ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိက အားကစားနည္းတခုျဖစ္တဲ့ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အားသာခ်က္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ႏိုင္ငံတကာကို ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔က ထိုးေဖာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘာေတြလိုအပ္မလဲ ဆိုတာေတြကို ႏိုင္ငံတကာလက္ေ၀ွ႔ပြဲ စီစဥ္ၿပီးေတာ့ တဘက္မွာလည္း ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ အမႈေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးစိုင္းေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ဒီဗြီဘီက ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းထားပါတယ္။ ေမး - က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အားကစားေလာကမွာေပါ့ အားကစားပိုင္းမွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နိမ့္က်လာတာေတြ ရွိတယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ တိုးတက္လာတာေတြလည္း ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီအထဲမွာမွ က်ေနာ္တို႔ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ဆိုတာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိက အားကစားတခုလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ျပည္တြင္းမွာဆိုရင္လည္း ေဘာလံုးၿပီးရင္ လူစိတ္၀င္စားမႈ အမ်ားဆံုး လက္ေ၀ွ႔က ရွိေနတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ရဲ႕ အေျခအေနက အရင္တုန္းက အေျခအေနနဲ႔ ဘာေတြကြာလာၿပီလဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိ တိုးတက္မႈရွိလာၿပီလဲ ဆိုတာေလး အရင္ဆံုး ေျပာေပးပါဦးခင္ဗ်။ ေျဖ - အခုေလာေလာဆယ္ေပါ့ေနာ္ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေမလကမွ စၿပီးဖြဲဲ႔ခဲ့တာပါ။ ေျပာမယ္ဆို သက္တမ္းအားျဖင့္ဆိုရင္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့သက္တမ္းေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာမွ ဦးတို႔က ဆီးဂိမ္းတာ၀န္တခုေပါ့ေလ။ ၂၀၁၃ မွာ တာ၀န္ေလးတခု ၀င္ထမ္းလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ၂၀၁၃ က ဆီးဂိမ္းေလာက္အထိမွာ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အတြက္ကို ရာႏႈန္းျပည့္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူးလို႔ေတာ့ ျမင္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ေပါ့ေနာ္။ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ေကာ၊ က်န္တဲ့ ဦးတို႔ ပြဲစီစဥ္သူေတြေရာ၊ ေစတနာရွင္ေတြေရာေပါ့။ ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ဘက္စံုေထာင့္စံုကေနၿပီးေတာ့ လုပ္လာလိုက္တဲ့အခါမွာ ဒီတႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ တိုးတက္လာတာ ရွိပါတယ္။ ေမး - ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ။ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔က တိုးတက္လာၿပီေပါ့ေနာ္။ တိုးတက္လာၿပီဆိုတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ လတ္တေလာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ကို ကစားတဲ့ ကစားသမားအေရအတြက္က ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိလာၿပီလဲ။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ေပါ့ေနာ္၊ လူသိမ်ားၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ေတြကေကာ ဘယ္ႏွေယာက္အထိ ရွိလာၿပီလဲ။ ေျဖ - ဒီလိုပါ တိုးတက္လာၿပီဆိုတဲ့ အပိုင္းမွာက တဦးတေယာက္ ခ်န္ပီယံေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္မွာဆိုရင္ေတာ့ မႏၱေလး၊ သထံု၊ နယ္ေတြမွာေရာ ရန္ကုန္ အဲလိုမွာ လက္ေ၀ွ႔သမားေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္ ၾကားထဲမွာ လက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္မႈနည္းတာ။ ေနာက္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္။ သူတို႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး ရပ္တည္မႈရွိတာေပါ့။ စား၀တ္ေနေရးရပ္တည္မႈ အခက္အခဲေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သထံုတို႔ ဘာတို႔ဆို မ်ဳိးဆက္ျပတ္သြားတယ္။ မႏၱေလးဆို လံုး၀ လက္ေ၀ွ႔မ်ဳိးဆက္ျပတ္သြားတယ္။ အဲဒီအေနအထားေလးကေနၿပီးေတာ့ ကရင္နဲ႔ ရန္ကုန္ေပါ့ေနာ္။ တြံေတးဆိုလည္း နာမည္ႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ဳိးဆက္ျပတ္သြားတယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့မွ ဒီတႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ေဖာ္ထုတ္ရတယ္၊ ႐ုန္းရတယ္ဆိုေတာ့ ေလာေလာလတ္လတ္မွာေတာ့ နာမည္ႀကီးေပါ့ေနာ္။ ေလာက္ေလာက္လားလား ခ်န္ပီယံႀကီးေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ မရွိေသးဘူးေပါ့။ အရမ္းနာမည္ႀကီးတဲ့လူဆို ဆယ္ဂဏန္းေလာက္မွာပဲ ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ အပိုင္းမွာကေတာ့ အခုဆိုရင္ေပါ့ အရင္တုန္းက မရွိဘူးတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြေပါ့။ ပဲခူးမွာဆိုရင္လည္း ဟံသာ၀တီ ကလပ္ေတြ ေပၚလာတယ္။ စစ္ကိုင္းမွာ ေဇယ်ာေမာင္ကလပ္ေတြ ေပၚလာတယ္။ ဟသၤတမွာ တိုက္ဂါးဆိုတဲ့ ကလပ္ေတြ ေပၚလာတယ္။ အဲလိုေပါ့ ကလပ္သစ္ေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာတယ္။ ေလာေလာဆယ္ဆိုရင္ ကလပ္ေတြက သထံုမွာဆိုရင္လည္း အရင္တုန္းက ေရႊခါးပတ္ ခ်န္ပီယံေတြ ဘာေတြ ရခဲ့တဲ့ ေဇာ္၀င္းထြန္းတို႔က ကလပ္တခု ျပန္လုပ္ေနၿပီ။ အဲေတာ့ ဒီလိုေလး ျပန္လုပ္လာတဲ့အခါမွာ ကလပ္က ၄၀ နီးပါးေလာက္ ရွိလာပါၿပီ။ ေမး - အဲေတာ့ ကလပ္ေပါင္း ၄၀ နီးပါး ရွိလာၿပီ။ ကစားသမားေတြလည္း တိုးလာၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေနာင္အနာဂတ္မွာေကာ လက္ေ၀ွ႔ကစားသမားေကာင္းေတြ ထြက္လာဖို႔အတြက္၊ မ်ဳိးဆက္သစ္ ကစားသမားေတြ ထြက္လာဖို႔အတြက္ကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုမ်ဳိး ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔လိုမလဲ၊ ဘယ္သူေတြရဲ႕ အကူအညီေတြ လိုအပ္မလဲေပါ့ေနာ္၊ အဲဒါေလး ေျပာေပးပါဦးခင္ဗ်။ ေျဖ - လိုတုိရွင္းေလး ေျပာျပရရင္ေပါ့ေနာ္ ဦးရဲ႕ တကုိယ္တည္းေသာ အျမင္နဲ႔ေျပာျပရရင္ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ တိုးတက္ဖို႔ဆိုတာက ဦးတို႔ ေထာက္တိုင္ေလးခုေလာက္ လုိပါတယ္။ တြန္းအားေလးခုေပါ့ေနာ္။ တခုကေတာ့ အဓိကကေတာ့ ေငြေၾကးေပါ့။ နံပါတ္ (၂) ကေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အဖြဲဲ႔အစည္းေပါ့။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အားကစား၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ႐ိုးရာ လက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ေပါ့။ (၃) ကေတာ့ တကယ့္၀င္ကစားေနတဲ့ ကလပ္အသင္းေတြနဲ႔ မူလဇာစ္ျမစ္ေပါ့ေနာ္။ လက္ေ၀ွ႔သမားေလးေတြရယ္၊ (၄) ကေတာ့ ညီေလးတို႔ မီဒီယာေပါ့ေနာ္။ မီဒီယာအဖြဲဲ႔ေတြေပါ့။ ေငြေၾကးအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေငြေၾကးက ေလာေလာဆယ္မွာ ဘယ္ကရေနလဲဆိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ၿပီးခဲ့တဲ့အစိုးရအထိမွာက ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ဆိုၿပီး ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္သံုးဖို႔တို႔၊ အန္ဂ်ီအုိ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အဖြဲဲ႔ေတြ သံုးဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္က ခ်ေပးတဲ့ ဘတ္ဂ်က္တျပားမွ မရွိဘူး။ ဒါ ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရအထိေပါ့ေနာ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘယ္လိုလာမလဲ မသိေသးဘူးေပါ့။ အဲေတာ့ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ေတြကို ခ်ေပးထားတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ လုံး၀မရွိဘူး။ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္မွာလုပ္တဲ့ ဦးတို႔ကိုယ္တိုင္ေပါ့ေနာ္ အမႈေဆာင္ေတြ အားလံုးဟာ Volunteer လုပ္ရတယ္။ ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္စားၿပီးေတာ့ ဘာလခမွာလည္း ရတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္၀ါသနာနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္။ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္မွာရွိတဲ့ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြက အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ လိုအပ္တဲ့ အခမ္းအနားေတြမွာ ကိုယ့္ေငြကိုယ္စိုက္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ (၁) အခ်က္က ေငြေၾကးက တဘက္က မရဘူး။ ဒုတိယ ဘယ္က ေငြေၾကးရလဲဆိုေတာ့ အခုလိုပဲ MNL မွာဆိုရင္ေပါ့ေနာ္။ ေဘာလံုးအသင္းေတြ ေထာင္ထားတဲ့ သူေဌးႀကီးေတြ ရွိတယ္ေပါ့။ သူတို႔ကေနၿပီးေတာ့ တလကို သိန္း ၅၀၀၊ ၁၀၀၀ အကုန္ခံၿပီးေတာ့ ေဘာလံုးအသင္းႀကီးေတြကို ဒီလိုပဲ ေဆာင္ရြက္ေနသလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ ဦးတို႔ လက္ေ၀ွ႔မွာက်ေတာ့ တလကို လက္ေ၀ွ႔ကလပ္ အသင္းရဲ႕ ေထာက္ပံ့ေၾကးက၊ လက္ေ၀ွ႔ကလပ္အသင္းတခုရဲ႕ သံုးစြဲကုန္က်စရိတ္က ၁၅ သိန္း ပတ္၀န္းက်င္ပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို ၁၅ သင္း ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိတဲ့ ကလပ္ကေလးကိုေတာင္မွ လက္ရွိမွာ ဦးတို႔ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ ကုမၸဏီေပါ့ေနာ္။ ၀ါသနာရွင္၊ ေစတနာရွင္ဟာ ခုနစ္ဦး ရွစ္ဦးေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီး အားနည္းပါတယ္ ဦးတို႔မွာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သိန္း ၅၀၀၊ ၁၀၀၀ ပံ့ပိုးေပးမယ့္ သူေဌးႀကီးေတြက ေလာေလာဆယ္မွာ ဦးတို႔ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အေပၚမွာ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိေသးဘူး။ မေရာက္လာေသးဘူးေပါ့ေနာ္။ ေနာင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့။ အဲေတာ့ အဲလို ေငြေၾကးရတာတခု ရွိပါတယ္။ ေနာက္တခု ရပ္တည္ဖို႔အတြက္က အဓိကကေတာ့ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ ရပ္တည္ဖို႔ဆုိတာ၊ တုိးတက္ဖုိ႔ဆုိတာ လက္ေ၀ွ႔သမားေလးေတြ မ်ဳိးဆက္သစ္ေမြးေတာ့ ေမြးထုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရပ္တည္ဖို႔အတြက္ကို စား၀တ္ေနေရးလိုတယ္၊ သူတို႔ဘ၀ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ကို ရည္မွန္းခ်က္လိုတယ္။ အဲေတာ့ ဒီလက္ေ၀ွ႔သမားေတြျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဦးတို႔က ပြဲေတြမ်ားမ်ားလုပ္ဖို႔လုိတယ္။ ပြဲေတြမ်ားမ်ားျဖစ္ဖို႔အတြက္ကို ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း အမ်ားႀကီးခြင့္ျပဳထားေတာ့ ၀ိုင္းပံ့ပိုးေပးတယ္။ ဆိုလိုတဲ့သေဘာက အမ်ားႀကီး ေျဖေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္။ ဆိုပါေတာ့ ဦးတို႔က ပြဲသြင္းသူေပါ့။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ဦးတို႔ သိမ္ျဖဴ႐ံုငွားတယ္ဆိုရင္ ၂၅ သိန္းေပးရတယ္။ ႐ုံငွားခေပ့ါေနာ္။ ရန္ပံုေငြေတြ ေပးရတယ္။ အခုဆုိရင္ ႐ံုငွားက လံုး၀ ဖရီး။ ဒါ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္က ေျဖေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္။ အဲေတာ့ ဦးတို႔ ပြဲသြင္းတဲ့သူေတြလည္း လြယ္လြယ္ကူကူ ႐ံုကိုရေအာင္ ဖြင့္ေပးထားတယ္။ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အတြက္ေပါ့၊ သီးသန္႔႐ံုတ႐ံု ဖန္တီးေပးထားလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ လက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြ က်င္းပလို႔ရသြားၿပီ။ အဲေတာ့ လြယ္ကူသြားတာေပါ့ေနာ္။ အဲေတာ့ အဲလိုက်င္းပတဲ့အခါမွာ ေနာက္က ဦးတို႔ကို သူတို႔ရဲ႕ ကုမၸဏီေတြကေနၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး တျခားလုပ္ငန္း ကုမၸဏီေတြက လက္ေ၀ွ႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သူေတြက သူတို႔ရဲ႕ ကုမၸဏီ Image ေပါ့ရဲ႕၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ကုန္ပစၥည္း Image ေတြကို လာၿပီးေတာ့ ဦးတို႔ ပြဲသြင္းတဲ့သူေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ စပြန္ဆာလာေပးၾကတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔လည္း တနည္း ၀င္ေငြရလာတာေတြရွိတယ္။ ပြဲေတြမ်ားမ်ားျဖစ္မွ လက္ေ၀ွ႔သမားေတြက မ်ားမ်ားပြဲရမွ နည္းနည္းရပ္တည္ႏိုင္မယ္။ ဆိုေတာ့ ဒါကလည္း တခ်က္အေရးႀကီးတယ္။ ေငြေၾကးကေတာ့ ဒီသံုးနည္းနဲ႔ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေငြေၾကးရတယ္။ အဲေတာ့ (၁) အခ်က္ကေတာ့ ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ဦးတို႔မွာ ကူညီမယ့္ သူေဌးႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးလိုတယ္။ (၂) အခ်က္က ပြဲေတြမ်ားမ်ား ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီပြဲေတြကို ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ စပြန္ဆာေပးမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆို ဦးတို႔ လက္ေ၀ွ႔ပြဲအတြက္ဆို စပြန္ဆာေတာင္းရတာ ခက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ သူတို႔က စတိတ္႐ႈိးတို႔၊ မယ္ေရြးပြဲတို႔ဆို သူတို႔က ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားတယ္။ လက္ေ၀ွ႔ကေတာ့ ေယာက်္ားေလး ပရိသတ္ပဲလို႔ ထင္တဲ့အတြက္ ဦးတို႔ကိုယ္တိုင္ စပြန္ဆာေတာင္းရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲပါတယ္။ အဲေတာ့ ပြဲေတြကို စပြန္ဆာ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ကူညီေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါ ေငြေရးေၾကးေရး အပိုင္းေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ဒုတိယ တိုးတက္ဖို႔အတြက္လိုတာက ဦးတို႔ အခု လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အားကစား၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ေပါ့။ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔က ေလာေလာဆယ္မွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကစၿပီး ၂၀၁၅ မွာ၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးတင္ဆန္းကေနၿပီးေတာ့ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ကို ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ပံုစံ သြားမယ္။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ လုပ္ပါဆိုၿပီးေတာ့ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ကို လမ္းညႊန္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ကေနၿပီးေတာ့ တတ္သိပညာေတြနဲ႔ ဦးတို႔ စုစည္းၿပီးေတာ့ ဦးတို႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြေပါ့။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကလပ္အသင္းရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းရွိတယ္၊ လက္ေ၀ွ႔သမားေတြရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းရွိတယ္။ ဦးတို႔ ပြဲသြင္းသူ ပ႐ိုမုတ္တာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းရွိတယ္။ ဒိုင္လူႀကီးအတြက္ရွိတယ္။ မီဒီယာအတြက္ရွိတယ္။ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္အတြက္ရွိတယ္။ အဲလို စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ေခါင္းစည္းအလိုက္ ခြဲၿပီးေတာ့ ျပဳစုၿပီးေတာ့ ျပန္တင္ျပတယ္။ အဲမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅ ဇန္န၀ါရီမွာ M3 မွာ တခါျပန္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယ၀န္ႀကီးကေနၿပီးေတာ့ မီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးေတာ့ မူၾကမ္းကို ျပန္ရွင္းျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တခါ ျပန္ျပင္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၂၀၁၅ ဇူလိုင္လမွာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း အတည္ျပဳထြက္လာတယ္။ အဲလိုထြက္လာတဲ့အခါမွာ ဒီစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ကလပ္အသင္းေတြအားလံုးေကာ ပတ္သက္တဲ့သူေတြ အားလံုးေကာ အကုန္လံုးျဖန္႔ေ၀ထားၿပီးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေသခ်ာ အဲဒါကို မၾကည့္ၾကဘူးေပါ့ေနာ္။ မၾကည့္ၾကတဲ့အခါမွာ တခ်ဳိ႕ေတြမွာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔ ညီတယ္မညီတယ္ အဲလိုမသိထားတာေတြက ရွိတယ္ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တခ်ဳိ႕အပိုင္းေလးေတြမွာလည္း စတင္ၿပီးေတာ့ ပညာေပးကာလျဖစ္တဲ့အတြက္ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း ေျဖေလွ်ာ့ေပးတာေလးေတြ ရွိတယ္။ အေရးမယူေသးဘဲနဲ႔ ဒါကေတာ့ Warning ေပါ့ေနာ္။ ဒါကေတာ့ မင္း စည္းကမ္းမွားေနၿပီ။ ဒီတခါေတာ့ Warning။ အခု ၂၀၁၆ အစမွာ လံုး၀မရေတာ့ဘူး။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္း တိတိက်က် လုပ္ေနပါတယ္။ ဒါ ဦးကိုယ္တိုင္ အေရးယူခံခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ပြဲသြင္းသူအေနနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ ၂၀၁၆ မွာ ပညာေပးကာလၿပီးသြားၿပီ။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္း တိတိက်က် လုပ္ေနၿပီေပါ့။ ေျပာခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ အဲေတာ့ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကလည္း ေလာေလာဆယ္မွာ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဘတ္ဂ်က္မရွိဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အားလံုးက အန္န္ဂ်ီအိုေပါ့။ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုပ္ေနၾကရတဲ့အတြက္ အထဲမွာလည္း ခုနေျပာသလို အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးႀကီးေတြ မရွိဘူး။ သင့္တင့္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြေတာ့ ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔လည္း သူတို႔တတ္ႏိုင္သေလာက္ ပံ့ပိုးေပးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ငန္းရွင္ အႀကီးႀကီးေတြေပါ့ေနာ္။ သိန္းကို ေထာင္ခ်ီသံုးမယ္တုိ႔ ဘာတို႔ မပါေသးဘူးေပါ့။ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ကေတာ့ သူႏိုင္သေလာက္ ဘာလုပ္ေပးသလဲဆိုေတာ့ ပြဲေတြမ်ားမ်ားျဖစ္ဖို႔ လုပ္ေပးတယ္။ ေနာက္တခါ ႏိုင္ငံတကာ ကိစၥမွာဆိုလည္း အခုဆိုရင္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔က ဂ်ပန္၊ ႐ုရွား၊ ထိုင္း၊ လာအို၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အကုန္ေတာ္ေတာ္သိေနၾကၿပီ။ အခုဆို ႐ုရွားမွာဆိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ  လက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ေတာင္ ဖြဲဲ႔ၿပီးေတာ့ အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ ၂၀ ေက်ာ္ကို စည္း႐ံုးထားၿပီးၿပီ။ အခု ကမာၻ႔လက္ေ၀ွ႔အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္ ဖြဲ႔ဖို႔ေတာင္မွ လာေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ တိုင္ပင္ေနၾကၿပီေပါ့ေနာ္။ အဖြဲဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ႏိုင္သေလာက္ေပါ့ေနာ္။ ပခံုးေတာ့ ထမ္းလိုက္တာေပါ့။ လုပ္ေနပါတယ္ အခ်ိန္ျပည့္ေပါ့ေနာ္။ ေမး - ဟုတ္ကဲ့ဆရာ က်ေနာ္ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ သိခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ထိုင္းက ေမြထိုင္းဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံတကာအထိကို တျဖည္းျဖည္း ေပါက္လာၿပီေပါ့ေနာ္။ လူသိလည္း မ်ားလာၾကၿပီေပါ့။ ႏိုင္ငံေတြမွာ သိလာၾကၿပီ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔က်ေတာ့ လူသိက နည္းေသးတယ္ေပါ့ေနာ္။ တခ်ဳိ႕ကေျပာတာက ဒီ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ ကစားဖို႔ဆိုရင္ ကစားသမား တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာႀကံ့ခိုင္မႈအပိုင္းကလည္း အရမ္းကို ႀကံ့ခိုင္မႈေတြ ျပည့္၀ေနရမယ္လို႔ ေျပာတယ္ေပါ့ေနာ္။ အရမ္းကို ေတာင့္တင္းခိုင္မာေနရမယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ အားနည္းခ်က္က ကစားတဲ့ပံုစံ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြမွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေနတယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔က ကမာၻကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ ထိုးေဖာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္သြားဖို႔ လိုအပ္မလဲ။ ဘယ္လိုမ်ဳိးေတြ ျမႇင့္တင္သြားဖို႔ လိုအပ္မလဲဆိုတာ ေျပာေပးပါဆရာ။ ေျဖ - ဒါ ဦးရဲ႕ တကိုယ္တည္း စိတ္ကူးေပါ့ေနာ္။ ဦးတို႔ ႏိုင္ငံတကာကို ထိုးေဖာက္ဖို႔ဆိုတာ ၿပီးခဲ့တဲ့အပိုင္းမွာ ဘာအခက္အခဲ သြားရွိလဲဆိုေတာ့ ဦးတို႔ရဲ႕ လက္ေ၀ွ႔က အဓိကေတာ့ လက္အိတ္မစြပ္ဘူး၊ ပတ္တီးနဲ႔ပဲ ထိုးတယ္။ ေနာက္တခါ ေခါင္း႐ိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အျမင္မွာ ဒီလက္ေ၀ွ႔ႀကီးက ၾကမ္းတမ္းတယ္။ လူကို အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္လို႔ ျမင္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေကာ ကစားသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေကာ လက္မခံဘူး။ ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးတို႔က သြားမယ့္လမ္း ႏွစ္လမ္းေတာ့ ရွိတယ္။ တလမ္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ မင္းတို႔ ႐ုပ္သံလိုင္းထဲကေန ျမန္မာ့႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြကို သြားၿပီးေတာ့ ျပႏိုင္ရင တျဖည္းျဖည္း ထိုးေဖာက္ၿပီးေတာ့ ဒီပြဲေလးေတြကို ျပႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ပရိသတ္က ျမင္လာမယ္။ ေအာ္ ဒါ ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔ပြဲဆိုတာ ဒီလိုပါလား။ သူတို႔က ေတာင့္တလာရင္ အဲဒီ႐ုပ္သံလိုင္းေတြက ဦးတို႔ကို လာခ်ိတ္ဆက္လိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ပြဲေတြ လိုခ်င္တယ္ဗ်ာ ဆိုတာမ်ဳိးေတြေပါ့။ ဒါက ပရိသတ္ဘက္ကို သြားတဲ့လမ္းတလမ္း။ ေနာက္တလမ္းက ဦးက အခုလုပ္ေနတာကေတာ့ ဦးလုပ္တဲ့ပြဲတိုင္းမွာ ဦးက ႏိုင္ငံတကာပြဲ ဦးစားေပးလုပ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မႏွစ္ကဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခားသား ၂၀ ေလာက္ေခၚၿပီး ဗမာျပည္မွာ ထိုးလိုက္တယ္။ ပြဲေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ၂၀ ေက်ာ္တယ္။ ဆိုလိုတာက ႏိုင္ငံတကာ ဖိုက္တာေတြက ဒီလူေတြပဲ။ ထိုင္းမွာရွိတဲ့ ထိုင္းဖုိက္ထုိးတာလည္း ဒီကေလးေတြပဲ။ ေက၀မ္းသြားထိုးေနတာလည္း ဒီေကာင္ေတြပဲ။ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြက ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ကို လာထိုးၿပီးသြားရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ယဥ္ပါးသြားရင္ သူတို႔ၾကားထဲမွာ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔က စိမ့္သြားမယ္ေပါ့။ ဦးဆို မႏွစ္ကတုန္းက ႐ုရွားေတြ ေခၚထားတယ္။ ဆြစ္ဇာလန္ေခၚတယ္။ ထိုင္းေတြပါတယ္။ အီရန္ေတြပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကားထဲမွာ ထိုးသြားရင္း ထိုးသြားရင္းနဲ႔ လက္ေ၀ွ႔အေၾကာင္း သိသြားမယ္။ ေအာ္ လက္ေ၀ွ႔ဆိုတာ ဒီလိုပါလား။ ငါတို႔ထိုးလို႔ရတာပဲဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္လာရင္ လက္ေ၀ွ႔သမားၾကားထဲမွာ စိမ့္၀င္တဲ့နည္းေပါ့ေနာ္။ ေလာေလာဆယ္ အဲဒီနည္းကို ကိုယ္တိုင္လည္း က်င့္သံုးတယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဦးက ပြဲသြင္းသူပါ၊ ပြဲစီစဥ္လည္း ဦး ႏိုင္ငံတကာပြဲပဲ အမ်ားဆံုး စီစဥ္တယ္။ ျပည္တြင္းပြဲ သိပ္မလုပ္ဘူး။ ဆိုေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲဒါပါ။ ေမး - ဆရာဆိုလိုတာက ပရိသတ္ကို မီဒီယာေတြကလည္း ဒီတိုးတက္ဖို႔အတြက္ကို ေထာက္ပံ့ေပးသလို ေနာက္တခ်က္က က်ေနာ္တို႔ ဒီ ႏိုင္ငံတကာက ကစားသမားေတြကိုလည္း ဒီ႐ိုးရာလက္ေ၀ွ႔နဲ႔ ယဥ္ပါးလာေအာင္ ထိုးခ်င္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းသြားဖို႔ လိုအပ္မယ္ေပါ့ေနာ္။ ေျဖ - ဟုတ္ပါတယ္။ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းသူ - သွ်မ္းလူ