ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္မ်ား ႐ုပ္လုံးေပၚစမွာပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။ ပုဂ္ၢိဳလ္ႏွစ္ဦးကလည္း ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ လက္ခံခဲ့ရာ မ်ားမၾကာမီ ဆုံေတြ႕ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အမ်ား ထင္မွတ္မထားသည့္ ကမ္းလွမ္းမႈ (?) တစ္ခု ၿပီးခဲ့ေသာ ရက္ပုိင္းအတြင္းက ေပၚေပါက္ခဲ့၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး (ေဟာင္း) သန္းေရႊ၏ ေျမးျဖစ္သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ သြားေရာက္ ေတြ႕ဆုံျခင္း ျဖစ္၏။ ေတြ႕ဆုံမႈ၏ သေဘာ သဘာ၀ႏွင့္ အနက္အဓိပၸာယ္တုိ႔ကုိ မသိႏုိင္ၾကေသးသည့္ အားေလ်ာ္စြာ အမ်ားသူငါၾကား သို႔ေလာ သုိ႔ေလာ ေတြးေတာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိ၏။ ဦးသန္းေရႊသည္ အာဏာလက္ရွိအုပ္စုကို ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကုိင္ဆဲ၊ ၾသဇာလႊမ္းမုိးဆဲဟု ယူဆထားၾကရာ၊ ၎င္းအတုိင္းဆုိလွ်င္ ဦးသန္းေရႊသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္ ညႇိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးစရာရွိက မၾကာမီ ေတြ႕ဆုံမည့္ ဦးသိန္းစိန္၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္တုိ႔မွ တစ္ဆင့္ ေျပာဆိုရန္သာရိွ၏။ ယခု အဲသည္လုိ မဟုတ္ဘဲ ေျမးျဖစ္သူကို ခုိင္းေစျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ သူ႔မွာ ထုိပုဂ္ၢိဳလ္ မ်ားႏွင့္ မတူသည့္ သုိ႔မဟုတ္ မသက္ဆုိင္သည့္ သီးျခား အစီအစဥ္ ရွိ၍လား။ အဲဒါဆုိလွ်င္ ၎တုိ႔အၾကား မတူကြဲျပားမႈမ်ား ရွိေနသလား။ သုိ႔တည္းမဟုတ္၊ ေျမးျဖစ္သူ ကုိယ္တုိင္က ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လုိျခင္းေၾကာင့္ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ကာ ဆက္သြယ္ ေတြ႕ဆုံျခင္းလား၊.....စသျဖင့္။ ယင္းသို႔ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေတြးေတာၾကသည့္ ၾကားကပင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ယခုကိစၥကို အေကာင္းဘက္ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာ ေတြ႕ရ၏။ မတူသူ၊ မတည့္သူ၊ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆုိင္ႏုိင္သူေတြ ဆက္သြယ္ၾက ေတြ႕ဆုံၾက စကားေျပာၾကမည္ဆုိလွ်င္ တုိင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ၾကေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီကေတာ့ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးဆုိတာကို အစဥ္တစုိက္ ေျပာဆုိခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ သည္တုိင္းျပည္၏ ျပႆနာေတြသည္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းေသာနည္း၊ အေပးအယူ အေလွ်ာ့အတင္းျပဳေသာ နည္းမ်ားျဖင့္သာ ေျပလည္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ကမ္းလွမ္းခ်က္ႏွစ္ရပ္သည္ မၾကာမီ ျပဳလုပ္ရေတာ့မည့္ အစိုးရအဖြဲ႕ေဟာင္းမွ အဖြဲ႕သစ္သုိ႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းမႈကိစ္ၥ ေခ်ာေမြ႕ေစေရးအတြက္ ညႇိႏႈိင္းရန္ ကမ္းလွမ္းခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ျမင္သည္။ မလႊဲေျပာင္းမီ ေပးတာေတြ ေပး၊ ယူတာေတြ ယူၾကမည္၊ ဘာလုပ္မည္၊ ဘာမလုပ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားကလည္း ဘာလုပ္ပါ၊ ဘာမလုပ္ပါနဲ႔၊ အျပန္အလွန္ ကတိျပဳၾကမည္။ အဲဒါေတြ ညႇိႏႈိင္း အဆင္ေျပ လွ်င္ အလႊဲအေျပာင္း ကိစၥ ေခ်ာေမြ႕မည္။ သည္ကိစၥက သာမန္ ရာထူး အလႊဲအေျပာင္း ကိစၥ မဟုတ္။ လူေရာစနစ္ပါ ေျပာင္းသည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ အုံႏွင့္ က်င္းႏွင့္ ေျပာင္းရမည့္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ထုိင္တည္း ေဆြးေႏြး၍မရ။ အခ်ိန္ယူ ရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားလုိ အခ်ိန္ အကန္႔အသတ္မရွိ ေဆြးေႏြးေနလို႔လည္း မရ။ မတ္လ မကုန္မီ လႊဲေျပာင္းရမည္ျဖစ္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အျမန္ဆုံး စႏိုင္ေလ၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပေလ ျဖစ္မည္။ အစိုးရ အလႊဲအေျပာင္း ေဆြးေႏြးပြဲက လတ္တေလာ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္၊ သည္တုိင္းျပည္မွာ သည္ဟာအျပင္ တျခား ေဆြးေႏြးစရာ မ်ားစြာ ရွိေသးသည္။ ဥပမာေျပာရေသာ္၊ အစုိးရသစ္ လက္ထက္တြင္ တုိင္းျပည္အတြက္ မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္သည့္ ေနရာ၌ လူမ်ဳိးစု တုိင္းရင္းသားမ်ား ပါ၀င္ခြင့္ ရေရး ေျပာဆုိေနတာေတြ ရွိသည္။ ဒီမုိကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္မည္ဟု ကတိေပးခဲ့ေသာ NLD အေနျဖင့္ မိမိအား ဆႏၵမဲမ်ား တစ္ခဲနက္ ေပးခဲ့ေသာ လူမ်ဳိးစု တုိင္းရင္းသားတို႔၏ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုလိမ့္မည္။ တစ္ဖက္တြင္၊ မၿပီးဆုံးေသးေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲရွိသည္။ အပစ္ရပ္ကိစၥ မျပတ္ေသး ေသာ္လည္း အရင္းခံ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို ညႇိႏႈိင္း အေျဖရွာမည့္ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပရန္ တာစူ ေနတာလည္း ရွိသည္။ တစ္ႏုိင္ငံလုံးရွိ လက္နက္ကုိင္ေသာ အင္အားစုမ်ားေရာ၊ လက္နက္မကိုင္ေသာ အင္အားစုမ်ားပါ ပါ၀င္ၾကရမည့္ ညႇိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးပြဲ။ မစရေသးသည့္ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲသည္ တုိင္းရင္းသား အားလုံး တန္းတူညီမွ်ရွိေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႕စည္းေရး အထိ ဦးတည္ထားတာ ျဖစ္ရာ၊ အဲသည္ အတုိင္းျဖစ္ဖို႔ဆုိလွ်င္ မလႊဲမေရွာင္သာ လုပ္ေဆာင္ ရမည့္ အရာတစ္ခု ရွိေနသည္။ အဲဒါက ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရးက ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တစ္ပါတည္းျဖစ္ျဖစ္၊ သူ႔ခ်ည္း သီးသန္႔ျဖစ္ျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ရလိမ့္မည္။ အဲသည္အတြက္ လုပ္ရမွာက ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ တာ၀န္ယူထားေသာ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံကို ျပင္ဆင္လုိသူမ်ားအၾကား ေဆြးေႏြးပြဲ။ ဒီမုိကေရစီ အကူးအေျပာင္း ေအာင္ျမင္ဖို႔ အဲသည္ အဆင့္ဆင့္ေသာ ညႇိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖင့္ သြားၾက ရလိမ့္မည္။ သည္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ မတူသူေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ထုိင္ကာ အျပန္အလွန္ စကားေျပာဆုိေသာ နည္းျဖင့္ ျပႆနာ အေျဖရွာသည့္ ဓေလ့တစ္ခု ထြန္းကား လာဖို႔ လုိသည္။ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ မၾကာခဏ ထိေတြ႕ ကာ၊ တစ္ဖက္လူ ေျပာစကားကုိ တစ္ဖက္က သည္းခံ နားေထာင္ျခင္းျဖင့္ သူ႔လုိအင္ဆႏၵ-ကုိယ့္လုိအင္ဆႏၵ၊ သူ႔ မေက်နပ္ခ်က္-ကုိယ့္မေက်နပ္ခ်က္၊ သူ႔ဘက္က အျမင္-ကုိယ့္ဘက္က အျမင္ေတြကို အျပန္အလွန္ သိျမင္လာၿပီး၊ တစ္စတစ္စ နားလည္ေပးႏုိင္ကာ၊ သူက သည္အရာ၊ ကုိယ္က ဟုိအရာ စသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာ အေလွ်ာ့ေပးႏုိင္ တာေတြ ရွိလာမည္ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕ ကိစ္ၥက်ေတာ့လည္း ၾကာၾကာ ေျပာဆုိၾကည့္ ျငင္းခုံၾကည့္ၿပီးမွ၊ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ သေဘာ ကြဲလြဲတာ မဟုတ္ဘူး၊ ရပ္တည္တာ အတူတူပဲ၊ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္း မတူလို႔ အထင္အျမင္လြဲစရာ ျဖစ္ေနတာ၊ အခု ရွင္းသြားၿပီ။ ဘာျပႆနာမွ မရွိေတာ့ဘူး ဆုိတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္သြားတတ္သည္။ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ တုိက္လက္စ စစ္ပြဲေတြ ရပ္စဲၿပီးဆုံးသြားတာ၊ ကြဲၿပဲေနသည့္ ႏုိင္ငံေတြ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းသြားတာ၊ သိမ္းပုိက္ခံ တုိင္းျပည္ေတြ လြတ္ေျမာက္သြားတာ၊ အစိုးရစနစ္ တစ္ခုမွ ေနာက္ စနစ္ တစ္ခုသို႔ သိမ္ေမြ႕ညင္သာစြာ ေျပာင္းလဲ သြားတာေတြ က္ၻာမွာ သာဓက မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ အေရးႀကီးဆုံးက စိတ္ရွည္ဖို႔၊ စိတ္ရင္းေစတနာမွန္ျဖင့္ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာဖို႔ ျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္ေကာင္းဖုိ႔ ဟူေသာ စိတ္သေဘာ အေျခခံျဖင့္ ညႇိႏႈိင္းျခင္း ျဖစ္က ျမန္မာ့ျပႆနာမ်ားသည္ မေျပလည္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္း မရွိဟု ႐ႈျမင္မိပါသည္။ ေဖျမင့္ ၂၃၊ ၁၁၊ ၂၀၁၅  (ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ - ၂၊ အမွတ္ - ၆၁၊ ဆရာေဖျမင့္ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)