လူ့အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲဝင္ပုဂၢိုလ္ေက်ာ္မ်ား အပိုင္း (၁၀)
DVB
·
October 6, 2011
က်မနာမည္ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးပါ။ က်မအသက္က ၂၃ နွစ္႐ွိပါျပီ။ က်မရဲ့ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းဟာ က်မတို့ လူမ်ိုးရဲ့ ကံၾကမၼာအေၾကာင္း သက္႐ွိထင္႐ွား သက္ေသျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပံုျပင္တပုဒ္ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မလူမ်ိုးနဲ့ အတူတကြ ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဘဝဇာတ္လမ္းတပုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မရဲ့ ဘဝဇာတ္လမ္းနဲ့ က်မတို့ ဂြါတီမာလာလူမ်ိုး ဆင္းရဲသားအားလံုးရဲ့ ဘဝကို ေျပာျပပါမယ္...လို့ အစခ်ီထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္နဲ့ ဂြါတီမာလာနိုင္ငံက မာယာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဆိုးဝါးလွတဲ့ သမိုင္းကို တကမၻာလံုးက အာရံုစိုက္လာေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့သူကေတာ့ ၁၉၉၂ ခုနွစ္ရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနိုဘယ္လ္ဆု႐ွင္ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးျဖစ္ပါတယ္။
သူက ျငိမ္းခ်မ္းေရးနိုဘယ္လ္ဆုကို လက္ခံတဲ့ အခမ္းအနားမွာလည္း ဒီျငိမ္းခ်မ္းေရး နိုဘယ္လ္ဆုဟာ က်မတေယာက္အတြက္ သက္သက္ေပးတဲ့ ဆုလို့ မျမင္ပါဘူး။ နွစ္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ဖိနွိပ္မႈေတြ၊ ညွဥ္းပန္းမႈေတြ၊ သတ္ျဖတ္ သုတ္သင္မႈေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ၾကံုေတြ့ခံစားခဲ့ရတဲ့ က်မတို့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိုးစုေတြရဲ့ လူ့အခြင့္အေရးနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတိုက္ပြဲအတြင္း ေအာင္ျမင္မႈ တခုအျဖစ္သာ မွတ္ယူပါတယ္လို့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ကမၻာေက်ာ္သြားတဲ့ သူရဲ့ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းစာအုပ္ကို ထုတ္ေဝခဲ့စဥ္က အသက္ ၂၃ နွစ္သာ႐ွိေသးတဲ့ မန္ခ်ဴးဟာ နိုဘယ္လ္ဆုရတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အသက္ ၃၃ နွစ္သာ ႐ွိေသးတဲ့အတြက္ အသက္အငယ္ဆံုး ဆု႐ွင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးကို ၁၉၅၉ ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန့မွာ ဆင္းရဲသား လယ္သမားအိမ္ေထာင္စုက ေမြးဖြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့မိဘေတြဟာ မာယာတိုင္းရင္းသား မ်ိုးစုငယ္တခုက ဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အလြန္ေ႐ွးက်တဲ့ မာယာယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ့ ၾကီးျပင္းလာခဲ့ရပါတယ္။
မန္ခ်ဴးဟာ ငယ္စဥ္ကပဲ တျခား ဆင္းရဲသားေတြနည္းတူ စိုက္ပ်ိုးေရးျခံေတြနဲ့ ေကာ္ဖီျခံေတြမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ့ကို ပညာသင္ေပးတာက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မန္ခ်ဴးဟာ စာသင္ခန္းထဲမွာ စာအုပ္စာတမ္းေတြနဲ့ပဲ အခ်ိန္ကုန္တတ္သူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ကတည္းက အမ်ိုးသမီးအခြင့္အေရးအတြက္ လႈပ္႐ွားမႈေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂြါတီမာလာကို အုပ္စိုးေနၾကတဲ့ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက သူ့အေပၚမွာ မ်က္စိ စပါးေမြး စူးခဲ့တာပါ။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မန္ခ်ဴးတို့ ေနတဲ့ေဒသမွာ ေျပာက္က်ားသူပုန္တပ္ဖြဲ့တခု ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာပိုင္ေတြက မန္ခ်ဴးကို သူပုန္ေတြ ေမြးထားတဲ့သူလို့ သံသယ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသံသယရဲ့ ဒဏ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံရသူကေတာ့ မန္ခ်ဴးရဲ့ အေဖပါ။ စစ္အာဏာပိုင္ေတြဟာ မန္ခ်ဴးရဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူကို သူပုန္အျဖစ္ စြပ္စြဲျပီး ေထာင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ မန္ခ်ဴးရဲ့ ဖခင္ဟာ ေထာင္က ထြက္လာျပီးတဲ့ေနာက္မွာ လယ္သမားသမဂၢေကာ္မတီကို ဝင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ့ မန္ခ်ဴးဟာလည္း အသက္၂၀ အ႐ြယ္မွာ သူ့အေဖရဲ့ အဖြဲ့ထဲမွာ ဝင္ျပီး ဆင္းရဲသား လယ္သမားအေရးကို ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ပါေတာ့တယ္။
လယ္သမားသမဂၢထဲကို မန္ခ်ဴး ဝင္တဲ့ ၁၉၇၉ ခုနွစ္အတြင္းမွာ သူ့ အစ္ကိုတေယာက္ကို အာဏာပိုင္ေတြက ဖမ္းဆီးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ညွဥ္းပန္းနွိပ္စက္ျပီး သတ္ပစ္ပါတယ္။ ေနာက္နွစ္မွာ သူ့အေဖနဲ့ တျခားလယ္သမားေတြ ေနထိုင္တဲ့ စပိန္သံရံုးကို စစ္အာဏာပိုင္ရဲ့ လံုျခံုေရးတပ္ဖြဲ့မ်ားက အတင္းဝင္ေရာက္စီးနင္းရာမွာ အေဖဟာလည္း ေသနတ္မွန္လို့ ေသဆံုးသြားရျပန္ပါတယ္။
တနွစ္တည္းမွာပဲ မိခင္ျဖစ္သူဟာလည္း ဖမ္းဆီးညွဥ္းဆဲျပီး အဓမၼက်င့္ခံရတာေၾကာင့္ အသက္ဆံုးသြားရျပန္တယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ့ပဲ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးရဲ့ မိသားစုေတြ တေယာက္ျပီးတေယာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးဟာ ရဲရင့္ဇြဲသန္တဲ့ အမ်ိုးသမီးတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာ႐ွင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးေထာက္အညံ့ခံတဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိသားစုေတြ ကုန္သေလာက္နီးပါး ေသဆံုးသြားတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး ပိုလို့ပင္ တက္ၾကြလႈပ္႐ွားခဲ့ပါတယ္။ ဆနၵျပပြဲေတြမွာ အျမဲတမ္း ေ႐ွ့တန္းက ပါဝင္ခဲ့သလို စစ္အာဏာ႐ွင္ကို ဆန့္က်င္ဖို့ အသိပညာေပးတဲ့ အလုပ္ကိုလည္း အားၾကိုးမာန္တက္ လုပ္ပါတယ္။ သူ့ရဲ့ အဓိကအလုပ္တခုကေတာ့ မာယာလူမ်ိုးေတြရဲ့ ဘာသာစကားကို ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ သင္ယူျခင္းပါပဲ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးမ်ားရဲ့ အဖိနွိပ္ခံဘဝကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရင္း ဘာသာစကားယဥ္ေက်းမႈကို ေလ့လာခဲ့တာပါ။ သူဟာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဘဝကိုေရာ အသိကိုပါ ျမွင့္တင္ဖို့ ၾကိုးစားခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
မန္ခ်ဴးဟာ ၁၉၈၁ ခုနွစ္ အသက္ ၂၂ နွစ္အ႐ြယ္မွာ စစ္အာဏာ႐ွင္ေတြရဲ့ လုပ္ၾကံမႈကို တိမ္းေ႐ွာင္ဖို့အတြက္ မကၠဆီကိုနိုင္ငံကို ေျပးလာခဲ့ရပါတယ္။ နိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေနရင္း ဂြါတီမာလာမွာ ႐ွိေနတဲ့ ဖိနွိပ္မႈေတြကို ခုခံဖို့၊ တိုင္းရင္းသား လယ္သမားေတြရဲ့ လူ့အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ဖို့ အေဝးေရာက္စီမံသူအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ပါတယ္။ ေနာက္နွစ္မွာပဲ ဂြါတီမာလာ အတိုက္အခံတပ္ဦးအဖြဲ့ကို ထူေထာင္ပါတယ္။ ၁၉၈၃ ခုနွစ္မွာ ကမၻာေက်ာ္တဲ့ က်မ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴး အမည္႐ွိ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝပါတယ္။
မန္ခ်ဴးေျပာသလိုပဲ ဒီစာအုပ္ဟာ သူ့ရဲ့ အတၳုပၸတၱိမ်ွသာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂြါတီမာလာက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးစုေတြရဲ့ ခါးသည္းလွတဲ့ ဘဝသမိုင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဂြါတီမာလာနိုင္ငံဟာ မန္ခ်ဴးကေလးဘဝ အ႐ြယ္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ကေန ၁၉၉၆ ခုနွစ္အထိ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ နိုင္ငံပါ။ လက္ဝဲေျပာက္က်ားသူပုန္ေတြနဲ့ စစ္အာဏာ႐ွင္ အစိုးရအၾကား နွစ္ေပါင္း ၃၄ နွစ္ၾကာ စစ္ျဖစ္ခဲ့ရာမွာ ေျမဇာပင္မ်ားကေတာ့ ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးတို့လို အျပစ္မဲ့တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အစိုးရနဲ့ ေျပာက္က်ားသူပုန္မ်ားဟာ ဂြါတီမာလာနိုင္ငံကို အပိုင္သိမ္းနိုင္ဖို့အတြက္ တဖက္နဲ့တဖက္ ရက္ရက္စက္စက္ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူပုန္တပ္ဖြဲ့မ်ားက စစ္အစိုးရဘက္က သံတမန္ေတြကို ျပန္ေပးဆြဲတာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တာေတြ လုပ္ခဲ့သလို အစိုးရတပ္ေတြကလည္း တိုင္းရင္းသားမာယာလူမ်ိုးေတြကို သူပုန္လို့ စြပ္စြဲျပီး စီမံခ်က္နဲ့ သုတ္သင္လာပါတယ္။
မန္ခ်ဴးတေယာက္ ဂြါတီမာလာက ထြက္ေျပးလာရတဲ့ ၁၉၈၁ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဂြါတီမာလာနိုင္ငံသမိုင္းမွာ ေသြးေျမအက်ဆံုး ျဖစ္ရပ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ေျပာက္က်ားသူပုန္ေတြကို ေျမလွန္စစ္ဆင္ေရးနဲ့ ေခ်မႈန္းဖို့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရာကေန ဒီျဖစ္ရပ္ေတြ ေပၚေပါက္လာတာပါ။
ဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ ေျပာက္က်ားသူပုန္ေတြကို ေထာက္ခံတယ္လို့ အယူဆခံရတဲ့ မာယာတိုင္းရင္းသားမ်ား အလံုးအရင္းနဲ့ အသတ္ခံရပါတယ္။ မာယာေတြရဲ့ ႐ြာေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ မီး႐ွို့တာ ခံရျပီး စိုက္ခင္းေတြ ကၽြဲနြားေတြ အဖ်က္ဆီးခံရပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားအမ်ိုးသမီးအေျမာက္အျမား အဓမၼက်င့္ခံရပါတယ္။ ၁၉၈၁ ခုနွစ္မွ ၁၉၈၃ ခုနွစ္အတြင္းမွာ အရပ္သား ၁ သိန္း ေသေပ်ာက္သြားပါတယ္။ လူ ၁ သန္းခြဲေလာက္ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္႐ြာကို စြန့္ခြာထြက္ေျပးရပါတယ္။
ဂြါတီမာလာနိုင္ငံကို ငရဲခန္း႐ွံုးေအာင္ ဖန္တီးေနတဲ့ ဒီလို လူ့အခြင့္အေရး ခ်ိုးဖ်က္မႈေတြကို ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးက သူ့အတၳုပၸတၱိစာအုပ္နဲ့ ကမၻာက အာရံုစိုက္လာေအာင္ လုပ္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးနိုဘယ္လ္ဆုကို ခ်ီးျမွင့္ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
မန္ခ်ဴးဟာ သူရ႐ွိတဲ့ နိုဘယ္လ္ဆုေၾကး တသန္းေက်ာ္နဲ့ ေဖာင္ေဒး႐ွင္းတခုကို ထူေထာင္ျပီး ကမၻာတလြွႊားက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးစုေတြရဲ့ အခြင့္အေရးအတြက္ ကူညီပါတယ္။ နိုင္ငံျခားေရာက္ ဂြါတီမာလာလူမ်ိုးေတြကို အစိုးရက တိုင္းျပည္ ျပန္လာခြင့္ျပုတဲ့အခါမွာ ဆိုရင္လည္း မန္ခ်ဴးရဲ့ ေဖာင္ေဒး႐ွင္းက အၾကီးအက်ယ္ ကူညီပံ့ပိုးေပးခဲ့တဲ့အတြက္ အခုဆိုရင္ မန္ခ်ဴးဟာ ဂြါတီမာလာရဲ့ အမ်ိုးသား ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ေနပါျပီ။
ကုလသမဂၢအဖြဲ့ၾကီးကလည္း ၁၉၉၃ ခုနွစ္ကို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးမ်ား နွစ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး ရီဂိုဘာတာမန္ခ်ဴးကို အဲဒီနွစ္အတြက္ ပရဟိတအက်ိုးေဆာင္ သံတမန္အျဖစ္ ခန့္အပ္လိုက္သလို ကုလသမဂၢရဲ့ ယူနက္စကိုအဖြဲ့ကလည္း အၾကံေပးပုဂၢိုလ္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။
တခ်ိန္တုန္းက ခါးသည္းလွတဲ့ ဘဝကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသူ ရီဂိုဘာတာ မန္ခ်ဴးဟာ အခုေတာ့ ဂြါတီမာလာနိုင္ငံရဲ့ သူရဲေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္ေနရံုသာမက ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္တေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္တာကို ခံေနရပါျပီ။
မန္ခ်ဴးက သူ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ ပတ္သက္ျပီး ဒီလို ေျပာဖူးပါတယ္။ “က်မဘဝမွာ တန္ဖိုးအထားဆံုးကေတာ့ အိပ္မက္မက္နိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ပါပဲ။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့အခ်ိန္ေတြ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ အေျခအေနေတြေအာက္မွာေတာင္မွ က်မဟာ သာယာလွပတဲ့ အနာဂတ္တခုကို ေတြးေတာအိပ္မက္မက္နိုင္ခဲ့ပါတယ္” တဲ့။