ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀တုန္းက စာေရးသူရဲ႕ အဖြားက သူ႔ေျမးေတြကို ခဏခဏ တဖြဖြ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းရွိပါတယ္။ “ဟဲ့ ငါ့ေျမးေတြ ဓါးမေနာက္ပိတ္ေခြး မျဖစ္ေစနဲ႔ေနာ္ .. ျဖည့္ဆည္းၾက၊ ဆည္းပူးၾက၊ အားထုတ္ၾကကြဲ႔” ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။ ဓါးမတေခ်ာင္းရဲ႕ ေနာက္ပိတ္မွာ တပ္ထားတဲ့ သံေခြေလးေနာက္မွာ ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီလိုပါပဲ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာတဲ့အခါ ေအာက္က်ေနာက္က် မျဖစ္ေအာင္ ေလ့လာဆည္းပူးၾက၊ အရည္အေသြးျမႇင့္တင္ၾက ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ လူ႔ေအာက္က် ေနာက္က် မျဖစ္ဖို႔ဆိုၿပီး ေကာက္က်စ္ယုတ္မာ ခိုးဆိုးၿပီး ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ အရည္အေသြးျမႇင့္တင္ၾကဆိုတဲ့ေနရာမွာ ႐ုပ္ပိုင္းအရည္အေသြးအျပင္ စိတ္ပိုင္းအရည္အေသြး၊ ကိုယ္က်င့္သီလ အရည္အေသြးကိုပါ ျမႇင့္တင္ရမွာပါ။ လူ႔ေလာကမွာ အရည္အေသြးနိမ့္က်တဲ့ လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ တန္ဖုိးထားျခင္း မခံရပါဘူး။ ဘယ္သူမဆို ျဖစ္ႏုိင္မယ္၊ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူမဆို အရည္အေသြးျမင့္မားတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုသာ ရယူပိုင္ဆိုင္ သံုးစြဲခ်င္ၾကတာပါပဲ။ အဲ့ဒီလိုပါပဲ အရည္အေသြးညံ့ဖ်င္းတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္း၊ တိုင္းႏုိင္ငံေတြဆိုတာ လူေတြရဲ႕ေလးစားမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ မခံရဘူး။ အထင္ေသးခံရမယ္၊ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံျခင္းသာ ခံၾကရလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္းသစ္မႈေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဒီေန႔ ၂၁ ရာစုေခတ္ရဲ႕ ကမာၻပံုအလယ္မွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္၊ တင့္တင့္တယ္တယ္ ေနရာတခုရဖို႔၊ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မိမိကုန္ပစၥည္းတင္မက၊ မိမိေရာ၊ မိမိအဖြဲ႔အစည္း၊ မိမိႏုိင္ငံရဲ႕ အရည္အေသြးကိုပါ ထိတ္တန္းမွာရွိေနဖို႔ အစြမ္းကုန္ အားထုတ္ေနၾကရတာ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီလို လူတိုင္းလူတိုင္း၊ ႏုိင္ငံတိုင္းက အၿပိဳင္အဆိုင္ သူ႔ထက္ငါ တိုးတက္ေအာင္၊ အရည္အေသြးေတြ ပိုလို႔ပိုလို႔ ျမင့္မား ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ တို႔ႏုိင္ငံကေတာ့ အဘက္ဘက္မွာ အရည္အေသြးေတြ ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းလာေနတဲ့အျပင္ တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ သူတို႔အမွားကို တာ၀န္မခံဘဲ လမ္းမွားေပၚမွာ ဆက္ေလွ်ာက္ေနဆဲပဲ မဟုတ္လား။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ေအာင္ လူမဆန္တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြကို မခ်ိမဆန္႔ ခံခဲ့ရေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား  အမ်ားစုဟာ ႐ုပ္ပိုင္း၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရည္အေသြးေတြ နိမ့္က်က်န္ရစ္ခဲ့သလို တိုင္းျပည္အေနနဲ႔လည္း စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး စတဲ့ ရွိရွိသမွ် က႑တိုင္းမွာ အရည္အေသြးေတြ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အဘက္ဘက္မွာ ေလွ်ာက်သက္ဆင္းခဲ့လို႔ ကမာၻ႔အဆင္းရဲဆံုး တိုင္းျပည္မ်ား စာရင္း၀င္ ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ အရည္အေသြးနိမ့္ပါးတဲ့ ၀န္းက်င္ဘ၀ေတြထဲမွာ က်န္းမာေရးအသိ ခ်ဳိ႕ငဲ့ခဲ့ရၿပီး အာဟာရ မျပည့္၀တဲ့၊ စားသံုးရန္ မသင့္ေတာ္တဲ့ အစားအစာေတြကိုသာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား မွီ၀ဲရွင္သန္ခဲ့ရေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ားစုဟာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူ႔သက္တမ္း တိုသြားရတဲ့အျပင္ ေရာဂါဘယ စံုလင္စြာနဲ ့ အေသြးအသားေတြ ခန္းေျခာက္ လူ႐ုပ္ေပ်ာက္လုၿပီ။ လူထုဆႏၵမပါဘဲ တို႔တိုင္းျပည္ကို ဇြတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လက္ရွိစစ္တပိုင္းအစိုးရရဲ႕ အရည္အေသြးကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ႕ လူထုၾကားမွာ ေျပာတဲ့စကားေတြ၊ အက်င့္အႀကံေတြအေၾကာင္း သတင္းဂ်ာနယ္ေတြကတဆင့္ ဖတ္ရ႐ုံနဲ႔တင္ သူတို႔ရဲ႕ အရည္အေသြးေတြ အလြန္နိမ့္က်တာကို အထူးထပ္ေရးျပစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုအျမင္မွာ အထင္ျမင္ေသးစြာ ရယ္ေမာေလွာင္ေျပာင္စရာ တပံုတပင္ ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ၅ ႏွစ္သက္တမ္းအတြင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္လည္း အေျခခံက်ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြျဖစ္တဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ လယ္ယာေျမသိမ္း ျပႆ နာေျဖရွင္းေရး စတာေတြ တခုမွ မယ္မယ္ရရ ပီပီျပင္ျပင္ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ လူၿပိန္းႀကိဳက္၊ အရည္အေသြးနိမ့္က်တဲ့ အေပၚယံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ျပခဲ့တယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေစ်းႀကီးေအာင္လုပ္ထားတဲ့ သိန္းဆယ္ဂဏန္းခ်ီတဲ့ လက္ကိုင္ဖုန္းေတြကေန ၁၅၀၀ က်ပ္တန္ ဆင္းမ္ကတ္ေတြအျဖစ္ မ်က္လွည့္ဆရာေတြလို ေျပာင္းျပခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီရေအာင္၊ ေက်းဇူးအတင္ခံရေအာင္၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ တတိတိလႊတ္ၿပီး တအိအိျပန္ဖမ္းတယ္၊ မီဒီယာဥပေဒထုတ္ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်တယ္။ ပညာေရးဥပေဒျပ႒ာန္းရင္း ေက်ာင္းသားေတြကို ကတိေတြေပး၊ လွည့္ဖ်ားၿပီး ႐ုိက္ႏွက္ဖမ္းတယ္၊ အျငင္းပြားရမယ့္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒျပ႒ာန္းျပ၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ရင္း သူတို႔အလိုမလိုက္တဲ့ သံဃာေတြကို ႐ုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီး လူ၀တ္လဲတယ္။ ဒီေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုရင္ ၿပိဳက်လုဆဲဆဲ အိမ္အိုေဟာင္းႀကီးကို အေျခခံအုတ္ျမစ္ေတြမခ်၊ ေဆြးလို႔ လဲရမဲ့ တိုင္ေတြမလဲ၊ က်ိဳးေတာ့မယ့္ ထုတ္ေယာက္ဒိုင္းျမားေတြ မေျပာင္းဘဲ ဟိုအခန္းေလးအကာတပ္၊ ဒီအကန္႔ေလးေဆးသုတ္၊ အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့ အေပၚယံ အေျပာင္းအလဲေတြနဲ႔ တို႔တိုင္းျပည္ကို ၅ ႏွစ္ ထပ္ေနာက္က်က်န္ရစ္ေစခဲ့တာပဲ။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ခဲ့ရင္ ၅ ႏွစ္ဆိုတဲ့ ကာလဟာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေကာင္းေကာင္းခ်ဖို႔ လံုေလာက္ပါတယ္။ အခုဟာက ဒံုရင္းကဒံုရင္းပဲ။ မျမင္ဘူး မူးျမစ္ထင္သူတခ်ိဳ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးေနတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ဆိုတာေတြဟာ အခ်ိန္မေရြး လြယ္လင့္တကူ ဖ်က္သိမ္းပစ္လို ့ရတာေတြခ်ည္းပါပဲ။ လူတခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္၊ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ႐ုိးသားတဲ့သူပါေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဒီမိုကေရစီမ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ေပးမယ့္္ လမ္းျပေျမပံုရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္အရ သူ႔လိုနာမည္ပ်က္နဲ႔ လြန္လြန္ကဲကဲ တိုင္းျပည္ဘ႑ာခိုးယူ ခ်မ္းသာေနသူကို ႐ုပ္ျပအေနနဲ႔ တင္လို႔မရတာ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဦးသိန္းစိန္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူ႐ုိးလူေကာင္းတိုင္းဟာ လူမွန္မဟုတ္ႏုိင္သလို ရပ္တည္ခ်က္မွားၿပီး ဖိႏွိပ္သူကို ကာကြယ္သူဟာ ဘယ္ေလာက္႐ုိး႐ုိး ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေတာ့တာ မဟုတ္လား။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ မေသသင့္ဘဲ တိုင္းသူျပည္သား သိန္းဂဏန္းခ်ီ ေသေက်ပ်က္စီး ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ နအဖေခတ္ နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တာ၀န္ ယူခဲ့သူပါ။ ဒီထက္ပိုဆိုးတာက ႏုိင္ငံတခုလံုးကို ထိပ္တံုးခတ္သလို စစ္ကၽြန္ျပဳထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲရာမွာ သဘာပတိေနရာ ယူခဲ့သူ မဟုတ္လား။ ဒီဘက္ေခတ္မွာလည္း လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမွာ သံဃာေတာ္ေတြအေပၚ ရက္ရက္စက္စက္ ေျဖရွင္းခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ႐ုိးသားတာတို႔ ပညာတတ္တာတို႔ဆိုတာ ရပ္တည္ခ်က္မွားၿပီး ဖိႏွိပ္သူ အာဏာရွင္ရဲ႕ အသံုးခ်ခံရတဲ့အခါ ဘာမွ တန္ဖုိးမရွိေတာ့ပါဘူး။ အခုေနာက္ဆံုး လူေျပာမ်ားၿပီး ရွက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အရည္ေသြးနိမ့္က်မႈ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ အမွားေပါင္း ကုေဋကုဋာနဲ႔ ထပ္တလဲလဲမွားေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ကမာၻေက်ာ္ မဲစာရင္းမွားယြင္းမႈႀကီးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ မဲစာရင္းမ်ား မွန္ကန္မႈကို ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ အာမခံႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ႏုတ္ထြက္ေပးဖို႔နဲ႔ ဒီအတြက္ တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္ျဖစ္လာဖို႔ သံသယမ်ား ရိွေနတယ္လို႔ အႏုပညာရွင္တခ်ဳိ႕က စက္တင္ဘာ ၂၀ ရက္ေန႔က ရွန္ဂဟီလာဟိုတယ္မွာ မဲေပးပိုင္ခြင့္ မဆံုး႐ံႈးဖို႔ မဲစာရင္းၾကည့္ၾကစို႔ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားမွာ ေ၀ဖန္လိုက္တဲ့ သတင္းတပုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ မဲစာရင္းထုတ္ျပန္တုန္းကလည္း အမွားေတြက ဗလပ်စ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ မဲစာရင္းထုတ္ျပန္ေတာ့လည္း ပထမအႀကိမ္ထက္ ပုိဆိုးၿပီး ပက္ပက္စက္စက္မွားတာဟာ မူလတန္းအဆင့္ကေလး ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ စီမံကိန္းႀကီးကို ၀င္ အေကာင္အထည္ေဖာ္သလို ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ မရွိတဲ့သူ မဲအပိုေတြပါေနတာ၊ ပါၿပီးသားလူေတာင္ ျပန္ပါမလာတာ၊ ေသဆံုးၿပီးသူေတြ ျပန္ပါေနေသးတဲ့အျပင္ ရြာလံုးကၽြတ္ စာရင္းေပ်ာက္တာမ်ိဳး ႀကီးႀကီးမားမား အမွားေတြ ထပ္ပါေနတုန္းဆိုေတာ့ ဒါဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ အရည္အေသြးနိမ့္က်မႈ သက္သက္တင္ မကေတာ့ဘူး “တမင္ညစ္ပတ္မႈ” လို႔ေတာင္ ျပည္သူေတြက သံုးသပ္ယူဆေနၾကၿပီ မဟုတ္လား။ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ ဦးတင္ေအးတို႔ဟာ သူတို႔အမွားကို ၀န္မခံ၊ တာ၀န္မယူလိုေတာ့ ဒီလိုမဲစာရင္းအမွားေတြ ျဖစ္ရတာကို “ကြန္ပဴ်တာအေပၚ အျပစ္ပံုခ်လိုက္ေတာ့ ပိုဆိုးသြားတယ္။ မိမိနဲ႔ မိမိအဖြဲ႔ အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းတာကို ရွင္းရွင္းဝန္မခံဘဲ သက္မဲ့စက္အေပၚ သတၱဳခ်လိုက္တာဟာ ကိုယ့္အမွားကို တာ၀န္မခံရဲတဲ့ ဘယာဂတိႀကီးမွားမႈ၊ သတၱိမရွိမႈကို သက္ေသျပလိုက္တာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ၾကားျဖတ္လို႔ အရည္အေသြး (Quality) အေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ အရည္အေသြး (Quality) နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ လူတဦးရဲ႕အျမင္နဲ႔ တျခားတေယာက္ရဲ႕အျမင္ တူခ်င္မွ တူႏုိင္မွာပါ။ လူတဦးခ်င္းစီ ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ၀န္းက်င္နဲ႔ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပညာဉာဏ္ေတြက ျပ႒ာန္းလိုက္တာခ်င္း မတူတာမို႔ အရည္အေသြး (Quality) အေပၚ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြလည္း မတူႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလံုးရဲ႕ အရည္အေသြး (Quality) နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ႏုိင္ငံတကာက စနစ္တက် သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံရည္စံညႊန္းေတြနဲ႔သာ အကဲျဖတ္ရမွာပါ။ လူပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြး (Quality) နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္၊ စိတ္ဓာတ္အရည္အခ်င္း၊ အက်င့္သီလ စ႐ုိက္သဘာ၀ ၾကန္အင္လကၡဏာ စတာေတြကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕တန္ဖုိး၊ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တိုင္းတာေျပာဆိုၾကတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း၊ စီးပြားေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ၊ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အရည္အေသြးကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုတဲ့အခါ ကုန္ပစၥည္းအမ်ိဳးအစား၊ ဘာသာရပ္ အေၾကာင္းအရာေပၚ မူတည္ၿပီး ႐ႈေထာင့္မ်ိဳးစံုကေန အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က အရည္အေသြး (Quality) ဆိုတာ “လိုအပ္ခ်က္၊ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ကိုက္ညီေနတာ” လို႔ဆိုတယ္ (Quality is defined as conformance to requirements.)။ တခါတရံမွာ အရည္အေသြး (Quality) ဆိုတာ “အျပစ္အနာအဆာ  ကင္းစင္မႈအတြက္ အတိုင္းအတာျပမႈ” လို႔ ဆိုျပန္ေသးတယ္ (Quality is a measure of excellence or a state of being free from defects.)။ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၆၂ က အမ်ိဳးသားစံရည္စံညႊန္း အဖြဲ႔စည္းေတြရဲ႕ အသိမွတ္ျပဳခံရတဲ့ အိုင္အက္စ္အို (ISO - International Organization for Standardization) အရည္အေသြး (Quality) အေပၚ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကေတာ့ “လိုအပ္ခ်က္အစံု၊ စံထားသတ္မွတ္ခ်က္တစံုအေပၚ ပါရွိလာတဲ့ အေမြခံ စြမ္းေဆာင္ရည္တစံုရဲ႕ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မႈ အတိုင္းအတာပမာဏ” လို႔ ဆိုထားပါတယ္ (The degree to which a set of inherent characteristics fulfills a set of requirements.)။ ကဲ ဒီေတာ့ အိုင္အက္စ္အို (ISO 9000 - 2005) ရဲ႕ အရည္အေသြး (Quality) အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ အပါအ၀င္ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ အရည္အေသြးအေပၚ အကဲျဖတ္ၾကည့္ရေအာင္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ သန္႔ရွင္းမွ်တဖို႔အတြက္ လက္ရွိအစိုးရနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာထဲမွာ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ ၄ ခ်က္ (a set of requirements) ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြကေတာ့ (၁) မဲစာရင္းမွန္ကန္တိက်ဖို႔၊ (၂) မဲဆြယ္ကာမွာ သန္႔ရွင္း႐ုိးသားစြာ မဲဆြယ္စည္း႐ုံးေရး လုပ္ေဆာင္ေစဖို႔၊ (၃) မဲေပးတဲ့ကာလမွာ သန္႔ရွင္းစြာ မဲေပးႏုိင္ေစဖို႔၊ (၄) မဲေရတြက္ရာမွာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ဖို႔ စတာေတြပါပဲ။ အခုေလာေလာဆယ္ ထြက္ေနတဲ့ ရလဒ္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ ပထမအခ်က္မွာတင္ အရည္အေသြး မျပည့္မီပါဘူး။ အေျခခံအက်ဆံုး မဲစာရင္းကိုေတာင္ အဂတိကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မေပးနိုင္ပါဘူး။ မဲစာရင္းက ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ အာမခံတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေမြးရာပါ ရပိုင္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံခြင့္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လုယူသိမ္းပိုက္ မဲဓားျပတိုက္မႈပါ။ ဒုတိယအခ်က္လည္း အရည္အေသြး မျပည့္မီျပန္ပါဘူး။ အခုမဲဆြယ္ကာမွာ သံဃာတခ်ိဳ႕နဲ႔ လူတခ်ိဳ႕ ဘာသာေရးကို အသံုးခ်ၿပီး မ႐ုိးသားစြာ မဲဆြယ္စည္း႐ုံး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာကို အေရးမယူဘဲ လႊတ္ေပးထားတာမဟုတ္လား။ ဒီပံုအတိုင္းဆက္သြားရင္ တတိယအခ်က္နဲ႔ စတုတၳအခ်က္မွာလည္း အရည္အေသြး မျပည့္မီမွာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါကို ဆက္ လက္ခံေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြး အရည္အေသြးနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ စီမံေနမႈေတြကို ရပ္တန္႔ပစ္ႏုိင္ေအာင္ အရည္အေသြး မျပည့္မီတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ အေပါင္းအပါေတြကို လက္ရွိအစိုးရတာ၀န္ကေန မျဖစ္မေန ဖယ္ရွားဖို ့လိုပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ လူမႈဘ၀ေတြ အရည္အေသြး ျပည့္မီလာဖုိ႔၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ႏုိင္ငံတကာ စံရည္စံညႊန္းေတြနဲ႔အညီ အရည္အေသြး ေကာင္းမြန္လွပလာဖို႔၊ စစ္အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္သစ္ စစ္ဂ်ပိုး လူဂ်ပိုးေတြ ထပ္မံေပါက္ပြားၿပီး တို႔တိုင္းျပည္ကို ဆက္ၿပီး ကၽြန္မျပဳႏုိင္ေအာင္ စစ္အာဏာရွင္ သားေၾကာျဖတ္္ပစ္ႏုိင္တဲ့ တခုတည္းေသာနည္းလမ္းက စစ္တပ္ကို ဘားတိုက္ထဲ သိကၡာရွိ္ရွိ ျပန္ႏုိင္ေစဖို႔ပဲ။ စစ္မွန္တဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ဘုရားေဟာတရားနဲ႔ညီတဲ့ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ဖို႔ တပ္မေတာ္ကို လူတစုလက္ထဲက ျပန္ယူၿပီး လူထုလက္ထဲ မိဘအရင္းထံ ျပန္အပ္ရမွာပါ။ အဲ့ဒီအလုပ္ကို လုပ္ႏုိင္တဲ့ တခုတည္းေသာပါတီဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တျခား ဘယ္ပါတီ အႀကီးအငယ္မွာမွ အထက္ပါ ႀကီးေလးတဲ့တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အရည္အေသြး မျပည့္မီပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ဟာ အရည္အေသြး မျပည့္မီတဲ့ အေျခအေန ဘ၀ဆိုးေတြနဲ႔ ေအာက္က်ေနာက္က် ေနလာရတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀  ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ေျခာက္လံုးလွန္႔လံုးေတြနဲ႔ ေခါင္း႐ႈပ္မခံပါနဲ႔၊ မေတြေ၀ၾကပါနဲ႔ေတာ့။ ဒီေဆာင္းပါးကို နိဂံုးသတ္ရရင္ အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ ေျပာင္းလဲေရးတာ၀န္ကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ျပည့္ျပည့္၀၀ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ လာမယ့္ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၁၅  အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ အန္အယ္္လ္ဒီကို ပံုေအာမဲေပးရမွာက အမွန္တရားကိုျမတ္ႏုိးတဲ့ ျပည္သူျပည္သားတိုင္းအတြက္ ဒီေန႔ေခတ္ရဲ႕ အႀကီးက်ယ္ဆံုး သမိုင္းေပး မဟာတာ၀န္ႀကီးတရပ္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးလိုက္ပါတယ္။ မင္းေကာင္းခ်စ္ စက္တင္ဘာ (၂၆) ရက္ ၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္