ဒီေန႔ ေအာက္တိုုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ တနိုုင္ငံလံုုးအပစ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္ကိုု လက္နက္ကိုုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ အခ်ိဳ႕ ေနျပည္ေတာ္မွာ လက္မွတ္ေရးထိုုးၿပီးသြားၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပဳသေဘာ တဖက္ကႀကိဳဆိုုရမွာျဖစ္ေပမယ္လိုု႔ တကယ့္ကိုုပဲ အားလံုုးလႊမ္းျခံဳတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ကိုု တကယ္သြားနိုုင္သလားဆိုုတဲ႔ အပစ္ရပ္မႈ၊ စိုုးရိမ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး တၿပိင္နက္ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဆူညံသံေတြနဲ႔ ပလုုံစီေနတဲ့ စံုုညီႀကိဳးပမ္းမႈေပါ့။ တနိုုင္ငံလံုုးဆိုုင္ရာ အပစ္ရပ္မႈျဖစ္ရဲ႕လား…. အဖြဲ႔အရေျပာရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ ပါရမယ့္အဖြဲ႔ သံုုးပံုုတပံုပဲ ပါေသးတယ္။ ပထဝီ အေနအထားအရေျပာရင္ တဝက္ေလာက္ေပါ့။ သူတိုု႔ပါတယ္ မပါဘူးလိုု႔ ေျပာေနတာကိုုက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုု မေရာက္နိုုင္ဘူးလိုု႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ (က) အားနည္းတယ္လိုု႔ ေျပာနိုုင္တဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ရွိတယ္။ WNO, ANC, LDU ထားပါေတာ့ အားနည္းတယ္။ သူတိုု႔က လက္နက္ကိုုင္နည္းနဲ႔ မၿခိမ္းေျခာက္နုုိင္ဘူးထား။ ထည့္လိုုက္ေတာ့ ဘာဆံုုးရႈံးသြားမွာလဲ။ ေစတနာကိုု ေျပာတာပါ။ အနည္းဆံုုးေတာ့ နိုုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေပးပါသင့္တာေပါ့။ အစိုုးရကလည္း မူအားျဖင့္သေဘာတူၿပီးသားလိုု႔ ၾကားပါတယ္။(အဲဒီကိစၥ ေနာင္ေခါင္းစဥ္ၾကမွ ထပ္ေျပာမယ္။) (ခ) အစိုုးရက လက္မွတ္မထိုုးခ်င္တဲ႔တိုုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ႔ အင္အားစုု ၃ စုုရွိတယ္။ AA၊ TNLA နဲ႔ ဖုုန္ၾကားရွင္ ကိုုးကန္႔၊ (ကိုုးကန္႔မွာေတာ႔ တိုုက္ပြဲၿငိမ္သြားၿပီ) သူတိုု႔အင္အားက ဒီေန႔ လက္မွတ္ထိုုးေနတဲ့ အဖြဲ႔အမ်ားစုုထက္ အားမ်ားတယ္။ သူတိုု႔ေတြပါဖို႔ေျပာတယ္။ မရေတာ႔ အစဥ္လာရွိတဲ့ KIA၊ NMSP၊ KNPP၊ SSPP တိုု႔က မဟာမိတ္စည္းေစာင္႔ၿပီး က်န္ေနခဲ႔တယ္။ သူတိုု႔ မထိုုးဘူးလိုု႔ ျငင္းတာမဟုုတ္ဘူးလိုု႔ ေျပာတယ္။ (ဂ) ေနာက္ၿပီး အင္အားအႀကီးဆံုုးလိုု႔ယူဆရတဲ႔ နယ္ေျမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုု လႊမ္းမိုုးထားတဲ႔ UWSP၊ သူက အပစ္ရပ္ၿပီးသားမိုု႔လိုု႔ မထိုုးဘူးဆိုုၿပီးမပါဘူး၊ တိုုက္ပြဲလည္း ျဖစ္မေနဘူး၊ အခုု အစိုုးရတက္လာေတာ့ အရင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကိုု အသြင္ေျပာင္းတာလည္း လက္ခံတဲ့အထဲမွာ မပါဘူး။ ၂၀၀၈ ေျခဥေအာက္လည္း မဝင္ဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း လုုပ္မရဘူး။ ကိုုယ္ပိုုင္အုုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ နယ္ေျမျဖစ္ေနေပမယ့္ သူတိုု႔အဖြဲ႕ကပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ၊ လက္ေတြ႔ သေဘာမွာေျပာရင္ နိုုင္ငံေတာ္ထဲမွာေတာင္ မပါသလိုုျဖစ္ေနတာ၊ တကယ္တမ္း နိုုင္ငံလုုံုုးဆိုုင္ရာ အပစ္ရပ္သေဘာေျပာရင္ သူလည္းပါသင္႔တယ္။ အစိုုးရက ပါဘိုု႔သြားေဆြးေႏြးတယ္၊ အစည္းအေဝးထိုုင္ၿပီး ျပန္သေဘာထားေပးတယ္၊ လာမထိုုးဘူး။ အဲဒီေတာ့ လက္နက္ကိုုင္အင္အားစုုအမ်ားစုုရွိေနတဲ႔ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ဘက္ တျခမ္းလံုုးမွာ KNU နဲ႔ RCSS ပဲ လက္မွတ္ထိုုးတယ္။ အဲဒါ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းမွန္ကိုု မေရာက္ေသးဘူး။ လက္ေတြ႔မွာ နိုုင္ငံလံုုးဆိုုင္ရာမျဖစ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လိုု႔လဲ။ အစိုုးရကေရာ၊ စစ္တပ္ေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႀကိဳးပမ္းေနသူေတြကေရာ ဒီပုုစၧာကိုု အေျဖမွားနည္းနဲ႔ဘဲ ထပ္တလဲလဲ တြက္ေနတယ္လိုု႔ က်ေနာ္ အခြင့္အခါသင့္တိုုင္း ေျပာဖူးပါတယ္။ အစိုုးရဘက္က လူေတြကလည္း ေျပာပါတယ္။ ဒီတခါထူးျခားတာက အစိုုးရက နိုုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုုေဆြးေႏြးပြဲကိုု လက္ခံတာပါတဲ့။ ဒီမိုုကရက္တစ္ဖက္ဒရယ္ကိုု လက္ခံတာပါတဲ့ ဟုုတ္သလိုုလိုုဘဲေနာ္….ဘာေတြလြဲသြားလဲ။ (က) အပစ္တကယ္မရပ္ေနဘူး သမၼတက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔ ကမ္းလွမ္းလိုုက္တယ္။ ေဆြးေႏြးၾကတယ္…..ျပည္နယ္အဆင္႔၊ ျပည္ေထာင္စုုအဆင္႔ဆိုုၿပီး လက္မွတ္ထိုုးၾကတယ္။ တိုုက္ပြဲေတြ ဆက္တိုုက္ဆက္ျဖစ္ေနတယ္။ ျဗဳန္းဆိုု အစိုုးရက တရားဝင္ေၾကညာထားတဲ့ အထဲမွာ မပါတဲ့ နိုုင္ငံလံုုးဆိုုင္ရာ ဆိုုတာႀကီးကိုု ၂၀၁၃ အကုုန္ေလာက္မွာ ထင္တယ္။ ထပ္ထည့္လာတယ္။ အမွန္က အပစ္ရပ္ၿပီးသား KIO ကိုု ခ်ဳပ္ခ်င္လိုု႔ လုုပ္လာတာ (သူတိုု႔က အေစာကတည္းက လူႀကီးလူေကာင္း သေဘာတူညီခ်က္ လုပ္ၿပီးလိုု႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာေတာင္ သဘာပတိသြားလုုပ္ေနတာ) ဟိုုဖက္မွာကလည္း UNFC ေဖာ္ေနၿပီ။ ေကာင္းပါတယ္၊ ခဏခဏထိုုးတာ…စံုုေလ၊ ေကာင္းေလေပါ့။ ဒီမွာ လြတ္သြားတာက ဘာလဲဆိုုေတာ့ နယ္ေျမဆိုုင္ရာ၊ တပ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာေတြကိုုေတာ့ အခုု နိုုင္ငံလုုံုုးဆိုုင္ရာ မတိုုင္ခင္မွာ ညိႇထားၿပီးသားျဖစ္ရမယ္။ ဒါမွ အပစ္ရပ္မယ္ေလ။ အခုုေတာ့ ျပည္နယ္အဆင္႔၊ ျပည္ေထာင္စုု အဆင့္ ထိုုးၿပီးတာလည္း တိုုက္ပြဲက မရပ္ဘူး။ စစ္တပ္က အခုုအထိ ထိုုးစစ္ဆင္ေနတုုန္းဘဲ။ အခုု အေျပာင္းအလဲလုုပ္ေနပါတယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုု လုုပ္ေနပါတယ္ဆိုုတဲ့ အစိုုးရလက္ထက္မွာ တိုုက္ပြဲအျဖစ္ဆံုုး၊ စစ္တပ္ဘက္က အက်အဆံုုးအထိအခိုုက္အမ်ားဆံုုး။ မီးစတဘက္၊ ေရမႈတ္တဘက္ျဖစ္ေနတဲ႔ေပၚလစီေအာက္မွာ စစ္တပ္က အပစ္မရပ္ခင္ ေနာက္တခါ သူပုုန္ျပန္မထနိုုင္ေအာင္ စစ္ေရးအသာစီးမႈကိုု အပိုုင္လုုပ္ထားခ်င္တယ္။ သယံဇာတေတြရွိေနတဲ့ ေနရာေတြကိုု စိုုးမိုုးထားခ်င္တယ္။ ျပည္သူ႔စစ္တျဖစ္လဲ လူမ်ိဳးတူ ျပည္သူ႔စစ္ေတြနဲ႔ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုုးမဲသုုပ္ခြပ္ခိုုင္းထားတယ္။ နိုုင္ငံေရးမွာလည္း ေထြအုုပ္အထိသူတိုု႔လူ၊ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ဆိုုတာကလည္း ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းသက္သက္ (အခုု ၂၀၁၅ အတြက္လည္း ျပင္ထားၿပီးသား)။ လက္ေတြ႕မွာ အပစ္ရပ္မထားဘဲ အတင္းလက္မွတ္ထိုုးေန၊ နုုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပါမယ္၊ ဖက္ဒရယ္ႀကီး လုုပ္ပါမယ္ဆိုုၿပီး အခင္းအက်င္းျပင္ထားေတြက ေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးလိုုျဖစ္ေနတယ္။ (ခ) အရင္းအနွီးေပးထားတဲ့ ယံုုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရး အခုုလက္မွတ္ထိုုးတဲ့ အဖြဲ႔ေတြေရာ၊ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးလိုု႔ လက္မွတ္မထိုုးေသးတဲ့ အဖြဲ႔ေတြေရာ အစိုုးရကမ္းလွမ္းခ်က္ကိုု ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဘိုု႔ အရင္းအနွီးႀကီးႀကီး ေပးထားရ ပါတယ္။ KNU ဆိုုရင္ DKBA၊ ၿငိ္မ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ၊ အစရွိသျဖင္႔ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ျဖစ္ရယံုုတင္မကဘူး အခုုလက္မွတ္ထိုုးမယ္႔ကိစၥဆိုုရင္လည္း အဖြဲ႔အစည္းမကြဲေအာင္ ႀကိဳးစား လုုပ္ေဆာင္ခဲ႔ရရွာတာပါ။ အျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြဆိုုရင္လည္း ျပည္တြင္း ျပည္ပ နိုုင္ငံေရး အင္အားစုုေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကိုု အဆံုုးရႈံးခံၿပီး ယံုုၾကည္မႈေပးေနတာပါ။ ဒီၾကားထဲမွာ စစ္တပ္က လုုံျခံဳေရးဆိုုင္ရာေပါင္းစည္းေရးေအာက္ကေန လက္မွတ္ထိုုးၿပီးရင္ လက္နက္ျဖဳတ္ရမယ္ဆိုုတာကိုုလည္း သတိႀကီးႀကီးနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီး နားလည္မႈရေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ အပစ္ရပ္ၿပီး လက္နက္မဝယ္ရ၊ လူသစ္မစုုရ ဆိုုတာကိုုလည္း လိုုက္ေလ်ာေပးခဲ႔ပါတယ္။ တခါမွ မရဘူးတဲ့ နိုုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေပၚေပါက္ေရးလမ္းစကိုု အရဲစြန္႔ၿပီး ႀကိဳးပမ္းေနတယ္လိုု႔ ယူဆရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုုး အားလံုုးပါဝင္မႈျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။ (ဂ) အမ်ားမသိတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလး အပစ္ရပ္မူၾကမ္းကိုု မတ္လမွာသေဘာတူၿပီးေနာက္ပိုုင္း အစိုုးရဘက္က ဟုုိလူမပါဘူး၊ ဒီလူမပါဘူးလုုပ္ေတာ့ အဆင္႔ျမင္႔ ကိုုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီး ေျပလည္နိုုင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အတူ ေနျပည္ေတာ္ကိုု ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ စက္တင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔ေတြ႔တဲ႔ပြဲမွာ အကုုန္လံုုးပါဝင္ေစဘိုု႔ တင္ျပပါတယ္။ သမၼတက ျငင္းပါတယ္။ ဒါဆိုုလည္း ANC၊ WNO၊ LDU တိုု႔ကိုု နိုုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြမွာ ပါနိုုင္ဘိုု႔ အာမခံေပးဖို႔၊ TNLA၊ AA နဲ႔ကိုုးကန္႔တိုု႔ကိုုလည္း အျမန္ဆံုုးတဖြဲ႔ခ်င္း အပစ္ရပ္ေရးေဆြးေႏြးဖို႔၊ ေစာင့္ဖို႔ေျပာပါတယ္။ သမၼတ က နိုုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြမွာ ပါဘိုု႔အာမခံတယ္။ တိုုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေျပာဘိုု႔ကိုုေရေရရာရာ အေျဖမေပးဘူးလိုု႔ၾကားသိရပါတယ္။ ဒီမွာတင္ ကိုုယ္စားလွယ္ေတြက ထပ္မံတင္ျပပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုုမျဖစ္ဘူးဆိုုရင္လည္း ေအာက္ပါအခ်က္ ၄ ခ်က္ကိုု ထပ္မံတင္ျပပါတယ္။ (၁) လက္မွတ္ထိုုးတဲ႔ပထမအပိုုင္းမွာ မပါေသးတဲ႔ အဖြဲ႔ေတြကိုု ထိုုးစစ္မဆင္ဘိုု႔ (၂) တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႔အားလံုုးကိုု နိုုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပါဝင္ေစရမယ္လိုု႔ အာမခံေပးဘိုု႔ (၃) လူသားခ်င္းစာနာတဲ႔ အကူအညီေတြကိုု လက္မွတ္မထိုုးနိုုင္ေသးတဲ႔ အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ေဒသေတြမွာ စီးဆင္းခြင့္ျပဳဘိုု႔ (၄) လက္မွတ္မထိုုးရေသးတဲ႔အဖြဲ႔ေတြကိုုပါ တရားမဝင္အသင္းက ပယ္ဖ်က္ေပးဘိုု႔ တင္ျပပါတယ္။ ေရေရရာရာ အေျဖမရခဲ႔ဘူးလိုု႔ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီ အျပန္ခံစားခ်က္ကေတာ့ အစိုုးရအေနနဲ႔ နိုုင္ငံေရးအရ စစ္ေရးအရ အားလံုုးပါဝင္နိုုင္ခြင့္အေပၚ ဆံုုးျဖတ္နိုုင္စြမ္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္အာမခံနိုုင္စြမ္း မရွိဘူးလိုု႔ အျမင္ရသြားတာပါဘဲ။ အဲဒီေရွ႕နားမွာလည္း ေပ်ာ႔ေျပာင္းပါတယ္လိုု႔ ယူဆရတဲ့ ဦးေရႊမန္းအာဏာအသိမ္းခံရတာလည္း ျမင္လိုုက္ရေသးတယ္။ အဆိုုးဆံုုးကေတာ့ ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိင္က အေတြ႔မခံဘဲ ေရွာင္ထြက္ သြားတာပါဘဲ။ စစ္တပ္ရဲ႕တင္းမာမႈကိုု စစ္ေျမျပင္မွာေရာ၊ နိုုင္ငံေရးကြင္းမွာေရာေတြ႔လိုုက္ရေတာ႔ မဝံ႔မရဲျဖစ္ကုုန္တယ္လိုု႔ ထင္ပါတယ္။ (ဃ) အဆင့္ဆင့္လုပ္ခဲ့တဲ့ အပစ္ရပ္စဲေရး တရားမဝင္ၿပီလား အစိုုးရက သူေပးထားတဲ႔ကတိအတိုုင္း ေအာက္တိုုဘာ ၁၃ ရက္ေန႔က လက္မွတ္ထိုုးတဲ႔ အဖြဲ႔ေတြကိုု မတရားအသင္း၊ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔အစည္းစာရင္းထဲကေနပယ္ဖ်က္ေပးလိုုက္ပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ဒီေန႔ ေအာက္တိုုဘာ ၁၅ ရက္မွာ လက္မွတ္ထိုုးပါတယ္။ ဒါကိုုဘဲ တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆိုုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ျပည္နယ္အဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စုုအဆင္႔ေတြမွာ လက္မွတ္ထိုုး ထားတာေတြက တရားဝင္မျဖစ္ဘူးလား၊ သူတိုု႔နဲ႔ တိုုက္ပြဲျပန္ျဖစ္မွာလား၊ (အထက္က ေျပာခဲ့သလိုုပါပဲ။ လက္မွတ္ထိုုးထားခဲ့တဲ့ KIO၊ SSPP တိုု႔နဲ႔ကေတာ႔ ေန႔တိုုင္း ေလာက္နီးပါး တိုုက္ပြဲျဖစ္ေနတာပါဘဲ)၊ သူတိုု႔ေတြအားလံုုးလည္း အခုုမူၾကမ္း သေဘာထားရတဲ့ အထိ ပါခဲ႔တာဘဲ။ ဝဆိုုလည္း အသြင္မေျပာင္း၊ လက္မွတ္လည္း မထိုုး၊ နယ္ေျမထဲလည္း အဝင္မခံ၊ အဲဒါၾကေတာ့ တရားဝင္ေနတာလား၊ အဲဒီလိုုရႈပ္ေထြးမႈေတြက အခုု နိုုင္ငံလံုုးဆိုုင္ရာ လက္မွတ္ထိုုးပြဲမွာ သက္ျပင္းတမမ၊ ဘဝင္မက်ျဖစ္ေနရေသးတယ္။ ေအာင္ေတာ႔ေအာင္တယ္ ပြတ္ကာသီကာေလး၊ ေအာင္ခ်က္မေကာင္းမွာစိုုးလိုု႔ ဆရာေတြက အတင္းေပးေအာင္ရသလိုု ျဖစ္ေနတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕အကဲဆတ္မႈ က်ေနာ္သာ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ေနရာမွာဆိုုလဲ မေၾကမလည္ျဖစ္မွာဘဲ။ သူတိုု႔ေတြ တသက္လံုုး ဖ်က္ဆီးလာခဲ႔တာကိုု သူတိုု႔က သူေတာ္ေကာင္းႀကီးလုုပ္၊ ငါကဘဲ အဆဲခံ၊ စစ္တပ္ကဘဲ နာမည္ဆိုုးဆက္ခံ ဆိုုရင္ ခံစားခ်က္ဘယ္လိုုေကာင္းမလဲ။ အရင္တုုန္းက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုုင္နားေထာင္ေနေပမယ့္ ထိပ္ပုုတ္ ေခါင္းပုုတ္ အလုုပ္ခံရတာမ်ားလာေတာ႔ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုု အေသကာကြယ္ေတာ႔တယ္။ အစိုုးရေျပာတိုုင္းလည္း နားမေထာင္ေတာ့ဘူး။ ေအာက္ေျခမွာ အက်မ်ားတဲ့ တိုုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ မေန႔ကေသၾက၊ ဒီေန႔ၾက လက္ဆြဲနႈတ္ဆက္ဆိုုတဲ့ အျမင္ရွိလာရင္ အမိန္႔မဝင္ေတာ႔မွာလည္း စိုုးရိမ္ရေသးတယ္။ သူတိုု႔ဘက္က အဲဒီ ခံစားခ်က္ရွိမယ္ဆိုုရင္ အလုုံးစံုု မမွန္ေသးေပမယ့္ နားလည္လိုု႔ရတယ္။ အရပ္ဘက္ တပ္ဘက္ ဆက္ဆံေရး ကိုုလုုပ္မယ္ဆိုုရင္ အစိုုးရနဲ႔စစ္တပ္နဲ႔ အရင္စသင္႔တယ္။ နိုုင္ငံေရးအရ အခုုအေျပာင္းအလဲကိုု နားလည္၊ ေက်လည္ေအာင္ စစ္တပ္ကိုု ေျပာေပးရမွာက အစိုုးရလိုု႔ ထင္တယ္။ အတင္းႀကီး အမိန္႔ေပးလိုု႔ မရနိုုင္ဘူးဆိုုပါအုုန္းေတာ႔ နားဝင္ေအာင္ ဦးေဆာင္သင့္တယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ စိုုးရိမ္မႈေတြကိုု ေျဖေလွ်ာ႔အာမခံသင့္တယ္။ အတိုုက္အခံေတြနဲ႔ စစ္တပ္ ရင္းနွီးမႈ၊ ယံုုၾကည္မႈရွိေအာင္ နည္းလမ္းေတြ ဖန္တီးႀကိဳးပမ္းသင့္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကိုု ေျပာခ်င္တာကလည္း ဒီေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြဟာ က်ဳးေက်ာ္လိုု စိတ္နဲ႔ လက္နက္ကိုုင္ခဲ့တာ မဟုုတ္ပါဘူးဆိုုတာ ယံုုၾကည္မႈေပးေစခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတိုု႔ တိုုင္းျပည္ခ်စ္လိုု႔ စစ္ထဲဝင္သလိုု သူတိုု႔လည္း ကာကြယ္ဘိုု႔ ခုုခံရတာပါဘဲ။ အသက္ေတြ၊ ေသြးေတြ နွစ္ဘက္စလံုုး ရင္းခဲဲ့ၾကရတာပါဘဲ။ အဲဒါ နိုုင္ငံေရးျပႆနာကိုု နုုိင္ငံေရးအရမေျဖရွင္းခဲ႔ၾကတဲ႔ အမွားေတြေၾကာင္႔ ရဲေဘာ္ေတြ၊ ျပည္သူေတြပဲ ေျမစာပင္ျဖစ္ၾကရတာပါဘဲ။ ဘာဆက္လုုပ္ၾကမလဲ အဓိက တာဝန္ရွိတာေတာ့ အစိုုးရနဲ႔ စစ္တပ္ပါပဲ တိုုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ တန္းတူေရးနဲ႔ ကိုုယ္ပိုုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ကိုု တကယ္နွစ္နွစ္ကာကာ ခံယူေစခ်င္တယ္။ က်န္တဲ႔အဖြဲ႔ေတြပါေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ တကယ့္ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကိုု မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖစ္နိုုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္တယ္။ နတ္လူ သာဓုုေခၚမွာပါ။ လက္တေလာ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ႔ လူငယ္ေတြ႔၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အရပ္သားအဖြဲ႔ေတြ ေတာင္းဆိုုေနသလိုုဘဲ…..တကယ္အပစ္ရပ္ခ်င္ရင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုုလိုုလားမႈရွိေၾကာင္းသိေစခ်င္ရင္၊ တျပည္လံုုး ထိုုးစစ္ေတြ ကိုုယ့္ဖက္က ရပ္ေပးလိုုက္ပါ…. ဖမ္းထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အပါအဝင္ လယ္သမား၊ အလုုပ္သမား၊ နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိုု လႊတ္ေပးလိုုက္ပါ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကိုု မွန္မွန္ကန္ကန္ က်င္းပေပးလိုုက္ပါ။ ေဒါက္တာနိုုင္ေအာင္ (မွတ္ခ်က္။ ။ လက္မွတ္ထိုုးၿပီးခ်ိန္မွဘဲ တင္ျပေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ Burma Center for Ethnic Studies ရဲ႕ ေအာက္တိုုဘာ ၅ ရက္ေန႔ထုုတ္ What should the government do to maximize number of signatories to the NCA? ကိုု မွိီျငမ္းကုုိုုးကားပါတယ္။)