မႏၱေလးၿမိဳ႕က စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ၀င္ ေရြးေကာက္ပြဲ
DVB
·
September 17, 2016
မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ၀င္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကေတာ့ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးမႈေတြ စတင္ေနပါၿပီ။ ဟိုနား၊ သည္နား၊ ဟိုေနရာ၊ သည္ေနရာ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လွည့္ပတ္သြားၾကည့္လိုက္တာ၊ အလွျပယာဥ္ႀကီးေတြ တူညီ၀တ္စံုေတြနဲ႔ ဆိုင္ကယ္တန္း၊ ကားတန္းေတြနဲ႔ အသံခ်ဲ႕စက္ႀကီးေတြ မိုင္ကုန္ဖြင့္လို႔ ေပ်ာ္ေန ေအာ္ေန ၾကတာ ၾကည့္သူကိုေတာင္ အေပ်ာ္ကူးစက္ပါတယ္။
မႏၱေလးမွာ ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ မဲေပးေရြးခ်ယ္ရမယ့္ သူေတြက အမ်ားႀကီး၊ အားရွိပါးရွိေရြး ေမႊေႏွာက္ၿပီးမွ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ မဲေမးလို႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေအာင္ေျမသာစံၿမိဳ႕နယ္ကေန ၀င္ၿပိဳင္သူက ၅ ေယာက္၊ ခ်မ္းေအးသာစံၿမိဳ႕နယ္က ၆ ေယာက္၊ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္က ၁၁ ေယာက္၊ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမိဳ႕နယ္က ၆ ေယာက္၊ ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမိဳ႕နယ္က ၃ ေယာက္နဲ႔ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ က ၃ ေယာက္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾက လို႔ပါပဲ။
အမ်ားဆံုးကေတာ့ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ၀င္ၿပိဳင္ၾကသူ အားလံုးကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရင္ႏွစ္က ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ထားသူေတြလည္း ပါသလို ဒီႏွစ္မွ ကနဦး ၀င္ၿပိဳင္ၾကသူေတြလည္း ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ပါတီ၀င္ေတြ၊ တခ်ဳိ႕က စာေရးဆရာ မ်ဳိး႐ိုး၊ တခ်ဳိ႕က ကုန္သည္ပြဲစား၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပရဟိတ သမား၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ေတြ၊ တခ်ိဳ႕က အစိုးရ၀န္ထမ္း အမ်ဳိးကေတာ့ စံုလို႔ပါပဲ။
အားလံုးေသာ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြကေတာ့ မႏၱေလးကို ခ်စ္ၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္း ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံရလို႔ ေကာ္မတီ၀င္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ တလကိုမွ ေငြေလးသိန္းပဲ အစိုးရကေပးမွာ။ အခု ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသူေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြကိုၾကည့္ရင္ တလ ေငြေလးသိန္းဆိုတာ ကေလးမုန္႔ဖိုးေတာင္ ေပးလို႔ေလာက္ဟန္ မတူပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း သူတို႔ၿပိဳင္ၾကတယ္ေလ။ အေကာင္းေတြးေလး ေတြးၾကည့္ေပါ့။
တခုပဲ ေတြးမိပါတယ္။ မႏၱေလးကို ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြ၊ မႏၱေလးကို အေကာင္းေတြျပည့္လာေအာင္ ေျပာင္းလဲခ်င္သူေတြ၊ မႏၱေလးကို ခ်စ္တဲ့စိတ္တခုတည္းနဲ႔ ၀င္ၿပိဳင္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ သိၾကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ စည္ပင္သာယာဆိုတာ လူထုနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔ခြင့္ရတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အမ်ားဆံုး၊ ေငြအ၀င္ဆံုး(ေငြအ၀င္ဆံုးဆိုတာ အခြန္ေတာ္ေငြကိုေျပာတာေနာ္) ဌာနႀကီးတခုပဲ မဟုတ္လား။ ဒီလိုဌာနႀကီးမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္က အက်င့္ပါလာတဲ့ အက်င့္ဆိုးေတြ၊ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူသူေတြ၊ အထက္ဖားေအာက္ဖိ အရာရွိေတြ၊ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္းသမားေတြက ဒီဘက္ေခတ္ထိ က်န္မေနဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဌာနတြင္းမွာ ရွိေကာင္းရွိေနႏုိင္တယ္။ က်န္ေကာင္းက်န္ေနႏုိင္ပါေသးတယ္။
ဒီလိုေနရာမ်ဳိး၊ ဒီလိုလူမ်ဳိးစံုရွိတဲ့ ေနရာမွာ ပင္ကိုယ္စိတ္ခံေကာင္းေလး တခုနဲ႔တင္ မႏၱေလးကို ကယ္တင္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ေတာ္႐ံု စေကး၊ ေတာ္႐ံုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး လက္ကေလးနဲ႔ ေတာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ္ကုိ အေလးထား၊ သတိထားရမယ့္ အခ်က္ျဖစ္ေနႏုိင္ပါတယ္။
စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ အထူးသတိျပဳရမယ့္ အခ်က္ေတြရွိေနပါေသးတယ္။ သိၾကတဲ့အတိုင္း မႏၱေလးဆိုတာ အင္မတန္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕၊ ကိုယ့္ရြာ၊ ကိုယ့္ေဒသ ဆိုၿပီး အစြဲအလမ္းႀကီးလြန္းတဲ့ ၿမိဳ႕ပါ။ အေကာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာ။ အပန္းေျဖဥယ်ာဥ္ရယ္လို႔ ေလာက္ေလာက္လားလား မရွိဘူး။ ၿမိဳ႕တြင္း ဘတ္စ္ကားလိုင္းမရွိဘူး။ တ႐ုတ္ဆိုင္ကယ္အေပါဆံုးၿမိဳ႕၊ ေရဆိုးေျမာင္းစနစ္ မေကာင္းတဲ့ၿမိဳ႕၊ လုယက္မႈေတြ လႈိင္လာတဲ့ၿမိဳ႕၊ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ ေဒသခံေတြ နည္းလာတဲ့ၿမိဳ႕၊ ဒါေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ေပးႏုိင္ၾကမလဲဆိုတာ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြရဲ႕ ပင္ကိုယ္အရည္အေသြးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္သြားရေတာ့မွာပါ။
ဘယ္လိုေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြက ဘယ္လိုစည္း႐ံုးမႈမ်ဳိးနဲ႔ မဲဆြယ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ ေဒသခံေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ တခါေသဖူး ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္ဆိုသလို လက္လႊတ္စပယ္ မဲေပးၾကေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ ေသခ်ာေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ၾကမွာ အမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ရွိတဲ့ေဒသခံျပည္သူေတြဆီကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႔ဆံုဖို႔ လိုပါတယ္။ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြမွာ ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြရွိၿပီး လူထုက ဘယ္ေလာက္အားကိုးခ်င္၊ ယံုၾကည္ခ်င္၊ ေထာက္ခံခ်င္လာမလဲဆိုတာ အရည္အခ်င္း ထုတ္ျပရမယ့္ အခ်ိန္ပါ။
မဲေပးမယ့္ အိမ္ေထာင္စုတိုင္းက ကိုယ့္ကိုသိေနမွ၊ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ျပသထားႏုိင္မွ၊ ကိုယ့္စြမ္းေဆာင္ရည္ကို ျမႇင့္တင္ထားႏုိင္မွ၊ လူထုနဲ႔ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ထိေတြ႔ဆက္ဆံထားပါမွ အိမ္ေထာင္စုတိုင္းရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို အျပည့္အ၀ ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြအေနနဲ႔ ပင္ကိုယ္စိတ္အျပင္၊ အတြန္းအတိုက္ခံႏုိင္ရည္ရွိဖို႔၊ အထုအေထာင္း ခံႏုိင္ရည္ရွိဖို႔နဲ႔ စည္ပင္သာယာေရးဌာနရဲ႕ အခ်ုဳိ႕ေသာ အရာေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ဖို႔ အားကုန္ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းအျဖစ္ စာရင္းတင္သြင္းထားစဥ္ အခ်ိန္ကာလကတည္းက မႏၱေလး အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေတာ့ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားပါပဲ။ ဟိုဟိုသည္သည္ အေျပးအလႊား သတင္းၾကားရာဆီကုိသြားၾကည့္ေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္အသိ၊ သူ႔အသိ၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ၊ သူ႔မိတ္ေဆြေတြက လူမႈကြန္ယက္ကတဆင့္ ဘယ္သူက ဘယ္ပါတီထဲကို ၀င္သြားတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ ပါတီ၀ိတ္ သံုးၿပီးဘာေတြ လုပ္ေနတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ေနရာမွာ ေငြေတြ ပံုေပးေနတယ္နဲ႔ သတင္းအစံုအလင္ကို သိရ၊ၾကားရ၊ ဖတ္ရ၊ ျမင္ေနရတာပါပဲ။
ဒါကေတာ့ ထံုးစံပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဘယ္လိုေရြးေကာက္ပြဲကိုပဲ ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ အနည္းနဲ႔အမ်ားကေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ရတာပါ။ တရား၀င္ မဲဆြယ္ခြင့္ မရခင္အခ်ိန္မွာကတည္းက ရပ္ေက်းေတြ၊ ကြက္စိပ္ေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြနဲ႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေတြ႔ဆံု၊သူတို႔က ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းကို ရပ္ကြက္က လူေတြနဲ႔ လိုက္မိတ္ဆက္ေပးေနတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြကလည္း လူမႈကြန္ယက္မွာ ဟုန္းဟုန္းထလို႔ပါပဲ။
ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအတြက္ မဲဆြယ္စည္းရံုးတဲ့ အခ်ိန္မွာ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစည္းကမ္းခ်က္ေတြထဲက အပိုဒ္(၃)မွာ ေရးထားတာကေတာ့ -ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းသည္ မဲဆြယ္စည္းရံုးရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အထိမ္းအမွတ္တံဆိပ္၊ အလံ၊ ပါတီ႐ံုး/ ခန္းမ၊ ယာဥ္မ်ားအသံုးျပဳ၍ မဲဆြယ္ စည္း႐ံုးခြင့္မျပဳ၊ ခြင့္မျပဳပါ။ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္၍စည္း႐ံုးႏုိင္ပါသည္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒီစည္းကမ္းခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြဟာ ပါတီ၀င္ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာင္ ပါတီ၀ိတ္သံုးၿပီး စည္း႐ံုးေရးဆင္းလို႔မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း အခု မႏၱေလးက တခ်ဳိ႕ ၿမိဳ႕နယ္မွာ ျဖစ္ေနတာက ပါတီထဲကို ၀င္ၿပီးပါတီ ၀ိတ္နဲ႔ စည္း႐ံုးေရးဆင္းေနတယ္လို႔ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚေနတာပါပဲ။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြ လွည့္လည္စည္း႐ံုးၾကတဲ့အခါ အလွျပယာဥ္ေပၚက အသံခ်ဲ႕စက္ေတြကို မိုင္ကုန္ဖြင့္ၾကေတာ့ ေဒသခံျပည္သူေတြမွာ ရင္ေတြ ကတုန္ကယင္န႔ဲပါ။ အသံခ်ဲ႕စက္သံက တမ်ဳိး၊ ေရွ႕ေျပးဆိုင္ကယ္ေတြက တသြယ္ တတီတီတတူတူ နဲ႔ဆိုေတာ့ ပင့္သက္ေမာႀကီးေတြခ်လို႔ေပါ့။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံအမ်ားစု စဥ္ဆက္မျပတ္ ေတာင္းဆိုေနတာကို သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ အသံခ်ဲ႕စက္ေတြရဲ႕ ဆူညံသံေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးဖို႔ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပါတယ္။
ေဒသခံေတြက ေရြးခ်ယ္မဲေပးၾကမယ္၊ ေကာ္မတီ၀င္ေလာင္းေတြက ေကာ္မတီ၀င္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ အမ်ားနည္းတူ၊ ဒံုရင္းပံုစံမဟုတ္ဘဲ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ အားသြန္ခြန္စိုက္ေဆာင္ရြက္ဖို႔သာ လိုအပ္ပါေတာ့တယ္။
သင္းသင္းေသာ္
