ေရြးေကာက္ပြဲေန႔မွာ သတင္းသမားတဦး အေတြ႔အႀကံဳ
DVB
·
November 10, 2015
မနက္ ၄ နာရီခြဲတာနဲ႔ ဖုန္းက ဒင္ကနဲ..ဂြမ္ကနဲ..၀င္လာတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိတ္ေဆြ သတင္းသမားတဦးရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္။ ထဖို႔ လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္ေပးတာ။ တကယ္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ တညလံုးကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေစာေစာအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၁ နာရီထိုးခါနီးေလးေလာက္ကမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ မနက္ႏိုးေတာ့လည္း အိပ္ေရးမ၀တာေတြ ဘာေတြ သိပ္ေတာ့မျဖစ္ပါဘူး။ စိတ္ကပဲေဆာင္ေနလို႔ ျဖစ္မယ္္။
ဒါနဲ႔ပဲ ခ်က္ခ်င္းထ၊ ျပင္ဆင္သင့္တာေတြ ျပင္ဆင္တယ္။ ျပင္ဆင္တယ္ဆိုတာ မဲ႐ုံေတြထဲကို သြားၿပီး သတင္းယူရင္ မပါမျဖစ္ ပါရမယ့္ လည္ဆြဲကတ္ျပားတို႔၊ ကင္မရာတို႔၊ အသံသြင္းစက္တို႔၊ မွတ္စုစာအုပ္တို႔လိုမ်ိဳးေတြ ပါ၊ မပါျပင္ဆင္ရတာကို ေျပာတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ညအခ်ိန္ကတည္းက ႀကိဳတင္ေတာ့ ျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ၿပီး ျပန္စစ္ေဆးတဲ့သေဘာပါပဲ။ အားလံုးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မနက္ ၅ နာရီ ထိုးေနၿပီ။
၅ နာရီထိုးခ်ိန္ေတြမွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမေတြဟာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသးတယ္။ ရပ္ကြက္႐ုံးေတြမွာေတာ့ တာ၀န္ရွိသူေတြက သူတို႔လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ေနၾကၿပီ။ ႐ုံးေရွ႕မွာ စုစု..စုစုနဲ႔ ရပ္ေနၾကတယ္။ မဲ႐ုံတခ်ိဳ႕မွာေတာ့ မဲေပးဖို႔ လူေတြ တန္းစီေနတာေတြ႔ ေနရၿပီ။ တခ်ိဳ႕မဲရံုေတြမွာေတာ့ လူေတြ တဦးစ ႏွစ္ဦးစ တန္းစီေနၾကေပမယ့္လည္း တခ်ိဳ႕မဲ႐ုံေတြမွာေတာ့ လူတန္းႀကီးက ၂၀ ေက်ာ္ ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါမယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ဆိုင္ကယ္ေလးကို ခဏရပ္ၿပီး လူတန္းႀကီးကို ဓာတ္ပံု ႐ုိက္တယ္။ မဲေပးတဲ့သူေတြထဲမွာ လူႀကီးပိုင္းနဲ႔ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ေတြ မ်ားတယ္။
ဓာတ္ပံု႐ုိက္ၿပီးေတာ့ မီဒီယာသမားေတြ စုရပ္အျဖစ္ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကို သြားတယ္။ အားလံုးစုၿပီး နန္းတြင္းထဲက တပ္မဲ႐ုံေတြကို သြားသတင္းယူဖို႔ ခ်ိန္းထားၾကတာပါ။ နန္းတြင္းေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၆ နာရီ ၁၅ မိနစ္ရွိေနၿပီ။ မီဒီယာသမားေတြနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေရးလုပ္မယ့္သူေတြ အကုန္လံုး နန္းတြင္းထဲ ၀င္ခ်င္ရင္ အေရွ႕ဘက္အေပါက္၀တခုတည္းကသာ ၀င္ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ေကာ္မရွင္တာ၀န္ရွိသူေတြက ဆိုထားတာေၾကာင့္ ဒီအေပါက္ တေပါက္တည္းမွာသာ လူေတြ တစ္ေနၾကတယ္။
နန္းတြင္းထဲ၀င္ဖို႔ကိုလည္း ၀င္ေပါက္မွာ ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ယူလိုက္ရတယ္။ ေကာ္မရွင္ ေထာက္ခံခ်က္လည္ဆြဲေတြ ပါတာကို အဲ့ဒီလည္ဆြဲေတြကို ဓာတ္ပံု႐ုိက္ယူတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္တယ္။ စီးလာတဲ့ ဆိုင္ကယ္နံပါတ္ကအစ။ အားလံုးၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ စစ္တပ္ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားတဲ့ အရာရွိတဦးက ဗန္ကားေလးနဲ႔ မဲ႐ုံကို လိုက္ပို႔ေပးတယ္။ နန္းတြင္းထဲက ေအာင္ေျမသာစံၿမိဳ႕နယ္၊ မဲ႐ုံအမွတ္ ၃ ကိုပါ။ မဲ႐ုံကိုေရာက္သြားေတာ့ ေစာင့္ေနတဲ့ လူတန္းႀကီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အရွည္ႀကီးပါ။ တပ္မိသားစုေတြအမ်ားဆံုး ပါပါတယ္။ တျခားမီဒီယာသမားေတြနည္းတူ ဓာတ္ပံု႐ုိက္၊ ေမးျမန္းသင့္တာေလးေတြ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
ဒီမဲ႐ုံကေနတဆင့္ တျခားမဲ႐ုံကို ေနာက္ထပ္အမ်ိဳးသားတဦးက လိုက္ပို႔ျပန္ပါတယ္။ လိုက္ပို႔တဲ့သူက ခ်က္ခ်င္း လိုက္ပို႔တာ မဟုတ္ပဲ သူကိုယ္တိုင္ဆိုင္ကယ္နဲ႔အရင္ သတင္းပို႔တယ္။ သတင္းပို႔ၿပီးမွ တခါျပန္လာေခၚတာပါ။ သူလိုက္ပို႔တာကေတာ့ နန္းတြင္းထဲက ရန္ေအာင္ျမင္ခန္းမမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ မဲ႐ုံပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမဲ႐ုံဟာ နန္းတြင္းထဲမွာ အႀကီးဆံုးမဲ႐ုံတ႐ုံ ျဖစ္ပါတယ္။
နန္းတြင္းထဲကို ဘယ္ပါတီကမွ စည္း႐ုံးေရးဆင္းခြင့္ေပးမထားပါဘူး။ နန္းတြင္းထဲက စစ္တပ္တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ တပ္မိသားစု၀င္ေတြ အားလံုးအတြက္ စုစုေပါင္းမဲ႐ုံ ၁၇ ႐ုံ ရွိေနပါတယ္။
နန္းတြင္းထဲက ထြက္လာေတာ့ ၉ နာရီ ထိုးေတာ့မယ္။ ဒါနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ သတင္းသမားေတြစုၿပီး မနက္စာ တစ္ခုခုစားၾကတယ္။ စားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လူစုခြဲလိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ္သြားေလ့လာခ်င္တဲ့ ေနရာေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားေလ့လာႏိုင္ၾကဖို႔ေပါ့။ နန္းတြင္းထဲ သြားရင္သာ ရစ္မွာစိုးတာေၾကာင့္ အဖြဲ႔လိုက္စုၿပီးသြားရတာ ပိုၿပီး အဆင္ေျပေပမယ့္ ၿမိဳ႕တြင္းမဲ႐ုံေတြကိုေတာ့ ကိုယ့္အစီစဥ္နဲ႔ ကိုယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားၿပီး သတင္းယူရတာ ပိုအဆင္ေျပတာကိုး။
သူတို႔နဲ႔ လူစုခြဲၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲက မဲ႐ုံ ၂ ႐ုံကို ၀င္ေလ့လာတယ္။ တကၠသိုလ္နယ္ေျမအ၀န္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြ အကုန္မဲေပးႏိုင္တ့ဲ မဲရံု ၂ ရံုပါ။ ဒီပရ၀ဏ္အ၀န္း၀ိုင္းဟာလည္း နန္းတြင္းလိုပဲ ဘယ္ပါတီမွ မဲဆြယ္စည္းရံုးခြင့္မျပဳတဲ့ နယ္ေျမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မဲေပးလာၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြလို ပညာတတ္အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြပါသလို အေျခခံ၀န္ထမ္းမိသားစုေတြလည္း ပါ၀င္တာ ေတြ႔ရတယ္။ မဲေပးၿပီး ထြက္လာတဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းအက်ႌနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတဦးနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ နည္းနည္းေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ ‘ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္သူေတြဆိုတာကို ဘာမွမသိဘူး၊ သူမ်ားေတြေပးလို႔သာ လာေပးတာ’ လို႔ ျပန္ေျပာသြားတယ္။
တကၠသိုလ္ထဲက ထြက္လာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ တကၠသိုလ္နားမွာပဲ ရွိတဲ့ လက္ရွိ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မထည့္မယ့္ မဲ႐ုံကို ခဏတျဖဳတ္၀င္ခဲ့တယ္။ ကံပဲေကာင္းခ်င္လို႔လားမသိဘူး.. ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဦးေအာင္ေမာင္း မဲလာထည့္တာနဲ႔ ႀကံဳလို႔ ဓာတ္ပံုရခဲ့တယ္။
ရခဲ့တဲ့ဓာတ္ပံုေလးေတြ သတင္းဌာနကို တင္ႏိုင္ဖို႔ ခဏနားတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး… မွတ္မွတ္ရရ ၁ နာရီေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သတင္းတပုဒ္ ထပ္တက္လာျပန္ပါတယ္။ ေနမေကာင္းတဲ့အေဖရဲ႕ကိုယ္စား သားျဖစ္သူက မဲလာေပးတဲ့အတြက္ ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္ထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ ျဖစ္တာက မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေနာက္ဘက္က်က်မွာ… ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက ၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္မွာျဖစ္လို႔ အသည္းအသန္ ေျပးလႊားလိုက္ရတယ္။
ဒီသတင္းကိုလည္း တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာပဲ ထပ္ၿပီး သတင္းႀကီးတခု၀င္လာျပန္တယ္။ လုိက္ထရပ္ ကား ၆ စီးနဲ႔ အျငင္းပြားဖြယ္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ မဲလာေပးၾကတဲ့သတင္းပါ။ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ ေကာ္မရွင္႐ုံးေရွ႕မွာ လူေတြ ၿပံဳတိုးေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက သတင္းသမားေတြေရာ ျပည္တြင္းက သတင္းသမားေတြေရ၊ တက္ႂကြသူၿမိဳ႕ခံေတြေရာ အားလံုးဟာ ပုရြက္အံုတုတ္နဲ႔ ထိုးထားသလို လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ပဲ။
ဒီသတင္းၿပီးၿပီးခ်င္း မီဒီယာသမားေတြနဲ႔ အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး ဒဲရစ္မစ္ခ်ယ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲ ကလည္း ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ဓာတ္ပံု႐ုိက္၊ ေမးသင့္တာေတြ ေမးျမန္းၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒဲရစ္မစ္ခ်ယ္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့ပြဲေရာက္ေတာ့ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ… ဘာေျပာသြားလဲ အျပည့္အစံုမသိရေတာ့ဘူးး ဓာတ္ပံုေလးပဲ ရိုက္ႏိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ တျခား သတင္းေထာက္တေယာက္ဆီကေန အသံဖိုင္ျပန္ၿပီး (share) ေတာင္းယူခဲ့ရတယ္။
ဒီပြဲကေန ျပန္လာေတာ့ ၃ နာရီ စြန္းစြန္းရွိေနၿပီ။ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သြားမလို႔ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္လည္း မဲရံုေတြ ပိတ္ခ်ိန္နီးလာတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ကို ေသခ်ာျပန္တြက္ၿပီး မသြားဘဲ ေနလိုက္တယ္။ ဆႏၵမဲလက္မွတ္ေတြ ေရတြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ဘယ္မဲရံုသြားရမလဲ စဥ္းစားတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ေတြထဲက အၾကံေတာင္းယူတယ္။ သူတို႔က လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ အသက္၀င္ႏိုင္ဖြယ္ရွိတ့ဲ မဲရံုရွိတယ္ဆိုၿပီး ေခၚသြားတယ္။ မဲေရတြက္တာသြားၾကည့္တာကေတာ့ ကုိယ္တိုင္အပါအ၀င္ ၃ ေယာက္စုၿပီး သြားၾကတာပါ။ ရုပ္သံသတင္းေထာက္တေယာက္ပါတယ္။
မဲရံုွေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာ္မရွင္လူႀကီးတဦးက ေအာ္လံနဲ႔ေအာ္ဖို႔ ဟန္ေရးျပင္ေနတယ္။ တေအာင့္အၾကာမွာေတာ့ ‘မဲရံုပိတ္ဖို႔ မိနစ္ပိုင္းသာ လိုေတာ့လို႔ မဲမေပးရေသးရင္ လာမဲေပးၾကဖို႔’ ဆိုၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္။
၄ နာရီ မဲရံုပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ မဲရံုအတြင္းက ေကာ္မရွင္တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ မဲေရတြက္ဖို႔ မ်ားျပားလွတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတယ္။ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနၾကတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ဆရာမေတြေပါ့။ ဒီေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ တေန႔လံုး ဆရာမေတြ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းၾကပါတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြမွာ ႏြမ္းနယ္ေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မဲေရတြက္တာ အားလံုးၿပီးမွ အိမ္ျပန္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးၿပီးဖို႔ဆို ည ၁၁ နာရီ၊ ၁၂ နာရီေလာက္ထိ ေရာက္သြားၾကမွာပါ။ ကုိယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ မဲရံုကေတာ့ ညေန ၆ နာရီထိုးတဲ့အထိကို လည္တည္တည္ျဖစ္ေနေသးတယ္။။ မဲေတြ မေရႏိုင္ေသးဘူး။
တေနကုန္ၿမိဳ႕ႏွံ႔ပတ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္၊ ထူးျခားသတင္းေတြ နားစြင့္ၿပီး ေျပးလိုက္လုပ္ခဲ့ရ တာေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးဟာ ကိုင္ရိုက္ထားသလိုပဲ။ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မဲေရတြက္ေနတဲ့ဆရာမေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့လည္း ကိုယ္ပင္ပန္းခဲ့တာ ဘာမွမဟုတ္သလို။
၆ နာရီခြဲ၊ ၇ နာရီေလာက္မွာမွ စၿပီး မဲေရတြက္ႏိုင္တယ္။ မဲေရတြက္တာ ၾကည့္ေနရင္း တဖက္ကလည္း အင္တာနက္က တက္လာတဲ့သတင္းေတြကို မ်က္ျခည္မျပတ္ ၾကည့္ေနရေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အေျဖေတြ ထြက္ေနၾကၿပီ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္း တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲအေျဖေတြကို LED ဘုတ္ႀကီးနဲ႔ တိုက္ရိုက္လႊင့္ေပးေနတာကို ၾကည့္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးဓာတ္ပံုေတြေတြ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာျမင္ေနရၿပီ။ အဲ့ဒီဘက္ကိုလည္း ေျပးၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ထပ္ေပၚလာျပန္တယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ၇ နာရီခြဲေလာက္မွာ မဲေရတြက္တဲ့ရံုထဲကေန တိတ္တဆိတ္ျပန္ထြက္လာၿပီး အဲဒီ လူအုပ္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ မႏၱေလးေဆာင္းဟာ အနည္းငယ္အသက္၀င္စျပဳေနၿပီ။ ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးေလးနဲ႔ ေနလို႔ ေကာင္းေနတယ္။
ပါတီႀကီး ၂ ခု ျဖစ္တဲ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီပါတီႀကီးေတြရဲ႕ တိုင္းရံုးခ်ဳပ္ေရွ႕ေတြမွာ ဘာေတြမ်ား ထူးျခားမလဲ ျဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အအံုႀကီးဟာ သံပန္းတံခါးနဲ႔ ပိတ္ထားခံရတယ္။ သူ႔အေရွ႕မွာလည္း လူတေယာက္မွ မရွိဘူး။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ တိုင္းရံုးကိုေရာက္ေတာ့ လူအုပ္ႀကီးပဲ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြေရာ၊ ကားေတြေရာျပည့္ၾကပ္ေနတယ္။ မႏၱေလးတိုင္းတခုလံုးက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့ အယ္လ္အီးဒီဘုတ္ႀကီး ႏွစ္ခ်ပ္ေထာင္ထားတယ္။ ဘုတ္ႀကီးေတြအေရွ႕မွာ လူအုပ္ႀကီး… တေဟးေဟးနဲ႔… ေအာ္ေနၾကတာ… ေဘာလံုးကြင္းထဲ ေရာက္ေနသလိုပါပဲ။
ဖြင့္ထားတဲ့ေဆာင္းေဘာက္က သီခ်င္းေတြကိုလည္း တခ်က္တခ်က္မွာ လက္ခုပ္တီးရင္း လုိက္ဆိုေနၾကေသးတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က အတည္ျပဳတဲ့ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ အေျဖကေတာ့ ဘယ္လိုထြက္မယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့့္ လူအုပ္ႀကီးကေတာ့ အရမ္းကိုတက္ႂကြေနတယ္။
၁၀ နာရီထိုးခါနီးအခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းျမည္လာပါတယ္….အိမ္ကေန ‘တအားမေနာက္က်နဲ႔’ ဆိုတဲ့ ရာဇသံပါတဲ့ ဖုန္းပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ၁၀ နာရီအခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ သတင္းေထာက္တဦးအေနနဲ႔ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲရက္ တေန႔တာအတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ ေက်နပ္အားရမႈ ရွိခဲ့ရဲ႕လား ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့ပါတယ္။
ေအးမြန္ရာျပည့္
နန္းတြင္းထဲက ထြက္လာေတာ့ ၉ နာရီ ထိုးေတာ့မယ္။ ဒါနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ သတင္းသမားေတြစုၿပီး မနက္စာ တစ္ခုခုစားၾကတယ္။ စားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လူစုခြဲလိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ္သြားေလ့လာခ်င္တဲ့ ေနရာေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားေလ့လာႏိုင္ၾကဖို႔ေပါ့။ နန္းတြင္းထဲ သြားရင္သာ ရစ္မွာစိုးတာေၾကာင့္ အဖြဲ႔လိုက္စုၿပီးသြားရတာ ပိုၿပီး အဆင္ေျပေပမယ့္ ၿမိဳ႕တြင္းမဲ႐ုံေတြကိုေတာ့ ကိုယ့္အစီစဥ္နဲ႔ ကိုယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားၿပီး သတင္းယူရတာ ပိုအဆင္ေျပတာကိုး။
သူတို႔နဲ႔ လူစုခြဲၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲက မဲ႐ုံ ၂ ႐ုံကို ၀င္ေလ့လာတယ္။ တကၠသိုလ္နယ္ေျမအ၀န္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြ အကုန္မဲေပးႏိုင္တ့ဲ မဲရံု ၂ ရံုပါ။ ဒီပရ၀ဏ္အ၀န္း၀ိုင္းဟာလည္း နန္းတြင္းလိုပဲ ဘယ္ပါတီမွ မဲဆြယ္စည္းရံုးခြင့္မျပဳတဲ့ နယ္ေျမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မဲေပးလာၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြလို ပညာတတ္အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြပါသလို အေျခခံ၀န္ထမ္းမိသားစုေတြလည္း ပါ၀င္တာ ေတြ႔ရတယ္။ မဲေပးၿပီး ထြက္လာတဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းအက်ႌနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတဦးနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ နည္းနည္းေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ ‘ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္သူေတြဆိုတာကို ဘာမွမသိဘူး၊ သူမ်ားေတြေပးလို႔သာ လာေပးတာ’ လို႔ ျပန္ေျပာသြားတယ္။
တကၠသိုလ္ထဲက ထြက္လာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ တကၠသိုလ္နားမွာပဲ ရွိတဲ့ လက္ရွိ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မထည့္မယ့္ မဲ႐ုံကို ခဏတျဖဳတ္၀င္ခဲ့တယ္။ ကံပဲေကာင္းခ်င္လို႔လားမသိဘူး.. ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဦးေအာင္ေမာင္း မဲလာထည့္တာနဲ႔ ႀကံဳလို႔ ဓာတ္ပံုရခဲ့တယ္။
ရခဲ့တဲ့ဓာတ္ပံုေလးေတြ သတင္းဌာနကို တင္ႏိုင္ဖို႔ ခဏနားတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး… မွတ္မွတ္ရရ ၁ နာရီေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သတင္းတပုဒ္ ထပ္တက္လာျပန္ပါတယ္။ ေနမေကာင္းတဲ့အေဖရဲ႕ကိုယ္စား သားျဖစ္သူက မဲလာေပးတဲ့အတြက္ ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္ထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ ျဖစ္တာက မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေနာက္ဘက္က်က်မွာ… ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက ၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္မွာျဖစ္လို႔ အသည္းအသန္ ေျပးလႊားလိုက္ရတယ္။
ဒီသတင္းကိုလည္း တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာပဲ ထပ္ၿပီး သတင္းႀကီးတခု၀င္လာျပန္တယ္။ လုိက္ထရပ္ ကား ၆ စီးနဲ႔ အျငင္းပြားဖြယ္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ မဲလာေပးၾကတဲ့သတင္းပါ။ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ ေကာ္မရွင္႐ုံးေရွ႕မွာ လူေတြ ၿပံဳတိုးေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက သတင္းသမားေတြေရာ ျပည္တြင္းက သတင္းသမားေတြေရ၊ တက္ႂကြသူၿမိဳ႕ခံေတြေရာ အားလံုးဟာ ပုရြက္အံုတုတ္နဲ႔ ထိုးထားသလို လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ပဲ။
ဒီသတင္းၿပီးၿပီးခ်င္း မီဒီယာသမားေတြနဲ႔ အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး ဒဲရစ္မစ္ခ်ယ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲ ကလည္း ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ဓာတ္ပံု႐ုိက္၊ ေမးသင့္တာေတြ ေမးျမန္းၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒဲရစ္မစ္ခ်ယ္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့ပြဲေရာက္ေတာ့ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ… ဘာေျပာသြားလဲ အျပည့္အစံုမသိရေတာ့ဘူးး ဓာတ္ပံုေလးပဲ ရိုက္ႏိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ တျခား သတင္းေထာက္တေယာက္ဆီကေန အသံဖိုင္ျပန္ၿပီး (share) ေတာင္းယူခဲ့ရတယ္။
ဒီပြဲကေန ျပန္လာေတာ့ ၃ နာရီ စြန္းစြန္းရွိေနၿပီ။ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သြားမလို႔ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္လည္း မဲရံုေတြ ပိတ္ခ်ိန္နီးလာတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ကို ေသခ်ာျပန္တြက္ၿပီး မသြားဘဲ ေနလိုက္တယ္။ ဆႏၵမဲလက္မွတ္ေတြ ေရတြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ဘယ္မဲရံုသြားရမလဲ စဥ္းစားတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ေတြထဲက အၾကံေတာင္းယူတယ္။ သူတို႔က လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ အသက္၀င္ႏိုင္ဖြယ္ရွိတ့ဲ မဲရံုရွိတယ္ဆိုၿပီး ေခၚသြားတယ္။ မဲေရတြက္တာသြားၾကည့္တာကေတာ့ ကုိယ္တိုင္အပါအ၀င္ ၃ ေယာက္စုၿပီး သြားၾကတာပါ။ ရုပ္သံသတင္းေထာက္တေယာက္ပါတယ္။
မဲရံုွေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာ္မရွင္လူႀကီးတဦးက ေအာ္လံနဲ႔ေအာ္ဖို႔ ဟန္ေရးျပင္ေနတယ္။ တေအာင့္အၾကာမွာေတာ့ ‘မဲရံုပိတ္ဖို႔ မိနစ္ပိုင္းသာ လိုေတာ့လို႔ မဲမေပးရေသးရင္ လာမဲေပးၾကဖို႔’ ဆိုၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္။
၄ နာရီ မဲရံုပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ မဲရံုအတြင္းက ေကာ္မရွင္တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ မဲေရတြက္ဖို႔ မ်ားျပားလွတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတယ္။ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနၾကတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ဆရာမေတြေပါ့။ ဒီေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ တေန႔လံုး ဆရာမေတြ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းၾကပါတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြမွာ ႏြမ္းနယ္ေနတဲ့ အရိပ္ေယာင္ေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မဲေရတြက္တာ အားလံုးၿပီးမွ အိမ္ျပန္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးၿပီးဖို႔ဆို ည ၁၁ နာရီ၊ ၁၂ နာရီေလာက္ထိ ေရာက္သြားၾကမွာပါ။ ကုိယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ မဲရံုကေတာ့ ညေန ၆ နာရီထိုးတဲ့အထိကို လည္တည္တည္ျဖစ္ေနေသးတယ္။။ မဲေတြ မေရႏိုင္ေသးဘူး။
တေနကုန္ၿမိဳ႕ႏွံ႔ပတ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္၊ ထူးျခားသတင္းေတြ နားစြင့္ၿပီး ေျပးလိုက္လုပ္ခဲ့ရ တာေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးဟာ ကိုင္ရိုက္ထားသလိုပဲ။ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မဲေရတြက္ေနတဲ့ဆရာမေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့လည္း ကိုယ္ပင္ပန္းခဲ့တာ ဘာမွမဟုတ္သလို။
၆ နာရီခြဲ၊ ၇ နာရီေလာက္မွာမွ စၿပီး မဲေရတြက္ႏိုင္တယ္။ မဲေရတြက္တာ ၾကည့္ေနရင္း တဖက္ကလည္း အင္တာနက္က တက္လာတဲ့သတင္းေတြကို မ်က္ျခည္မျပတ္ ၾကည့္ေနရေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အေျဖေတြ ထြက္ေနၾကၿပီ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္း တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲအေျဖေတြကို LED ဘုတ္ႀကီးနဲ႔ တိုက္ရိုက္လႊင့္ေပးေနတာကို ၾကည့္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးဓာတ္ပံုေတြေတြ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာျမင္ေနရၿပီ။ အဲ့ဒီဘက္ကိုလည္း ေျပးၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ထပ္ေပၚလာျပန္တယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ၇ နာရီခြဲေလာက္မွာ မဲေရတြက္တဲ့ရံုထဲကေန တိတ္တဆိတ္ျပန္ထြက္လာၿပီး အဲဒီ လူအုပ္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ မႏၱေလးေဆာင္းဟာ အနည္းငယ္အသက္၀င္စျပဳေနၿပီ။ ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးေလးနဲ႔ ေနလို႔ ေကာင္းေနတယ္။
ပါတီႀကီး ၂ ခု ျဖစ္တဲ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီပါတီႀကီးေတြရဲ႕ တိုင္းရံုးခ်ဳပ္ေရွ႕ေတြမွာ ဘာေတြမ်ား ထူးျခားမလဲ ျဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အအံုႀကီးဟာ သံပန္းတံခါးနဲ႔ ပိတ္ထားခံရတယ္။ သူ႔အေရွ႕မွာလည္း လူတေယာက္မွ မရွိဘူး။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ တိုင္းရံုးကိုေရာက္ေတာ့ လူအုပ္ႀကီးပဲ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြေရာ၊ ကားေတြေရာျပည့္ၾကပ္ေနတယ္။ မႏၱေလးတိုင္းတခုလံုးက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့ အယ္လ္အီးဒီဘုတ္ႀကီး ႏွစ္ခ်ပ္ေထာင္ထားတယ္။ ဘုတ္ႀကီးေတြအေရွ႕မွာ လူအုပ္ႀကီး… တေဟးေဟးနဲ႔… ေအာ္ေနၾကတာ… ေဘာလံုးကြင္းထဲ ေရာက္ေနသလိုပါပဲ။
ဖြင့္ထားတဲ့ေဆာင္းေဘာက္က သီခ်င္းေတြကိုလည္း တခ်က္တခ်က္မွာ လက္ခုပ္တီးရင္း လုိက္ဆိုေနၾကေသးတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က အတည္ျပဳတဲ့ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ အေျဖကေတာ့ ဘယ္လိုထြက္မယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့့္ လူအုပ္ႀကီးကေတာ့ အရမ္းကိုတက္ႂကြေနတယ္။
၁၀ နာရီထိုးခါနီးအခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းျမည္လာပါတယ္….အိမ္ကေန ‘တအားမေနာက္က်နဲ႔’ ဆိုတဲ့ ရာဇသံပါတဲ့ ဖုန္းပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ၁၀ နာရီအခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ သတင္းေထာက္တဦးအေနနဲ႔ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲရက္ တေန႔တာအတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ ေက်နပ္အားရမႈ ရွိခဲ့ရဲ႕လား ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့ပါတယ္။
ေအးမြန္ရာျပည့္