၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ဦးေဆာင္ၿပီး လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို ဓားျပတိုက္လုယူခဲ့မႈဟာ လူလူခ်င္း ဗုိလ္က်စီးပိုးေရးအလံကို ဒို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အိမ္ဦးခန္းမွာ တရား၀င္စိုက္ထူလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီကေနစၿပီး စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ျပည္သူေတြအေပၚ ေျဗာင္က်က် အႏိုင္က်င့္ခြင့္လိုင္စင္ကို ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ လက္ေျပာင္းယူႏိုင္ဖို႔ အေမြဆိုးကို ထားရစ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္က လက္နက္အားကိုး၊ အာဏာအားကိုးနဲ႔ ျပည္သူအေပၚ ဗိုလ္က်ခဲ့ေတာ့ လူလူခ်င္း ဗုိလ္က်စီးပိုးတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးဟာ ေခါင္ကစလို႔ ၾကမ္းျပင္အထိ ကူးစက္ျပန္႔ပြားၿပီး ပုိင္ရာဆိုင္ရာအလိုက္ အႏုိင္က်င့္ဗုိလ္က်လိုက္ၾကတာ တို႔တႏုိင္ငံလံုးလည္း အက်င့္သီလေတြ ပ်က္သုဥ္းေနတဲ့ ဖုန္းဆိုးတုိင္းျပည္ႀကီးလံုးလံုးျဖစ္လို႔ အနိ႒ာ႐ုံေတြ ဖုံးလႊမ္းေနခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ အဂၤလိပ္စကားမွာေတာ့ လူအခ်င္းခ်င္း အႏုိင္က်င့္ဗိုလ္က်တာကို (Bullying) လုပ္တယ္လို႔ သံုးႏႈန္းတယ္။ လူတဦးက အျခားတဦးကို ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ိဳးတမ်ဳိးက အျခားလူမ်ိဳးတမ်ဳိးကို၊ ဘာသာျခားတမ်ိဳးက ေနာက္တမ်ိဳးကို ဘာေၾကာင့္ အႏုိင္က်င့္ၾကပါလိမ့္။ ဒီေမးခြန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလုိက္ရင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ႐ိုးရွင္းတဲ့အေျဖကို ေတြ႔ရမွာပါ။ အသိတရားခ်ိဳ႕တဲ့မႈ၊ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ သိကၡာကင္းမဲ့မႈေတြေၾကာင့္ လူတဘက္သားရဲ႕တန္ဖိုးကို မွားယြင္းစြာ တြက္ခ်က္မိရာက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ျပဳမူတုံ႔ျပန္မႈေတြ ျဖစ္တယ္။ (Bullying in its simplest form is a reaction to a poor evaluation of a person’s worth with the absence, lack or reduction of self- esteem.) မိသားစုတစု၊ အဖြဲ႔အစည္းတခု၊ လူမ်ိဳးစုတစု၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႔စည္းတရပ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရတရပ္ထဲမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာ ရထားတဲ့သူဟာ သူရထားတဲ့အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးခ်တတ္ဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲ့ဒီလုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အာဏာကို မွားယြင္းစြာ ႐ႈျမင္မိသူေတြဟာ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကိုလည္း တန္ဖိုးမထားေတာ့ဘဲ အာဏာကို အလြဲသံုးစားျပဳၿပီး တျခားသူေတြကို အႏိုင္က်င့္ ဗုိလ္က်ေတာ့တာပါပဲ။ ေလာေလာဆယ္ ပူပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ပြားေနတဲ့ အႏုိင္က်င့္ ဗိုလ္က်မႈ ျပယုဂ္တခုကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြေတာင္ မႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့အျပင္ မိမိကိုးကြယ္ေနတဲ့ ဘာသာအတြက္ အရွက္ပါရေစတဲ့ ကရင္ျပည္နယ္ လႈိင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ ကြမ္းေတာေက်းရြာရွိ ရွင္မာကု အဂၤလိကန္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ၿခံစည္း႐ုိးကို ခ်ိဳးဖ်က္ၿပီး ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၃ ရက္ေန႔က ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ ဦးသုဇန ဦးေဆာင္တဲ့ လူအုပ္ႀကီးက အတင္း၀င္ေရာက္ ေစတီတည္သြားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။ ဒုတိယအႀကိမ္အေနနဲ႔ အဲ့ဒီေစတီကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရွင္မာကု အဂၤလိကန္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွာ သိမ္ အစရွိတဲ့ ေနာက္ထပ္ အေဆာက္အအံုမ်ား ဆက္လက္ေဆာက္လုပ္ဖို႔ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန႔ ညေနငါးနာရီခန္႔ကစၿပီး ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္နဲ႔ လူသံုးေလးရာခန္႔ ထပ္မံလာေရာက္ခဲ့ၿပီး ဘုရားေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွာရွိတဲ့ သစ္ပင္မ်ားကိုခုတ္ျခင္း၊ ေျမညႇိျခင္း စတဲ့ အလုပ္ေတြကို ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ အတင္းအဓမၼ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေမလ ၃ ရက္ေန႔မွာလည္း အေဆာက္အအံုသစ္အတြက္ ေျမသန္႔ျခင္း၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းခ်ျခင္း၊ ပရိတ္ရြတ္ျခင္းနဲ႔ အေဆာက္အအံု ဆက္လက္ေဆာက္လုပ္ျခင္းေတြကို ေရွ႕တိုးၿပီး ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။ ေတာင္ကေလးဆရာေတာ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ စာမ်က္ႏွာမွာ “ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ေစတီတည္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီး ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ခိုက္ရန္ျပဳျခင္း၊ အမုန္းပြားျခင္း ကင္းေ၀းလ်က္ တဦးေပၚတဦး ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ပြားႏိုင္ၾကေစရန္ ႀကိဳးစားၾကပါ” ဟု တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ အဲ့ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကအန္ယူ (ဗဟို) ျပည္ထဲေရးနဲ႔ သာသနာေရးဌာန၀န္ႀကီး ပဒိုေစာအားတိုးက သူ႔ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ “ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ေရးကို တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ ဒီကိစၥမ်ဳိးက လံုး၀မျဖစ္သင့္ဘူး” လို ့ေျပာၾကားထားပါတယ္။ “ဒီကိစၥက ႏွစ္ဘက္ ဘာသာေရးကိစၥျဖစ္ေတာ့ ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းနည္းေတာ့ ခက္ခဲလိမ့္မယ္။ တဘက္ ဘာသာေရးဘက္က ၾကည့္ရင္လည္း ဒါကေတာ့ လံုး၀မေကာင္းဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ဘုရား၀င္းအတြင္း တဘက္က ဗလီေဆာက္မယ္။ ဘုရားတည္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ တဘက္နဲ႔တဘက္ ညီမွ်ျခင္းစိတ္ဓာတ္မရွိရင္ ျပႆနာကႀကီးထြားလာႏိုင္တယ္။ ဘာသာေပါင္းစံုက ဒီကိစၥကို ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ ညိႇႏိႈင္း အေျဖရွာသင့္တယ္။ ေမတၱာရပ္ခံစာေလာက္နဲ႔ေတာ့ မၿပီးေလာက္ဘူး။ တာ၀န္ရွိသူေတြအေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ တားျမစ္သင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္” ဟု လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ ေရႊဂြန္းတိုက္နယ္ ေက်းရြာမွ ေဒသခံတဦးက ဆိုပါတယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ဟာ သက္ဆိုင္ရာ သာသနာေရး ဦးစီးဌာနရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရယူျခင္းမရွိဘဲ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ဘားအံၿမိဳ႕နယ္ မယ္ဆိုင္ေက်းရြာနဲ႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္း ဘားအံၿမိဳ႕နယ္ မီးဇိုင္းေက်းရြာတို႔မွာလည္း ေစတီေတြနဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ယခုအခါ လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ ကြမ္းေတာေက်းရြာမွာလည္း ေစတီတည္ေဆာက္မႈေၾကာင့္ ေဒသအတြင္း ဘာသာေရးပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားလာမည္ကို ေဒသခံေတြက စိုးရြံ႕လ်က္ရွိၾကၿပီး သက္ဆိုင္ရာက ဘယ္လို ညင္သာေခ်ာေမြ႔ေအာင္ ကုိင္တြယ္မယ္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ ဗိုလ္က်မႈ တခုကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအမည္၊ လူမ်ိဳးအမည္နဲ႔ အလံေျပာင္းခဲ့တဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ နာမည္၊ လူမ်ိဳးအမည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုတာ အဲ့ဒီႏုိင္ငံထဲမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစုအားလံုး ပိုင္ဆိုင္တဲ့ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အရာေတြျဖစ္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အဲ့ဒီႏုိင္ငံက ျပည္သူလူထုတရပ္လံုး ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဘံုအမည္၊ အမ်ားပိုင္နာမ္၊ အမ်ားဆိုင္တဲ့ အေမြခံရတနာေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအမည္၊ လူမ်ိဳးအမည္၊ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုတာ ပိုင္ရွင္အမွန္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား မိဘျပည္သူတရပ္လံုးက အမ်ားဆႏၵနဲ႔အညီ ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ဆႏၵ ရွိၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာင္းလဲႏုိင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တို႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ အဲ့ဒီ အမ်ားပိုင္နာမ္ေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊတို႔၊ ဦးသိန္းစိန္တို႔ စစ္အာဏာရွင္တစုက ေမာင္ပိုင္စီးၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အလံနဲ႔ အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့အခါ သံုးေနၾက ႏုိင္ငံအမည္ကို Burma ကေန Myanmar ဆိုတာရယ္၊ လူမ်ိဳးအမည္ကို Burmese ကေန Myanmar လို႔ ေျပာင္းတဲ့ေနရာမွာ ျပည္သူအမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထား မပါဘဲ လူမိုက္ဓားျပဆန္ဆန္ လက္နက္အားကိုးၿပီး ၁၉၉၀ ေက်ာ္၀န္းက်င္တုန္းက လူနည္းစု သေဘာထားနဲ႔ ဗိုလ္က်ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့တာဟာ တို႔ႏုိင္ငံသမိုင္းမွာ အလြန္အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလို အမည္ေျပာင္းလဲမႈ ေနာက္ကြယ္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ မ႐ုိးသားတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ပါတယ္ဆိုတာ ျမင္သာပါတယ္။ တို႔ႏုိင္ငံကို ၿဗိတိသ်ွကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရာမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး (GCBA) နဲ႔တကြ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း စတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြအျပင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (BIA) ေနာင္မွာ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (BDA) တို႔ရဲ႕ ႀကီးျမတ္တဲ့ သမိုင္းအစဥ္အလာကို သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ဒီေန႔ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြ၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြၾကား စိတ္၀မ္းကြဲၿပီး အျငင္းအခံုေတြပြားေအာင္၊ ညီညြတ္မႈေတြ ၿပိဳကြဲေအာင္ ျပဳလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုတာ အလြန္ထင္ရွားတယ္။ သာဓကျပရရင္ အရင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ အစီအမံနဲ႔ ဗကသ (ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ) နဲ႔ မကသ (ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ) ေတြကို အခြင့္အေရး အတူတူမေပးဘဲ ခြဲျခားေပးၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ေသြးခြဲခဲ့တာ သမိုင္းမွာ အထင္အရွား က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံအမည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအမည္ဆိုတာ အမ်ားနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အမ်ားပိုင္နာမ္ေတြျဖစ္တယ္။ လူတဦးတေယာက္ပိုင္ တဖြဲ႔ပိုင္ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံသားအားလံုးရဲ႕ အေမြခံပစၥည္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအမည္၊ လူမ်ိဳးအမည္၊ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုတဲ့ အမ်ားပိုင္အရာေတြကို ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးရဲ႕ အမ်ားဆႏၵနဲ႔အညီ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ႐ုိး႐ုိးသားသား ေျပာင္းလဲမွသာ အားလံုးလက္ခံႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ ဦးစီးၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း၀င္းနဲ႔ ဗလီေက်ာင္းအနီးမွာ တရား၀င္ သေဘာတူခြင့္ျပဳခ်က္ မယူဘဲ အင္အားသံုးၿပီး အတင္းအဓမၼ ေစတီတည္တယ္ဆိုတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အရွက္ရေစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ အျပဳအမူေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္လိုက္ရင္ ထင္ထင္ရွားရွားေတြ႔ရတဲ့ အေျခခံ အေၾကာင္းတရား ႏွစ္ရပ္ကေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပညာနိမ့္ပါးမႈေတြပါပဲ။ လက္နက္ကသာ အရာရာကို အဆံုးအျဖတ္ျပဳႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚဆိုးေအာက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိတာနဲ႔ လူသူမ်ားစုမွာ ပညာရည္နိမ့္ပါးခဲ့ရၿပီး အမွန္နဲ႔အမွားကို မခြဲျခားတတ္တာနဲ႔အမွ် မတရားမႈေတြ၊ အႏုိင္က်င့္ဗိုလ္က်မႈေတြဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ နိစၥဓူ၀ကိစၥလို ျဖစ္တည္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ပိုင္ရွင္ျပည္သူအမ်ားစု သေဘာမတူဘဲ ႏုိင္ငံအမည္၊ လူမ်ိဳးအမည္နဲ႔ ႏုိင္ငံအလံ ေျပာင္းခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ ဗိုလ္က်မႈ၊ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ ဦးစီးတဲ့ လူအုပ္စုတစုရဲဲ႕ အင္အားသံုး ေစတီတည္တဲ့ ဗိုလ္က်မႈေတြသာ မကပါဘူး၊ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအႏွံ႔အျပားမွာ လူမသိသူမသိ အႏုိင္က်င့္ခံ၊ ဗိုလ္က်ခံေနရတဲ့ ကိ္စၥေတြ ကုေဋကုဋာ ရွိေနမွာ က်ိန္းေသေပါက္ေျပာလို႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကို ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာေဆာင္ရရင္ ေနေရာင္ျခည္ အလံုအေလာက္မရတဲ့အျပင္ က်န္းမာေရးအသိ ခ်ိဳ႕ငဲ့တဲ့ အိမ္တအိမ္မွာ မိႈေတြစြဲကပ္၊ ဂ်ပိုးေတြထူထပ္၊ ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္ၿပီး အနံ႔အသက္ေတြ မေကာင္းဘဲ ေရာဂါပိုးမႊားေတြ ေပါက္ပြားေနတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီလိုပါပဲ၊ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ႀကီးေအာက္မွာ တရားဥပေဒက မစိုးမိုးေလေတာ့ အားႀကီးသူက အားနည္းသူအေပၚ ဗိုလ္က်တဲ့စိတ္၊ လက္နက္ရွိသူက လက္နက္မဲ့သူကို အႏုိင္က်င့္ ေစာ္ကားတတ္တဲ့ ေတာ႐ုိင္းဥပေဒသေတြ ႀကီးထြားလာတာနဲ႔အမွ် စစ္အနိ႒ာ႐ုံ (The Dogs of War) ေသြးဆိုးသေႏၶသား လူဂ်ပိုး၊ စစ္ဂ်ပိုးမ်ား ေပါက္ပြားမင္းမူေလ့ ရွိပါတယ္။ ဘာကိစၥကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အင္အားသံုးၿပီး အတင္းအဓမၼလုပ္တတ္တဲ့ အေလ့အထနဲ႔ အက်င့္စ႐ုိက္ဆိုတာ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးေတြပါပဲ။ ဒီပိုးေတြကို တို႔ႏုိင္ငံမွာ ကင္းစင္တဲ့အထိ ရွင္းလင္းပစ္ဖို႔လိုတယ္။ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ဂၽြတ္တက္ေအာင္ စြဲကပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္က်အႏုိင္က်င့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြ၊ လူ႔ဂ်ပိုး၊ စစ္ဂ်ပိုးေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ဆိုတာ အလြန္အမင္း ခက္ခဲမွာပဲလို႔ ေတြးေကာင္းေတြး၊ ထင္ေကာင္းထင္ၾကမယ္။ ဒီလုပ္ငန္းဟာ မလြယ္ကူေပမယ့္ အေျဖက ရွိၿပီးသားပါ။ အမ်ားျပည္သူေတြရဲ႕အားကို လက္ခံတဲ့ အစိုးရတရပ္က ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္လို႔ ျပည္တြင္းစစ္မီးကို အၿပီးတိုင္ ၿငိႇမ္းသတ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေတြ ထြန္း၀င္းေတာက္ပလာခဲ့ရင္ ဂ်ပိုးေတြေပ်ာက္၊ မႈိေတြေျခာက္သြားရသလို လူလူခ်င္း အႏုိင္က်င့္ ဗိုလ္က်မႈေတြကို ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခုလံုးက လက္မခံေတာ့ဘဲ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ပစ္ႏုိင္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ေခၚယူေနတဲ့ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံဆီကို ဦးတည္ေနတဲ့ အဆင့္ျမင့္ ႏုိင္ငံေရးခရီးစဥ္ကို အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ခရီးေပါက္ႏုိင္ေစေအာင္ ႏုိင္ငံသားတိုင္း ႏုိင္ရာ၀န္ထမ္းလို႔ လက္တြဲပါ၀င္ၾကရင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေနျခည္ေတြ တို႔ျပည္တို႔ေျမေပၚ အျမန္ဆံုး ျဖာက်လာႏုိင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵမြန္ျဖင့္။ မင္းေကာင္းခ်စ္ ေမလ (၅) ရက္ေန ့၂၀၁၆ ခုႏွစ္