ကိုယ့္ဟာကို သူမ်ားျပခ်င္သူ
DVB
·
June 2, 2016
(ဒီစာအတြက္ ကန္ေတာ့ပါ။)
ျပပြဲကို (အိတ္စ္ဘီးရွင္း) လို႔ အဂၤလိပ္လိုေခၚတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ျပတယ္ဆိုတာ သူမ်ားျမင္ေစခ်င္လို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဆးစာမွာ (အိတ္စ္ဘီးရွင္းနဇင္) ဆိုတာကေတာ့ သူမ်ားမျမင္ေစေအာင္ ဖံုးထားရမွာကိုမွ တမင္တကာ ျပခ်င္တဲ့စိတ္အရ လုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သစ္သီးဝလံျပပြဲလိုမ်ဳိး ျပတာမဟုတ္ဘူး။ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ မူမွန္မဟုတ္တာ (ပါရာဖိလပ္စ္) ေတြထဲက အမ်ိဳးအစားတခုပါ။ သူမ်ားကို တမင္တကာျပခ်င္တဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းဆိုတာ ထံုးစံ ပံုမွန္ဆိုရင္ ဖံုးထားသင့္တယ္လို႔ အမ်ားက ယူဆထားတာမ်ိဳးေတြပါ။ ဥပမာ လိင္အဂၤါနဲ႔ တင္ပါး၊ မိန္းမရင္သား။ အဲဒါက ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔လည္းဆိုင္တယ္။ အခုလို မတူတဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြရွိတဲ့ ကမာၻကိုလွည့္ပတ္တဲ့ အေလ့အထကေန ကမာၻရြာျဖစ္လာေစတာမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲေနတယ္။ အခု ကမာၻရြာသူေတြက ျမန္မာျပည္လာမယ္တဲ့။
ကိုယ္ခႏၶာကို သူမ်ားျမင္ေအာင္ ကိုယ္လံုးတီး ေနခ်င္ ျပခ်င္တဲ့ စိတ္လိုအပ္ခ်က္ရွိလို႔ လုပ္သူကို (ဖလက္ရွာ) ေခၚၾကတယ္။ (မာတီမခ်ီလိယား) ဆိုတာက လိင္ဆက္ဆံမႈ ျပဳေနတာကို သူမ်ားျမင္တာ သေဘာက်သူမ်ိဳး။ ပံုမွန္ျဖစ္ေပၚေနၾက လိင္အမူအရာေတြနဲ႔မတူ တမူထူးတာေတြကို (ပါရာဖိလပ္စ္) ေခၚတယ္။ (အပိုဒိုင္ဆိုဖီးလီယား) လို႔လည္း သံုးၾကတယ္။ လိင္အဂၤါကို ျမင္ေစေအာင္ စကပ္ကို လွန္ျပတာမ်ိဳးကို (အနာဆီမာ) လို႔ေခၚတယ္။ ဒီလိုျမင္ေစခ်င္တာကို သူတို႔က (ေရွာ့ခ္ ဗယ္လ္ယူး) တန္ဖိုးတရပ္လို သေဘာထားသတဲ့။
ညကလပ္နဲ႔ (ဘား) ေတြမွာ အဲလိုလုပ္ၾကတယ္။ ဒါမွ လူစည္မွာမို႔။ ဒါေပမယ့္ ဗလာကျပ အသံုးေတာ္ခံတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းက အဲဒီဝါသနာရွိတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာမရဘူး။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လုပ္ၾကရတာရွိတယ္။ သဘာဝအရ မိန္းမေတြမွာ ကိုယ့္အတြင္းအဂၤါကို သူမ်ားျမင္ေအာင္ ျပခ်င္စိတ္ရွိတာ အလြန္နည္းပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ေလ့ရွိတာက ျပဴတင္းေပါက္ကေန အေပၚပိုင္းလွတာကို ျပခ်င္တာမ်ိဳး။ ဆြဲေဆာင္ခ်င္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ကိုယ္တိုင္ ေက်နပ္မႈရခ်င္တာလည္း မွန္တယ္။ အက်ႌလယ္ဟိုက္၊ ခါးေဖာ္၊ တင္ေပၚ ဝတ္ခ်င္သူေတြဟာလည္း ေမာ္ဒယ္ေတြ အတုခိုးခ်င္တာေရာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဒီလိုမ်ိဳးေရာပါ ရွိတတ္တယ္။ စာတအုပ္မွာ ေရးထားတယ္။ မိန္းမေတြက အဂၤါစပ္ကလြဲရင္ အကုန္ျပခ်င္တယ္။ ေယာက္်ားမ်ားက ဘာတခုမွေတာ့ မျပခ်င္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ႕႕႕႕႕ တဲ့။
တခ်ိဳ႕က (အိတ္စ္ဘီးရွင္းနစ္) ကိုယ့္အသားေဖာ္ျပသူမ်ိဳးကို လူေနမႈပံုစံတခုလို႔ သေဘာထားၾကတယ္။ သူတို႔ ျမင္ေစခ်င္တဲ့သူကို ေရြးၿပီးမွ ျမင္ေစေအာင္ လုပ္တယ္။ ျပတာလည္း ခဏပဲ။ ကိုယ္ဗလာ ေနစာလံႈတာ၊ ကိုယ္တံုးလံုးခၽြတ္ ေရကူးတာ၊ လူစည္စည္မွာ ဗလာက်င္း ေနၾကတာမ်ိဳးေတြက မတူဘူး။ သူတို႔နဲ႔ ေတာ္သလင္းဇာတ္နဲ႔ ကြာတာက အဝတ္ဗလာေနတာကို စံလို႔သတ္မွတ္ၿပီး လိင္ဆက္ဆံမႈ မပါရဘူး။
တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္လိင္အဂၤါကို သူမ်ားျပရင္း ကိုယ့္ဘာသာ အာသာေျဖတယ္။ သူမ်ားကို လာၿပီး အတူေနလွည့္ပါသေဘာ မပါဘူး။ သူ အဲလိုလုပ္ျပေနတာကို ျမင္တဲ့သူမွာ လိင္စိတ္ႂကြလာတာကို လုပ္ျပသူက ေက်နပ္မႈတမ်ိဳး ရေနတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက တေယာက္တည္းျဖစ္ျဖစ္ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ၾကၿပီး လိင္နဲ႔ဆိုင္တာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မွာ အဲလုိလုပ္လိုက္ရလို႔ ငါကြဆိုၿပီး ဘဝင္ေခြ႔တယ္။ ငါအရင္လုပ္တာဆိုတဲ့ ပထမဆံုးလူ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဖက္ရွင္ျဖစ္ခ်င္တယ္။ စိတ္ဦး၊ စိတ္ထူးနဲ႔ စိတ္႐ူးပါပဲ။
အေမရိကန္စိတ္ပညာအသင္းရဲ႕ ေရာဂါရွာေဖြေရးနဲ႔ စာရင္းဇယားအရ (ပါရာဖီးလားစ္) နဲ႔ (အိတ္စ္ဘီးရွင္းနဇင္) ေတြမွာ ဒီလကၡဏာေတြရွိတယ္။ (၁) ထပ္ခါထပ္ခါ လုပ္တတ္တယ္၊ (၂) ျပင္းျပတယ္၊ (၃) လိင္ဆီကို တြန္းပို႔တယ္၊ (၄) လူနဲ႔ မဆိုင္တာမ်ိဳးအေပၚမွာ လိင္စိတ္တပ္မက္မႈျဖစ္တယ္၊ (၅) အေဖာ္ကိုေရာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပါ ဒုကၡေပးၿပီး ေစာ္ကားရာ က်ေစတယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။
ျပတဲ့သူက ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး ျမင္ရ-ၾကည့္ရသူက မိန္းကေလး၊ အသက္လည္းငယ္ရင္ ေျခာက္လွန္႔မႈပါ ျဖစ္ေစတယ္။ သူမ်ားကိုေရာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပါ စိတ္ထိခိုက္မႈနဲ႔ ျပႆနာၾကီးေစႏိုင္တယ္။ လုပ္ေန-ျမင္ေနၾက မဟုတ္ဘူး၊ အစြန္းေရာက္တယ္။ ဒီလို ကိုယ့္ဟာကို သူမ်ားျပခ်င္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကို တခ်ိဳ႕က အေပ်ာ္အပ်က္သေဘာထားေပမယ့္ ျပင္းထန္တဲ့ အမူအရာ ျပႆနာျဖစ္တယ္။ ပညာရွင္ေတြက စိတ္သတင္းပို႔လႊတ္မႈ မထိန္းႏိုင္တဲ့ ျပႆနာလား၊ အစြဲအလမ္းႀကီးမႈ ျပႆနာလား စဥ္းစားၾကတယ္။
(ပါရာဖီလားစ္) အမ်ိဳးအစားေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ျပခ်င္တာေရာ ၾကည့္ခ်င္တာေတြပါတယ္။ (အိတ္စ္ဘီးရွင္းနဇင္) ဆိုတာ ကိုယ့္လိင္အဂၤါကို တမင္တကာ တစိမ္းတေယာက္ကို ျပခ်င္တာနဲ႔ သူမ်ားျမင္ေအာင္ လိင္ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ တကယ္လုပ္တာ၊ (ဖက္တစ္ရွ္ဇင္) ဆိုတာ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာ မဟုတ္တာမ်ိဳးကို လိင္စိတ္နဲ႔ တပ္မက္တာ၊ (ဖ႐ုိတူရဇင္) ဆိုတာ ကိုယ့္ကို သဘာမက်သူကိုသာ တန္းတန္းစြဲ ထိခ်င္-ကိုင္ခ်င္-ပြတ္သပ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေနတာ၊ (ဂ်ာရြန္တိုဖီလီယား) ဆိုတာ အသက္အရြယ္ ႀကီးေနသူအေပၚမွာ လိင္စိတ္ျဖစ္တာ၊ (အင္ဖန္တိုဖီးလီးယား) ဆိုတာ ကေလးငယ္ငယ္ေလးေတြကို လိင္စိတ္ျဖစ္တာ၊ (မက္ဆိုခ်စ္ဇင္) ဆိုတာ လိင္ဆက္ဆံတုန္းမွာ အေဖာ္ကေန သူ႔ကို အႏိုင္က်င့္တာ၊ ႐ုိက္ပုတ္တာ၊ နာေစတာမ်ိဳးကို ခံခ်င္စိတ္ရွိတာ၊ (ပါရွယ္လဇင္) ဆိုတာ လိင္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ တျခားေနရာကို တပ္မက္တာ၊ (ဆက္ဒဇင္) ဆိုတာ သူမ်ားကို အႏိုင္က်င့္တာ၊ ႐ုိက္ပုတ္တာ၊ နာေစတာမ်ိဳးကို လိင္စိတ္နဲ႔ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိတာ၊ (ထရန္႔စ္ဗာစတိုင္းလ္ ဖက္တစ္ဇင္) ဆိုတာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အဝတ္အစား အသံုးအေဆာင္ကို တပ္မက္ေနတဲ့စိတ္၊ (ဗြိဳင္ယူရဇင္) ဆိုတာ သူမ်ား ကိုယ္တံုးလံုးေနတာ၊ အဝတ္အစားခြ်တ္ေနတာ၊ လိင္မႈျပဳေနတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္။
အေမရိကားမွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူေတြမွာ အဲလိုေရာဂါ အျဖစ္မ်ားၾကတယ္။ က်ဴးလြန္သူေတြက ေယာက္်ား၊ ခံရသူေတြက မိန္းမ၊ ကေလးနဲ႔ တစိမ္းတရံေတြမ်ားတယ္။ ဇီဝေဗဒသီအိုရီေတြက (တက္စတိုစတီ႐ုံး) ေဟာ္မုန္းေၾကာင့္လို႔ ယူဆတယ္။ စိတ္ပညာသီအိုရီေတြက သားေယာက္်ားေလးဟာ သူ႔မိခင္ (မိန္းမ) နဲ႔ မတူတာကို ျပခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚတာလို႔ ယူဆတယ္။
ဘယ္လိုကုသမလဲ။ ျဖစ္ေနသူေတြက ဆရာဝန္ဆီ မလာၾကပါ။ ျပႆနာေပၚမွ ေရာက္လာတယ္။ စိတ္ကုသနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေဆးေပးနည္း၊ ေဟာ္မုန္းေပးနည္းေတြရွိတယ္။ သင္တန္းနည္းေတြလည္းရွိတယ္။ အရင္က အဲလိုလြန္ကဲတဲ့ ေယာက္်ားေတြကို က်ားအစိထုတ္ၿပီး သင္းကြပ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အခုလည္း ရွိပါတယ္။ အသံုးမ်ားတာကေတာ့ (ဒီပို ပ႐ုိဗားရား) သံုးလခံ ကိုယ္ဝန္တားေဆးထိုးတယ္။ ၆ဝ-၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း ထိေရာက္တယ္။ ဝလာမယ္၊ အ႐ုိးအားနည္းလာမယ္၊ ရင္သားႀကီးလာမယ္။ ဆက္တိုက္မုဒိမ္းက်ဴလြန္တဲ့ ေယာက္်ားေတြကိုလည္း ဒီနည္းနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ေပးတယ္။ မိန္ကေလးေတြ အဲလိုျပခ်င္တာကို ကုသနည္း မေတြ႔ေသးပါ။ ေဆာရီး။
(အိတ္စ္ဘီးရွင္းနဇင္) ကို (ေလဒီ-ဂိုဒီဗာ-ဆင္ဒ႐ုမ္း) လို႔ ေခၚပါတယ္။ သူက အဂၤလန္ႏိုင္ငံ (ကိုဗက္ထရီ) ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ ကိုယ္လံုးတီးနဲ႔ ျမင္းစီးခဲ့သူ ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္တယ္။ ျမိဳ႕စားကေတာ္ဟာ သူ႔ေယာက္်ား ေလာဘႀကီးတာကို ေလ်ာ့ေစေအာင္လို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို တၿမိဳ႕လံုးျမင္ေအာင္ ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုျမင္သြားတဲ့ (တြမ္) ကို (ပီပီးတြမ္) နဲ႔ ေလဒီကို (အိတ္စ္ဘီးရွင္းနစ္) ေခၚတယ္။ သူမ်ားကို ေခ်ာင္းၾကည့္သူေတြကို (ပီပီးတြမ္) လို႔ ေခၚပါတယ္။
Dr. တင့္ေဆြ
