ယခုတက္လာေသာ အစိုးရအဖြဲ႔သစ္မွေန ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႔ကိုလည္း ဖြဲ႔စည္းေပး လိုက္၏။ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးသည္ ျပည္နယ္ ၇ ခု တုိင္းေဒသႀကီး ၇ ခုအနက္ ဝင္ေငြအ ေကာင္းဆံုးနွင့္ လူဦးေရ အမ်ားဆံုး တုိင္းေဒသႀကီးျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အမ်ားဆံုး လုပ္ကိုင္ရသလုိ လူေနအိမ္အမ်ားဆံုးနွင့္ ၿမိဳ႕တြင္းၿမိဳ႕ကြက္ အမ်ားဆံုး ေဒသလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုိေဒသႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ ထိုတု္ိင္းေဒသႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ အစိုးရအဖြဲ႔အဖို႔ တာဝန္လည္း ႀကီးလွသလို အေတာ္လည္း ပင္ပန္းလွေပသည္။ ယခင္အစိုးရအဖြဲ႔ေဟာင္းဆိုလွ်င္ နာမည္ဆိုး နာမည္ပ်က္မ်ားျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ ၏။ ကားေတြမ်ားလြန္းလမ္းမ်ားက်ပ္လြန္းသျဖင့္ ကုန္းေက်ာ္တံတားမ်ားေဆာက္ရာ “ မေျပးေသာ္ကံရာရွိ” ကုန္းေက်ာ္တံတားေဆာက္ခြင့္ရသည့္ ကုမၸဏီမ်ားကို တင္ဒါခ်ေပးသည္ကအစ ေနာက္ဆံုးဆိတ္ႀကီးက ေနာင္တိုဘက္တြင္ ေဆာက္မည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းအတြက္ တာဝန္ရွိသူမ်ား အရာရွိမ်ားက ေဝဖန္ျပစ္ တင္ၾကျဖင့္ တာဝန္လႊဲေျပာင္းသည့္အခ်ိန္ ေရာက္ၾကရ၏။ ေရႊဒဂံုဘုရားအနီးရွိ စစ္တပ္ေျမထဲတြင္ ခြင့္ျပဳ လုိက္ေသာ Yangon City ကြန္ဒို အေဆာက္အဦးမ်ား ေဆာက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္မွာလည္း ဘုရားကို ထိ ခိုက္နုိင္ေသာေၾကာင့္ ဝိုင္းဝန္းကန္႔ကြက္ၾကသျဖင့္ ထိုစီမံကိန္းပ်က္သြားသလား ေနရာေျပာင္းသြားသလား မသိ။ ေနရာေျပာင္းသြားသည္က ပိုမ်ားမည္။ ထိုစီမံကိန္းက နႈတ္ကၽြံ႐ုံမက လာဘ္လည္း ကၽြံၿပီးသားျဖစ္ေပမည္။ အခ်က္အခ်ာက်ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း တေနရာတြင္ ေျမေနရာ အစားထိုးေပးနုိင္ေပၿပီ။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီ ဦးေဆာင္ခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရ၏ အရာရာနွင့္ အေၾကာင္းေၾကာင္း စာနယ္ဇင္းမ်ား၏ မ်က္စိက်စရာ သတင္းေရးခ်င္စရာ အစိုးရအဖြဲ႔ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ယခင္အစိုးရအဖို႔ နာမည္ အပ်က္ဆံုးမွာ က်ဴးေက်ာ္တဲမ်ား ျပႆနာျဖစ္ေပသည္။ လွည္းကူးရြာလံုးကၽြတ္ က်ဴးေက်ာ္ျပႆနာဆိုလွ်င္ တစ္ရြာလံုးကို ဘူတုိဇာျဖင့္ ထိုးဖ်က္ကာ ပဲခူးတုိင္းသို႔ ပို႔၏။ ပဲခူးတုိင္းကလည္း  လက္မခံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းလည္း ဝင္ခြင့္မရဘဲ ဘုန္းၾကိီးေက်ာင္းထဲ ဝင္ေနရ၏။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲမွလည္း ထြက္ခြင့္ကို ရာဇသံေပး ထားေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲလွေသာ ရြာသူရြာသားတို႔မွာ ေတာင္မင္းေျမာက္မင္း မကယ္နိုင္ျဖစ္ေနသည္။ ေျမ ေနရာလည္း အစားမထိုးေပးဘဲ အစိုးရာတာဝန္ယူထားၿပီး တာဝန္မေက်ေသာ ယခင္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးျမင့္ေဆြ၏ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရမွာ ျပည္သူလူထု၏ ေအာ့နွလံုးနာစရာ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ အစိုးရတာဝန္ယူထား၊ နုိင္ငံေတာ္လစာ စားထားပါလွ်က္နွင့္ ျပည္သူလူထုအေပၚ တာ ဝန္ခံမႈနွင့္ တာဝန္ယူမႈမရွိျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ထိုလွည္းကူးမွ “ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပး ရြာေဇာ္ႀကီးေခြး” ကဲ့ သို႔ ျဖစ္ေသာ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ ေနာက္ဆံုး DKBA အဖြဲ႔မွ ဗိုလ္မွဴးစန္းေအာင္မွ တာဝန္ယူ၍ သူတို႔ေဒသ ကရင္ျပည္နယ္သို႔ သနားစရာေကာင္းလွေသာ ထိုရြာသူရြာသားမ်ားကို ေစတနာအျပည့္ျဖင့္ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့ေလသည္။ အလုပ္အကိုင္ အစားအေသာက္ ေနရာထိုင္ဖို႔ ေနရာထိုင္ခင္းကအစ တာဝန္ယူလုပ္ေပးခဲ့ သည္။ ထိုရန္ကုန္တုိင္း အစုိးရေဟာင္းအဖြဲ႔ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းေပစြ။ ယခုအစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ထိုျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရေပေတာ့မည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္း ယခုေလာေလာဆယ္ ေျဖရွင္းရမည့္ အဓိက ျပႆနာမ်ားမွာ ကားက်ပ္ျခင္း၊ မိုးရြာလွ်င္ လမ္းမ်ားေပၚ ေရလႊမ္းၿပီးလမ္းမ်ားမွာ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားျဖစ္သြားျခင္း၊ က်ဴးေက်ာ္တဲမ်ား ျပႆနာတုိ႔ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္ အစိုးရတုန္းကမူ ကားက်ပ္ျခင္းကို ကုန္းေက်ာ္တံတားမ်ားေဆာက္ျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းဖို႔ ၾကိဳးစားသည္။ အမွန္တကယ္ ကားက်ပ္ျခင္းကို ေျဖရွင္းဖို႔လား၊ ကုန္းေက်ာ္တံတားမ်ားေဆာက္လုပ္ဖို႔ တင္ဒါ ေခၚယူျခင္းအတြက္လားဆိုသည္ကို မိုးနတ္မင္းႀကီးသာ သိရွိနုိင္ေပလိမ့္မည္။ ကားက်ပ္သည့္ ျပႆနာကို ကုန္းေက်ာ္တံတား မ်ားျဖင့္သာ ေျဖရွင္း၍မရနုိင္ေၾကာင္း ကားသမားမ်ားေရာ ရန္ကုန္လူထု ကေရာ ယခုအစုိးရသစ္ကေရာ နားလည္သေဘာေပါက္သြားၾကသည္။ ကုန္းေက်ာ္တံတားနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းျခင္းသည္ မေအာင္ျမင္နုိင္႐ုံမက ရန္ကုန္တိုင္း၏ ဘ႑ာေငြကို အလြန္အကၽြံသံုးစြဲျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကို ရန္ကုန္အစိုးရသစ္က သိရွိခဲ့ၿပီး ယခင္ အစိုးရေဆာက္ေသာ က်န္ေနေသးသည့္ ကုန္းေက်ာ္တံတား နွစ္ခုကို ဖ်က္သိမ္းလုိက္ပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုန္းေက်ာ္တံတားမ်ားျဖင့္ ကားက်ပ္ျခင္းကို ေျဖရွင္း၍မရနုိင္ေၾကာင္းသိလာသလို လမ္းမ်ားခ်ဲ႕ ျခင္းျဖင့္လည္း မေျဖရွင္းနိုင္ေပ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္လမ္း တည္ေဆာက္ျခင္းကို တခ်ဳိ႕က တင္ျပထားသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္လွ်ပ္စစ္ ရထား ေျပးဆြဲလွ်င္ အသက္ရႈေပါက္ ေခ်ာင္နုိင္သည္ဟုလည္း ယခင္အစိုးရက ယူဆ ခဲ့ေသာ္လည္း အဓိက ေျဖရွင္းနည္း မဟုတ္ေပ။ အစိုးရအဖြဲ႔သစ္ လက္ထက္တြင္ ကားက်ပ္ျခင္းကို အျမန္ဆံုး ေျပလည္ေအာင္မည္ကဲ့သို႔ ေျဖရွင္းမည္ဟူ၍ကား ခိုင္ခိုင္မာမာတိတိက်က် အေျဖမေပးနုိင္ေသးေပ။ ကားဝယ္ခြင့္ကို ပိတ္၍ကား မျဖစ္နုိင္။ အိမ္နီးခ်င္းနုိင္ငံမ်ားနွင့္ အေနာက္နုိင္ငံမ်ား ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ ဆိုသည္ကို ေလ့လာဖို႔လိုပါသည္။ နွစ္ထပ္လမ္းသံုးထပ္လမ္းမ်ား ေဆာက္ဖို႔ လုိသည္။ ယခုအစိုးရလက္ထက္ ဘ႑ာေငြတတ္နုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ နုိင္ငံတကာ အကူအညီ ျဖင့္သာ ထိုနွစ္ထပ္လမ္း သံုးထပ္လမ္းကို ေဆာက္နုိင္ေပမည္။ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းနုိင္မည့္ နည္းလမ္းမွာလည္း လမ္းတုိးခ်ဲ႕ျခင္းနွင့္ နွစ္ထပ္လမ္း သံုးထပ္လမ္းမ်ားသာ ျဖစ္၏။ ဒုတိယ ျပႆနာမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္မွ လမ္းမ်ား ေခ်ာင္းမ်ား ျမစ္မ်ား အျဖစ္ ေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အထပ္ျမင့္ အေဆာက္အဦးမ်ား ကန္ထရိုက္တုိက္မ်ား မိႈလိုေပါက္ေအာင္ ေဆာက္လာသည္နွင့္အမွ် ေရစီးေရလာ မရွိေတာ့ပဲ ေရစီးရာေျမာင္းမ်ားမရွိ ေသာင္မ်ားလည္းေကာကာ လမ္းေပၚတင္လာခဲ့၏။ စစ္အစိုးရေခတ္ကမူ လမ္းမ်ားကို ျမႇင့္၏။ ဘယ္ေလာက္ပဲျမႇင့္ျမႇင့္ စီးစရာမရွိေသာ ေရမ်ား လမ္းေပၚကိုသာ တက္လာ၏။ ေရစီးေျမာင္းမ်ား လိုအပ္သည္ကို သိေသာ္လည္း ေျမာင္းမ်ား အတြက္ ေပးစရာမရွိေပ။ ကြန္ကရစ္လမ္းမ်ားကို တုိး၍ျမႇင့္၏။ ေရစီးမ်ားမွာ လမ္းေပၚသို႔သာ က်လာ၏။ ထိုတာဝန္သည္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျဖဳိးမင္းသိန္းေခါင္းေပၚ စုျပံဳက်လာ၏။ သူလည္း ဘာသားမို႔ ေျဖရွင္းနုိင္ပါမလဲဟု အခ်ိဳ႕က သံုးသပ္ေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကမူ ေျပလည္ေစရမည္၊ ေရမတင္ေစရဟု ရန္ကုန္ျပည္သူလူထုကုိ ကတိေပးထား၏။ ေရဆင္းဖို႔ လမ္းေဘးတြင္ အလြန္ ႀကီးမားေသာ ေရေျမာင္းမ်ား ခပ္ျမင့္ျမင့္ ခပ္နက္နက္တူးကာ ေရစီးဖို႔ကိုသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပးလိုက္လွ်င္ ေရတင္ေနေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္လမ္းမ်ား၊ လမ္းအျဖစ္ ျပန္ျမင္နုိင္မည္။ အေထြအထူး အေပၚသို႔ ထပ္ျမႇင့္စရာ မလုိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု မုိးရာသီ က်ဖုိ႔နီး၏။ သို႔ေသာ္ လမ္းေဘးေျမာင္းမ်ားက အားေကာင္းေမာင္းသန္ တူးေနျခင္းကိုကား မေတြ႕ရ။ မိုးရြာ လွ်င္ ေရဆက္တင္ေနမည္ကား အမွန္ပင္။ သိၾကားမင္းႀကီးက ဝိသက်ိဳနတ္သားကို တာဝန္ေပးကာ လမ္း ေပၚသို႔ အခန္႔သားတက္ေနေသာ ရန္ကုန္ေရကို ဖယ္ရွားေပးနုိင္မွသာလွ်င္ လမ္းမ်ားေပၚ ေရႀကီးျခင္း ျပႆ နာကို ေျဖရွင္းနုိင္ေပမည္လားမသိေပ။ ေျဖရွင္းဖို႔မလြယ္ဆံုးနွင့္ ျပႆနာ အႀကီးဆံုးကား က်ဴးေက်ာ္တဲမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ဦးျဖိဳးမင္းသိန္းကမူ သူ႔အစိုးရသည္ ဘူဒိုဇာအစိုးရ အျဖစ္ေစရဟု ေႂကြးေၾကာ္ထား၏။ က်ဴးေက်ာ္တဲအိမ္ မ်ားရွိလာလွ်င္လည္း ေနစရာ အစားေပးမည္ဟုလည္း ကတိျပဳထား၏။ ယခင္အစိုးရတုန္းက ေနစရာေပးနုိင္ ေသာ အေျခအေနရွိသည့္တုိင္ ေထာက္ထားစရာမ်ားကား မ်ားေန၏။ က်ဴးေက်ာ္မ်ားကို ေနရာေပးလွ်င္ စစ္တပ္ပိုင္ေျမ၊ ခရိုနီပိုင္ေျမ၊ ကုမၸဏီပိုင္ေျမ စသျဖင့္ ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္းရွိ လယ္ေျမမ်ားကိုပင္ ခြဲတမ္းခ်ကာ အနွစ္ ၅ဝလံုးလံုး ေျမသိမ္းယာသိမ္း အကုန္သိမ္းခဲ့ေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားနွင့္ သူတုိ႔၏ လက္ပါးေစ မ်ားေၾကာင့္ လူထုအဖို႔ ေနစရာမရွိေတာ့ေပ။ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွ ၿမိဳ႕စြန္၊ ၿမိဳ႕စြန္မွ ၿမိဳ႕ျပင္၊ ၿမိဳ႕ျပင္မွေန ေတာသို႔ သာလြင့္သြားၾကရ၏။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ သူတုိ႔နွင့္ မထိုက္တန္ေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးအျဖစ္ အေဝးသို႔ လြင့္သြားၾကရ၏။ ယခုဆိုလွ်င္ လွည္းကူးရွိ သမီးေလးေက်းရြာမွ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ ရန္ကုန္တုိင္းမွေန ဟိုးကရင္ျပည္နယ္သို႔ ေရာက္ရွိကာ ေတာသူေတာင္သားမ်ား ဘဝကို ျပန္လည္ေ၇ာက္ရွိသြားၾကရေပေတာ့သည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ က်ဴးေက်ာ္ျပႆနာမွာ ကမာၻေပၚတြင္ မည္သည့္အစုိးရမွ် ေျဖရွင္း၍ မရနုိင္ေသာ ျပႆနာျဖစ္၏။ အဓိက ျပႆနာမွာ စီးပြားေရးျပႆနာျဖစ္၏။ စီးပြားေရးအားေကာင္းေသာ ၿမိဳ႕ျပသို႔ စီးပြားေရးခၽြတ္ျခံဳက်ေသာ ေက်းလက္မွ ရြာသူရြာသားမ်ား အမ်ားအျပား ေရာက္ရွိလာၾက၏။ ၿမိဳ႕ျပမွ အလုပ္႐ုံစက္႐ုံမ်ား မ်ားျပား လာသေလာက္ ေက်းလက္မွာ မြဲေတသိမ္ငယ္ေနေတာ့သည္။ ထုိမွာ စနစ္ျပႆနာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အရင္းရွင္စနစ္အားေကာင္း လာသျဖင့္ ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပကြာဟမႈမွာ ႀကီးမားသထက္ ႀကီးမားလာ၏။ ေက်း လက္ကို ၿမိဳ႕ျပလိုပင္ စီးပြားေရးေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးလွ်င္ကား ထိုျပႆနာမွာ ေျပလည္သြားနုိင္မည္။ ေက်းလက္မွ ျပည္သူမ်ား မိမိတို႔ ေက်းလက္တြင္ လုပ္ကိုင္နုိင္လွ်င္ကား ၿမိဳ႕ျပသို႔ တက္လာစရာမလိုေပ။ ထို ေက်းလက္နွင့္  ၿမိဳ႕ျပ ျပႆနာသည္ ကမာၻတြင္လည္း ထိပ္တန္းျပႆနာ ျဖစ္ပါသည္။ ဥေရာပတြင္ စက္မႈ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဆင္ႏႊဲစဥ္က ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပ ျပႆနာလည္း ထိပ္တန္းတြင္ ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။ လန္ဒန္လို၊ ပါရီလို၊ ဘာလင္လို ၿမိဳ႕ျပမ်ားမွာ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား အႀကီးက်ယ္ ထြန္းကား လာသေလာက္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းလည္း အႀကီးအက်ယ္ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ေက်းလက္မ်ားမွာမူ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲဲဲၿပီး အလုပ္လက္မဲ့မ်ား တိုးပြားလာသည္။ ထိုအခါ ေက်းလက္မွ လယ္သမားမ်ား ေတာသူေတာင္သားမ်ားသည္ ၿမိဳ႕ျပမ်ားသို႔ အလုအယက္သြားေရာက္ ၾကေလသည္။ ၿမိဳ႕ျပတြင္ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံမ်ား မ်ားေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွာနုိင္သည္။ လူဦးေရ မ်ားေသာေနရာမ်ားတြင္ အေရာင္းအဝယ္မ်ား လုပ္နုိင္သည္။ အနိမ့္္ဆံုး ကုန္စိမ္းေရာင္း၍ပင္ တစ္ဝမ္းတစ္ခါးကို ေျဖရွင္းနုိင္သည္။ ထိုအခါ ေက်းလက္မွ လူထုသည္ ၿမိဳ႕ျပသို႔ အလု အယက္ တက္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုအခါလည္း ေနထိုင္စရာ အခက္အခဲေၾကာင့္ က်ဴးေက်ာ္ျပႆနာ မ်ားလည္း ေပၚလာရေပေတာ့သည္။ နုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမႇဳပ္နွံမႈမ်ား မ်ားရင္မ်ားသေလာက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ က်ယ္ျပန္႔ရင္ က်ယ္ျပန္႔သေလာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းမ်ား မ်ားျပားကာ အလုပ္လာလုပ္ သူမ်ားလည္း တုိးပြားလာသည္။ ထိုအခါ က်ဴးေက်ာ္ျပႆနာသည္ လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊ ေတာင္ဒဂုန္၊ ေျမာက္ဒဂုန္ေနရာမ်ားတြင္ တစ္ေန႔တျခား တိုးသထက္ တုိးလာသည္။ ဘူဒိုဇာနွင့္ ရွင္း၍လည္း မရနုိင္။ ဘယ္ေလာက္ေနရာ အစားထိုးေပးနုိင္သလဲဆိုသည္ကုိကား ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး၏ အက်ယ္အဝန္းတြင္ ေျမေနရာဘယ္ေလာက္ အတိအက် ရွိသလဲ ဆိုသည္ကုိ သိမွ ျဖစ္မည္။ ဆက္လက္၍လည္း ေက်းလက္မွ က်ဴးေက်ာ္ၾကမည္မွာ ျငင္းစရာမလုိ။ ထိုျပႆနာကို ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေျဖရွင္းနိုင္လိမ့္မည္ ဟု မထင္ေပ။ ထက္ျမက္