံုႀကီး သယ္သြားမွာလား”
“ဒါေတြ အေရးမႀကီးပါဘူး။ မင္းက ဂ်ဲန္ဒါ ခြဲျခားေနလို႔ျဖစ္တာ ေယာက်္ားအဝတ္ျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းမအဝတ္ျဖစ္ျဖစ္ အတူတူပဲ။ တခုခု လုပ္ရင္ ဂ်ဲန္ဒါ မ်က္မွန္ေလးတပ္ၾကည့္စမ္းပါ မိန္းမရာ”
“အို ဘာမ်က္မွန္လဲ၊ မ်က္မွန္က ခဏခဏ ေပ်ာက္လို႔ စိတ္ညစ္ရတဲ့အထဲ ရွင္က ေနာက္ထပ္ မ်က္မွန္ ထပ္တတ္ခုိင္းျပန္ၿပီ၊ ရွင္ အခု လုပ္ရမွာက ထဘီဇလံုကို ထားခဲ့၊ ရွင့္အဝတ္ဇလံုကို ယူသြား အိမ္ေရွ႕မွာ လွန္း၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ျဖန္႔လွန္း ဒါပဲ။”
က်ေနာ္ သင္ယူဖူးတဲ့ ဂ်ဲန္တာ သင္တန္းတခုမွာေတာ႔ ေယာက်္ားေတြက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တဲ့နရာမွာ အလိုလို ေနရာရေနၾကတယ္တဲ့။ ဥပမာ ရပ္ကြက္လူႀကီးေနရာ၊ သမၼတေနရာ၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေနရာ။ အဲဒီေနရာေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေနရာရလာဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္တယ္တဲ့။ ဒီအဆိုကို က်ေနာ္ သိပ္ဘဝင္မက်ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္က မိန္းမေျပာတာကို နာခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားတာမို႔ပါ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခြင့္ကေလးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ပုရိသ ေယာက်္ားေတြ ေပးသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။
ခုလည္း က်ေနာ့္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ကို အေလွ်ာ့မေပးဘဲ မိန္းမ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ေယာက္်ားဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာရတယ္။ ေထြးၿပီးသား တံေတြးကို ျပန္မမ်ိဳဘူး၊ ေျပာၿပီးသား စကားကို တည္ေအာင္လုပ္တယ္။ ကဲ လွန္းပစ္ လိုက္မယ္ အဝတ္ေတြ အားလံုး။ ဘာျဖစ္လဲ။
က်ေနာ္ အဝတ္လွန္းၿပီးခ်ိန္မွာ သူက ေရခ်ိဳးေနပါၿပီ။ ေရခ်ိဳးမၿပီးခင္ သူစားဖို႔ ထမင္းေတြ၊ ဟင္းေတြ ေႏႊးထားရမွာက က်ေနာ္႔တာဝန္။ အဲဒီတာဝန္ေတြကို ဘယ္တုန္းက ယူခဲ့တာလည္းေတာ့ မသိပါ။ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံဘဝက သူ ယူထားတ့တာဝန္ေတြပါ။ သမီးရည္းစားဘဝတုန္း ကတည္းက သူက ဒီတာဝန္ေတြကို သူယူမယ္လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူ အလုပ္ထြက္ လုပ္ေတာ့ အဲဒီတာဝန္ေတြဟာ က်ေနာ္႔အေပၚ က်ေရာက္လာပါတယ္။ သူ႔ကို မလုပ္နဲ႔လို႔ ေျပာရင္ လည္း စီးပြားေရး အၾကမ္းဖက္သူလို႔ အစြပ္စဲြခံရႏိုင္တယ္။ လုပ္ပါလို႔ ဆိုရင္လည္း အမ်ိဳးသမီး အခြင္႔အေရး ကာကြယ္သူေတြက မိန္းမတေယာက္ကို မႏိုင္ဝန္ ထမ္းခိုင္းတယ္လို႔ အျပစ္ျမင္ ၾကမယ္။ ေရွးရိုးစြဲေတြက ထဘီနား ခိုစားခ်င္လို႔ ခြင့္ျပဳတာလို႔ အျပစ္တင္ၾကမယ္။ တကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းရွာတဲ့ဝင္ေငြက ဒီေခတ္ႀကီးမွာ မလံုေလာက္ေတာ႔ဘူးေလ။
က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာကေတာ့ ေယာက်္ားေတြဟာ မိန္းမေတြကို အျပင္ထြက္ စီးပြားမရွာခြင့္မေပးဘဲ သူတို႔သာ စီးပြားရွာ၊ သူတို႔သာ စီမံခန္႔ခြဲ။ ေငြရွာႏိုင္သူက ေငြရွာခြင့္မရသူကို တဖက္သတ္ အႏုိင္က်င့္ေလ့ရွိတယ္လို႔ က်ား မ ေရးရာ တန္တူညီမွ်ေရးကြန္ရက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အရည္အေသြး အေျချပဳနည္းလမ္းနဲ႔ ေလ႔လာဆန္းစစ္ခ်က္ ေတြအရ သိရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ့္ဇနီးကေတာ့ အျပင္ထြက္ စီးပြားရွာရေပမယ့္ က်ေနာ္႔ကို အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြ မလုပ္ပါဘူ။ မသကာ ဇက္ေၾကာႏွိပ္ဖို႔၊ နင္းေပးဖို႔ လုပ္အားေပး ခိုင္းတာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အလုပ္အဆင္မေျပရင္ေတာ့ က်ေနာ့္နားကို အၾကမ္းဖက္တာေတာ့ ရွိတာေပါ႔ဗ်ာ။
အဲဒီအၾကမ္းဖက္တာကို ေက်ာ္ျဖတ္တဲ့နည္းကေတာ့ သူထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ေဖ့ဘြတ္ သံုးတတ္ေအာင္ သင္ေပးလိုက္တာပါပဲ။ က်ေနာ္ ပန္းကန္ေတြ ေဆးၿပီးခ်ိန္မွာ သူက ေဖ႔ဘြတ္ခ္ သံုးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါၿပီ။ သူအိပ္ေနတာကို ဇာျခည္လွပ္လို႔ၾကည့္ရင္း ဂ်ဲန္ဒါ ဆရာမ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ေဒၚလွလွရီ ေျပာတာကို သတိရၿပီး လန္႔သြားပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးက သေဘာမတူရင္ အိမ္ေထာင္ဖက္ ျဖစ္ပါေစ မုဒိမ္းမႈနဲ႔ တရားစြဲႏိုင္တယ္တဲ့။ ပုဒ္မက ၃၇၆။ ေထာင္ဒဏ္က တသက္တကြၽန္းျဖစ္ေစ၊ ဆယ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္ တမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ႏိုင္သည္တဲ့။ အမယ္ေလး... ဖူး ၀ူး ၀ူး ။
အင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကုလအတြင္းေရးႉးမႉး ဘက္ကီမြန္း ရာထူးက အနားမယူခင္ ေနာက္ဆံုး ေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ ‘ကုလသမဂၢမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အဆင့္ျမင့္ရာထူးေတြမွာ အရင္ကထက္ ပိုမိုတိုးျမႇင့္ခန္႔ထားႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္တဲ့။
က်ေနာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးကို ေနရာေပးခဲ့ရလို႔ ေက်နပ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တေယာက္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပထမေျခလွမ္းအျဖစ္ အိမ္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။
ဘက္ကီမြန္းတေယာက္ကေတာ့ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ဖို႔အထိ ရည္ရြယ္ခ်က္ထားတာေၾကာင့္ အခုဆုိ အဝတ္ေတြလွန္း၊ ပန္းကန္ေတြ ေဆးလို႔ၿပီးမယ္ မထင္ေသးပါဘူး။
သားႀကီးေမာင္ေဇယ်
၂၁-၁-၂၀၁၇ (ဒီေဆာင္းပါးကို က်ေနာ့္ဇနီးရဲ႕ ခြင္႔ျပဳခ်က္နဲ႕ အတည္ျပဳေရးသားထားေၾကာင္း ၀န္ခံပါတယ္)
