မေန႔တေန႔က အျမန္လမ္းေပၚသြားတဲ့ ခရီးသည္တင္ကားေတြေပၚ ကုန္ပစၥည္းတင္ေဆာင္ေမာင္းႏွင္ျခင္း မလုပ္ဖို႔ သက္ဆိုင္ရာက ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္တယ္။ ဒီ့မတိုင္မီက သမၼတရဲ႕ ေျပာခြင့္ရပုဂိၢဳလ္ ဦးရဲထြဋ္က ခရီးသြားဟန္လႊဲ သူေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးသည္တင္ကားပၚက ကုန္ပစၥည္းတင္ေဆာင္ထားပံုကို လူမႈကြန္ရက္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚ တင္ခဲ့တယ္။ သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနဟာ မေျပးေသာ္ကန္ရာရွိ ဦးရဲထြဋ္ပို႔စ္ တင္ၿပီးခါမွ ကမန္းကတန္း ေၾကညာခ်က္ ထထုတ္ပံုေပၚတယ္။ ဒီလို ေၾကညာခ်က္ေတြမထုတ္ခင္ ခရီးသည္တင္ကားတစီး အျမန္လမ္းေပၚေမွာက္ေတာ့ ကား၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ တင္ေဆာင္လာတဲ့ ငါးေတြ ထြက္က်ခဲ့ဖူးတယ္။ ၀န္ပိုေတြ မတန္တဆ တင္ေဆာင္ေမာင္းႏွင္လို႔ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္ၿပီး လူေသဆံုးမႈေတြ အမွန္တယ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီသတင္းေတြၾကားေတာ့ ကိုယ္တိုင္ အျမန္လမ္းေပၚ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ျပန္မွ်ေ၀ခ်င္လာတယ္။ နာမည္ႀကီး ရန္ကုန္-မႏၱေလး အျမန္လမ္းေပၚ ျဖတ္သန္းစီးနင္းၿပီး ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္ ခရီးထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ ကားလက္မွတ္၀ယ္ေပးတဲ့ တူသားကို ကားေကာင္းေကာင္း လက္မွတ္ျဖတ္ေပးဖို႔ မွာရတယ္။ သူက တဦးကို က်ပ္ ၉၀၀၀ ေပးရတဲ့ အထူးကားလက္မွတ္ ျဖတ္လာတယ္။ မနက္ ၇ နာရီ ရန္ကုန္က ကားစထြက္ေတာ့ ကားေပၚထိုင္ရတာ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိတဲ့ အေနအထား ေတြ႔ျမင္ရၿပီး ထိုင္းမွာေတာင္ မႀကံဳဘူးတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈတခု ေတြ႔ရတယ္။ အရင္ အေ၀းေျပးကားေတြစီးရင္ ကားဒ႐ုိင္ဘာ ကားေပၚဖြင့္တဲ့ ဗမာကားကို မၾကည့္ခ်င္ျမင္လ်က္သား မသက္မသာ ခံစားရတယ္။ အခု အထူးကားေပၚမွာ ကိုယ့္ထိုင္ခံုေရွ႕က ထိုင္ခံုေနာက္ေက်ာမွာ တက္ဘလက္တလံုး တပ္ထားေပးၿပီး အဲ့ဒီမွာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတခ်ိဳ႕နဲ႔ ဂိမ္းေတြ ထည့္ထားေပးတယ္။ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာကို နားၾကပ္တပ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ကားေပၚ ၀န္ေဆာင္မႈမွန္သမွ် မည့ံသလို သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တယ္။ စီးနင္းလိုက္ပါလာၾကတဲ့ ခရီးသည္အမ်ားစုကလည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရွိလွတယ္။ ကားေမာင္းသူ ၂ ေယာက္ဟာ တေယာက္တလွည့္ေမာင္းသလို အရွိန္ကိုလည္း ပံုမွန္အရွိန္နဲ႔ပဲ ေမာင္းႏွင္ၾကလို႔ သူတို႔ ႀကိဳအသိေပးထားသလို လမ္းမွာ နားခ်ိန္ နာရီ၀က္ အပါအ၀င္ မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီခြဲမွာ ေနျပည္ေတာ္ေရာက္တယ္။ ဒီခရီးသည္တင္ယာဥ္လိုင္း မဆိုးဘူးဆိုၿပီး အျပန္လည္း အဲ့ဒီလိုင္းမွာပဲ လက္မွတ္သြားျဖတ္ေတာ့ လက္မွတ္ေစ်းက တေယာက္ က်ပ္ ၇၀၀၀ ျဖစ္ေနတယ္။ ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့ သူက အထူးကားထက္ နည္းနည္းေသးတယ္။ က်န္တဲ့၀န္ေဆာင္မႈေတာ့ အတူတူပါပဲလို႔ ေျဖတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳရေအာင္ စီးၾကည့္တာေပါ့ဆိုၿပီး လက္မွတ္ျဖတ္လိုက္တယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ညကား မစီးရဲလို႔ မနက္ ၇ နာရီကားပဲ ျဖတ္ခဲ့တယ္။ (ေနျပည္ေတာ္ေရာက္တုန္း ေမးၾကည့္သမွ် အခု လူေတြက အျမန္လမ္းနဲ႔ ခရီးထြက္ရမယ္ဆိုရင္ ညကားမစီးၾကေတာ့ဘဲ ေန႔ခင္းကားေတြပဲ စီးၾကလို႔ ကားဂိတ္ေတြကလည္း ေန႔ခင္းကားေတြ တိုးဆြဲေပးေနရတယ္လို႔ သိရတယ္၊ ကိုယ္တေယာက္တည္း ေၾကာက္တာ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ)။ အျပန္ခရီးသည္တင္ကားက ထိုင္ရတာ သက္ေသာင့္သက္သာ မရွိသလို ကားေရာ ခရီးသည္ေတြပါ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈ အႀကီးအက်ယ္ အားနည္းတယ္။ ကားဂိတ္ကထြက္လာၿပီး လမ္းမွာတားတဲ့ ခရီးသည္ တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စလည္းတင္တယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ စားသံုးဆီပံုးတြ အေျမာက္အျမား ကား၀မ္းဗိုက္ထဲ တင္ေဆာင္ေမာင္းႏွင္တာပါပဲ။ ကားေမာင္းတာ ျမန္သလို ရန္ကုန္ကို နာရီ၀က္ေစာေရာက္တယ္။ တလမ္းလံုး ဘုရားတ စီးခဲ့ရတယ္။ ေျပာလိုရင္းကို ေရာက္ပါၿပီ။ ကိုယ္ေတြ႔အရ အျမန္လမ္းေပၚ ခရီးသည္တင္ကားနဲ႔ ခရီးသြားမယ္ဆိုရင္ ပိုက္ဆံ ၂၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ကို မၾကည့္ဘဲ ၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းၿပီး လံုၿခံဳတဲ့ ခရီးသည္ပဲ သီးသန္႔တင္တဲ့ အထူးကားဆိုတာ စီးၾကပါ။ လူ႔အသက္တေခ်ာင္းနဲ႔ ေငြ ၂၀၀၀ မလဲေကာင္း၊ မလဲသင့္ၾကပါဘူး။ အခု အျမန္လမ္းသြား ခရီးသည္တင္ကားေတြေပၚ ကုန္မတင္ရဆိုတဲ့ကိစၥက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေျပလည္မယ့္ပံု မရွိပါဘူး။ လိုင္းကားဘက္က ေျပာၾကားခ်က္အရ သူတို႔မွာ အျမင့္ကားလိုင္းနဲ႔ အနိမ့္ကားလိုင္းဆိုၿပီး ၂ မ်ိဳးရွိတယ္။ အျမင့္ကားလိုင္းက ပိုက္ဆံပိုယူထားလို႔ ကုန္မတင္ဘူး။ အနိမ့္ကားေတြက ကုန္မတင္ရင္ တြက္ေျခမကိုက္ဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ၿပီး အျမန္လမ္းဘက္က ကုန္တင္ခ်င္ရင္ အစကတည္းက ကုန္တင္လိုင္စင္နဲ႔ ကုန္တင္ေမာင္း၊ ခရီးသည္တင္လိုင္စင္လုပ္ၿပီး ကုန္တင္ရင္ေတာ့ လူ႔အသက္အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေအာင္ တားရမွာပဲ။ ဒီလိုအေနအထားျဖစ္ၿပီး အျမန္လမ္း တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ယာဥ္လိုင္းပိုင္ရွင္ေတြ ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာၾကဖို႔ ရွိတယ္လို႔လည္း ၾကားပါတယ္။ လတ္တေလာကေတာ့ တိုင္းျပည္အေနအထားအရကို ကိုယ့္အသက္ ကိုယ္ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေရႊေအာင္