ေသာင္မတင္ ေရမက် ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
DVB
·
October 11, 2015
တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (အန္စီေအ) လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ အစုိးရ၏ ယူပီဒဗလ်ဴစီတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးလာၿပီးသည့္ေနာက္ ေအာက္တိုဘာ ပထမပတ္ သို႔မဟုတ္ ဒုတိယပတ္ေလာက္ လက္မွတ္ေရးထုိးႏုိင္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခင္က လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနေသာ ပထမ သေဘာတူထားသည့္ ၁၅ ဖြဲ႔နဲ႔သာ လက္မွတ္ေရးထိုးမည္။ ကိုးကန္႔အပါအဝင္ ၃ ဖြဲ႔ကိုမူ ေနာင္မွ ေဆြးေႏြးကာ လက္မွတ္ေရးထိုးမည္ဟု ဆို၏။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားက အားလံုးန႔ဲ လက္မွတ္ေရးထိုးမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပီျပင္မည္ဟု ဆိုေလသည္။ အန္စီေအစာခ်ဳပ္ကို ေအာက္တုိဘာလအတြင္း လက္မွတ္ေရးထိုးမည္ဟု သေဘာထားေပးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားက ခ်င္းမုိင္တြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး ေကအန္ယူ အပါအဝင္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၇ ဖြဲ႔ႏွင့္သာ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ အေျခအေန ေရာက္ရွိလာေလသည္။ သို႔ေသာ္ က်န္အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔မူ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးၿပီး လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟု ဆိုပါသည္။ အန္စီေအစာခ်ဳပ္ကို သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္ခင္တြင္ ပထမစကတည္းက ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ ၁၅ ဖြဲ႔နဲ႔ သေဘာတူထားသည္မ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ေရးထိုး လိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၁၅ ဖြဲ႔ထဲ ပါဝင္ေသာ ေကအုိင္ေအကမူ ေအာက္တုိဘာလတြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ ပါဝင္လိုျခင္း မရွိေပ။ တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔မွာ နီးလာလိုက္၊ ေဝးသြားလိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးရသမွ်နဲ႔ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ အစိုးရဘက္မွ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပံုရပါသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသည္ အစိုးရအဖြဲ႔ တာဝန္ယူလာကတည္းက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တႏုိင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့သည္မွာ အမွန္ပင္။ သေဘာထား မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ယခင္အစိုးရမ်ားနဲ႔ ကြာျခားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈကို အမွန္တကယ္ ညိႇႏႈိင္းေဆြးေႏြးခဲ့သည္ကား အမွန္ပင္။ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးကို ဖိတ္ေခၚသည္။ တခ်ိဳ႕က အပစ္အခတ္ ရပ္စဲပစ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲျခင္း မရွိေသးဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူညိီၾကပါသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါလည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾက၏။ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရလာလိုက္၊ ပ်က္သြားလိုက္နဲ႔ ပထမဆံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲမွ ရမည္ကို ၂ ဘက္ သေဘာတူလိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပထမဆံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးေပ။ စင္စစ္အားျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမွာ အဓိကက်ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုသည္။ အပစ္အခတ္ မရပ္စဲႏုိင္ျခင္းမွာ တဘက္နဲ႔ တဘက္ ယံုၾကည္မႈ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိတို႔ သိမ္းပိုက္ထားေသာ ပိုင္နက္နယ္ေျမတြင္ သယံဇာတ ထုတ္ယူျခင္း အက်ိဳးစီးပြား ျပႆနာလည္း ပါေနေလသည္။ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားအတြက္ ေတာ္လွန္ေရး အက်ိဳးစီးပြားဟု အေၾကာင္းျပၾကေလသည္။ ထိုသို႔ သယံဇာတထုတ္ယူမႈ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာမတူႏုိင္သည္မွာလည္း အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ ေျခကုပ္ယူထားေသာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားအဖို႔ မိမိတု႔ိ ေနာက္ခံႏိုင္ငံ၏ ၾသဇာနဲ႔ သေဘာထားမ်ားလည္း သက္ေရာက္ေနၾကသည္။ ထုိကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္၍ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္ အတြဲ- ၁၊ အမွတ္ ၅၁ တြင္ ေဆာင္းပါးရွင္ ေအးေမာင္ေက်ာ္က -
“ ‘ဝ’ နယ္ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အခ်က္နံပါတ္ ၆ ကေတာ့ ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္ျပည္နယ္က လက္ရွိ ပဋိပကၡေတြမွာ ဥေရာပ၊ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ စတဲ့ အေနာက္အင္အားစုမ်ား မပါဝင္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ‘ဝ’ အထူးေဒသ ၂ က ၎ကတိကို ေစာင့္ထိန္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ပန္ဆန္းထိပ္သီးအစည္းအေဝးမွာလည္း အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကို ေျမာက္ပိုင္းပဋိပကၡမွာ ပါဝင္ေစရန္ သေဘာထားကို လက္မခံခဲ့ပံု၊ ယခု အန္စီေအ သေဘာတူညီခ်က္ ျဖစ္စဥ္မွာလည္း အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား ေတာက္ေလွ်ာက္ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ယခုလက္မွတ္ထိုးရာမွာလည္း ပါဝင္ၾကမယ္ဆိုပါက ‘ဝ’ အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ပါဝင္ လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္ရင္ ‘ဝ’ အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ယူနန္ျပည္နယ္အေပၚ ကတိပ်က္သလုိျဖစ္မွာ စိုးတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ ပါဝင္လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလုိ ‘ဝ’ ဘက္က ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာခ်က္ဟာ အစိုးရအေနနဲ႔ သိပင္ သိႏုိင္ျငားလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားခ်က္ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဒါဟာ တ႐ုတ္နယ္စပ္ေဒသမွာရွိတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔တုိင္းရဲ႕ သေဘာထားလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ‘ဝ’ အဖြဲ႔ ကိုယ္ႏႈိက္က ဗကပကေန ၿပိဳကြဲလာတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီး သူဟာ အမ်ိဳးသားေရး အေျခခံေသာ္လည္း လူတန္းစားအေရး ဆိုတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိေနေသးပံုပါ။ အခု သူတို႔ေျပာလာတဲ့ အေရွ႕အေနာက္ ပတ္သက္မႈတို႔၊ ေျမာက္ပိုင္းပဋိပကၡတို႔ စတာေတြဟာ ဒီဘက္က ဒီမိုကရက္တုိက္ေဇးရွင္းျဖစ္စဥ္မွာ မၾကားရတာ ၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့ စကားလံုးေတြပါ။ နယ္စပ္မွာ ရွိတာခ်င္းအတူတူ ေကအုိင္ေအကက်ေတာ့ အသိသက္ေသေနရာမွာ အေမရိကန္ ပါဝင္ေရးကို တေလွ်ာက္လံုး ေတာင္းဆိုလာတာ ျဖစ္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာမွ အထူးသျဖင့္ ‘ဝ’ နယ္ညီလာခံၿပီးမွ ေကအုိင္ေအဘက္ကလည္း ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ ေလ်ာ့သြားသလိုပါပဲ။ နယ္စပ္ေဒသေတြအဖို႔ေတာ့ ဒါဟာ လက္ေတြ႔အက်ိဳးေမွ်ာ္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ယူနန္နယ္နဲ႔ ကင္းလြတ္ၿပီး နယ္စပ္ေဒသ လက္နက္ကိုင္မ်ား ရပ္တည္ဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားနပ္ရိကၡာ အားလံုးကစလို႔ တ႐ုတ္နဲ႔ အလြမ္းသင့္ရင္ သင့္သလို လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားအထိ ရေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။”
ထုိကဲ့သို႔ နယ္စပ္ေဒသတေလွ်ာက္ အေျခစိုက္ထားေသာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမဆို ကူညီေသာ တဘက္ႏုိင္ငံ၏ လႊမ္းမိုးမႈ အနည္းနဲ႔ အမ်ား ရွိသည္ကို ကာယကံရွင္မ်ားသာ သိေပမည္။ ယခင္က ထုိင္းနယ္စပ္ရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားမွာ စီအုိင္ေအ၏ ေထာက္ပံံ့မႈ မည္မွ်ရွိသည္ကို သိၾကေပမည္။ ထိုကဲ့သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ရာတြင္ အရိပ္မ်ားရွိျခင္း၊ ေနွာင္ႀကိဳးအတည္းခံရျခင္းမ်ားမွာ မည္သို႔ အတားအဆီး ျဖစ္ေစသည္ကို သိႏုိင္ပါသည္။ သယံဇာတ အက်ိဳးစီးပြား ျပႆနာမွာလည္း အဓိက ျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလို သယံဇာတႂကြယ္ဝေသာ ႏုိင္ငံမ်ိဳးတြင္ သယံဇာတ နယ္ေျမမ်ားကို လက္မလႊတ္ႏုိင္ျခင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစေလသည္။ ဖားကန္႔လို ေက်ာက္စိမ္းေပါႂကြယ္ေသာ ေဒသတြင္လည္း ၂ ဘက္စလံုးက ကိုယ္ပိုင္နယ္၊ သူပိုင္နယ္အျဖစ္ ပုိင္နက္နယ္ေျမ ခြဲမေပးႏုိင္ျခင္းမွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတြင္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစႏုိင္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္က ထုတ္ျပန္လိုက္ေသာ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံအေျခစိုက္ EIA (Environmental Investigation Agency) အဖြဲ႔မွ Faith Doherty ၏ ေျပာဆိုခ်က္တြင္ -
“သစ္ ၁ တန္ျခင္း ဝယ္ယူမႈထက္ ေတာင္အလံုးလုိက္ဝယ္ယူၿပီး သစ္ခုတ္လာၾကတယ္။ ဒီလို ေငြေပးေခ်တဲ့အခါမွာ ဝယ္ယူတဲ့ ေတာင္အလံုးလိုက္အတြက္ ေငြေပးေခ်မႈက သက္ဆိုင္ရာ နယ္ေျမအလိုက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရတယ္။ ျပည္သူ႔စစ္ေတြလုိ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ေရာ ျပည္တြင္းက လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ပါ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဝယ္တယ္။” ဟု စက္တင္ဘာ ၂၈ ရက္ေန႔ထုတ္ Daily Eleven သတင္းစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထိုသတင္းစာထဲတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း တ႐ုတ္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေတာင္အလံုးလိုက္ သစ္ခိုးထုတ္လ်က္ရွိသည္ဟုဆို၏။ ထုိသုိ႔ တေတာင္လံုးမွ သစ္မ်ားကို ခုတ္ယူခြင့္ရေအာင္လည္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားကို ေရႊေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ သစ္ခိုးခြင့္ေပးထားသည္။ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္မ်ားကိုလည္း ေငြေကာင္းေကာင္းေပးကာ လာဘ္ထိုး၍ ျဖတ္သန္းသြားၾကသည္ဟု ပါရွိသည္။ ထို EIA မွ ေျပာဆိုခ်က္တြင္ -
“လဆန္ေအာ္ဝပိုင္တဲ့ နယ္ေျမအတြင္းက ဂြီေတာင္နဲ႔ ဝူတုိင္ေတာင္နွစ္လံုးကို ၂ဝ၁၄-၂ဝ၁၅ ရာသီအတြက္ တ႐ုတ္တိန္ေခ်ာင္အေျခစိုက္ သစ္ကုမၸဏီက သစ္ခုတ္ခြင့္ ဝယ္ယူခဲ့တယ္။ ၾကားလူကလည္း ျမန္မာလႊတ္ေတာ္ အမတ္တဦးနဲ႔ ပတ္သက္ေနတယ္။” ဟု ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ရာတြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ျပႆနာမ်ိဳးမွာ ထိုအဖြဲ႔မ်ား၏ ရပ္တည္ေရးႏွင့္ သူတုိ႔အဖြဲ႔မ်ား၏ ဘ႑ာေရးအတြက္ ထိုသယံဇာတ ထုတ္ယူမႈ ျပႆနာမ်ားကိုလည္း ေဆြးေႏြးရမည္ျဖစ္၏။ ယခုလို ၇ ဖြဲ႔တည္းနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ႐ုံျဖင့္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးေပ။ သေဘာထားႀကီးဖို႔၊ ႐ုိးသားဖို႔နဲ႔ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။ ယခုဆိုလွ်င္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားမွာ အစိုးရကို အယံုအၾကည္ နည္းေနသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတိဖ်က္ခံေနရေသာ သူတို႔အဖို႔ အစိုးရအေပၚ အယံုအၾကည္ရွိပံု မရေပ။ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို တဘက္ထိုင္းႏုိင္ငံထဲ သြားေရာက္ျပဳလုပ္ေနပံုကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ယံုၾကည္မႈ အားနည္းေနသည္ကုိ ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။ ယခု လက္မွတ္ထိုးႏုိင္သေလာက္နဲ႔ လက္မွတ္ထိုးထားမည္ဆိုလွ်င္လည္း ေနာင္ လက္မွတ္မထိုးထားေသာ အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးကာ လက္မွတ္ေရးထိုးသင့္ေလသည္။ အတတ္ႏုိင္ဆံုးနဲ႔ အျမန္ဆံုး လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲမ်ားကို ရပ္စဲသင့္သည္။ သူပစ္၍ ငါပစ္သည္ဆိုေသာ အထိမခံႏုိင္သည့္ သေဘာထားမ်ိဳးကို ပယ္ဖ်က္ပစ္လွ်င္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးမွာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာႏုိင္ေလသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနတ္သည္ ႀကီး၏။ ၿပီးစလြယ္လုပ္၍ ၿပီးစလြယ္ တည္ေဆာက္္မရႏုိင္ေပ။ လက္မွတ္ေရးထိုးလုိက္၊ ျပန္တုိက္လုိက္၊ အပစ္အခတ္ရပ္လုိက္၊ စစ္ပြဲမ်ား ျပန္ျဖစ္လုိက္နဲ႔ ဂ်ာေအးသူ႔အေမ႐ုိက္ ျဖစ္ေနလွ်င္ ဘာမွ မထူးျခားေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို အားလံုးပါဝင္ေစၿပီး အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ႏုိင္မွသာ ေနာင္ဆက္ေဆြးေႏြးရမည့္ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားလည္း ရွိေနေသာေၾကာင့္ ေသာင္မတင္၊ ေရမက်ေသာ ႏိုင္ငံေရးမျဖစ္ဖို႔ လုိအပ္ေလသည္။
ထက္ျမက္