၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္နဲ႔ အမွ် ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ေသာ သတင္းမ်ားသည္ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္မ်ား၏ စာမ်က္နွာမ်ားေပၚတြင္ ေနရာယူထားၾကေလသည္။ ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ မဲစာရင္းမ်ား မျပည့္စံုမႈနဲ႔ မွားယြင္းမႈမ်ားက မ်ားျပားေနသည္။ မဲစာရင္းေကာက္ျခင္း၊ မဲစာရင္းကပ္ထားကာ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈရျခင္းမွာ ယခုမွ ျဖစ္သည္။ ယခင္က မဲရံုသြား မဲထည့္လိုက္ရံုပင္ ျပႆနာ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ၁၉၉ဝ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲကမူ ျပည္သူလူထုမွာ တက္တက္ႂကြႂကြ သြားေရာက္မဲေပးၾက၏။ မဲစာရင္း ကပ္ထားျခင္းလည္း မရွိပါ။ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံကာ အႀကီးအက်ယ္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူမႈမွာ မၾကာေသးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မဲစာရင္းကို သန္းေခါင္စာရင္းနဲ႔ စနစ္တက် တိုက္စစ္ေဆးနုိင္လွ်င္ ယခုကဲ့သုိ႔ မွားျခင္း၊ က်န္ျခင္း၊ ေသၿပီးသူမ်ားအား စာရင္းထည့္ထားျခင္းတို႔ မျဖစ္နုိင္ေပ။ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ နုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ျပင္ဆင္ေနၾကသလို ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည္၊ မယွဥ္ၿပိဳင္မည္ကို မေၾကညာေသးပါဆိုေသာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီလည္း ျပင္ဆင္ေနပါ သည္။ ၂ဝ၁ဝ  ေရြးေကာက္ပြဲကလို အန္အယ္လ္ဒီ မယွဥ္ၿပိဳင္လွ်င္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးက ပို၍ ဝမ္းသာမည္သာရွိသည္။ အန္အယ္လ္ဒီ ဝင္မၿပိဳင္လွ်င္ မၿပိဳင္ရံုသာရွိ၏။ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ကား ျပည္သူကို လံႈ႕ေဆာ္ရဲမည္ မဟုတ္ေပ။ အန္အယ္လ္ဒီသည္ အစိုးရ၊ စစ္တပ္တို႔နဲ႔ ထိပ္တုိက္မေတြ႔ေရးလမ္းစဥ္ကို လက္ခံသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ အတြက္ တဖက္အင္အားနဲ႔ ထိပ္တုိက္ေတြ႔စရာလမ္းေၾကာင္း မရွိေပ။ သုိ႔ေသာ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး အေစာပိုင္းက ၅၉ (စ) ျပင္ေလမလားဆိုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သမၼတျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့၏။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းကလည္း သူသမၼတလုပ္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာဆိုပါသည္။ ၅၉ (စ) ျပင္လိုက္လွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾက ည္သမၼတ ေရြးပိုင္ခြင့္ရွိေသာေၾကာင့္ သမၼတ အိပ္မက္မ်ား မက္လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၅၉ (စ) ျပင္ေအာင္နဲ႔ သမၼတျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆံုး ျဖတ္ရာတြင္ လမ္းေၾကာင္းမွားႀကီးျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း၌ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္မည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ သမၼတ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္မည့္လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္မိၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ၅၉ (စ) ကို မျပင္ေပးဟု ဆိုလိုက္ရာ (ထိုအဆံုးအျဖတ္နဲ႔ ဗီတိုအာဏာကိုလည္း စစ္တပ္ကသာ ရယူထားသျဖင့္ စစ္တပ္ခြင့္ျပဳမွသာ ေဒၚစု သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေလသည္။) ယခု လႊတ္ေတာ္မွ ၂ဝဝ၈ ျပင္ေရး၊ မျပင္ေရး မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာတြင္ လူထုကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္ေသာ စစ္ဗိုလ္တမတ္သားက သူတို႔၏ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ႀကီးမ်ား အလိုအရ ကန္႔ကြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးမွာ ရံႈးနိမ့္သြားခဲ့ရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတၿပိဳင္ဘက္ ၃ ေယာက္ထဲတြင္ ၁ ေယာက္ ျပဳတ္သြားၿပီဟု ဆိုရေပမည္။ ေနာက္ ၿပိဳင္ဘက္ ၂ ေယာက္မွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေရႊမန္းမွာမူ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးဥကၠ႒အျဖစ္ အေရြးခံရကတည္းက သူသမၼတျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုခဲ့ၿပီးေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးေရႊမန္းတို႔၏ မဟာမိတ္ဖြဲ႔မႈမွာ အားေကာင္းလာခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတာင္းဆိုေသာ ၄ ပြင့္ဆိုင္ေတြ႔ဆံုေရးကိုလည္း ဦးေရႊမန္းက ေထာက္ခံခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ၂ဝ၁၅ တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတမျဖစ္ပါက အန္အယ္လ္ဒီသည္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတအျဖစ္ တင္ေျမွာက္လိမ့္မည္ဟု သတင္းထြက္လာေလသည္။ သို႔ေသာ္မၾကာခင္ကမူ အန္အယ္လ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းျဖစ္သည့္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက အန္အယ္လ္ဒီပါတီအေနျဖင့္ မည္သူ႔ကို သမၼတအျဖစ္ ေရြးမည္ကို မဆံုးျဖတ္ရေသးေၾကာင္း ထြက္ရွိေနေသာ သတင္းမ်ားမွာ မိမိတို႔၏ အထင္အျမင္မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို သြားေလသည္။ ထုိသတင္းမ်ားမွာ လံုးဝမွားသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း မွန္သည္ဟုလည္း မဆိုႏိုင္ေပ။ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ရပ္တည္ခ်က္မွာ ယခင္ ၁ဝ နွစ္ကာလကလို မဟုတ္ေတာ့ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္၏။ အန္အယ္လ္ဒီအေနျဖင့္ မိမိနဲ႔ ေလေပးေျဖာင့္လွ်င္ ေထာက္ခံကူညီမည့္သေဘာ ျဖစ္ေနပါသည္။ ထို႔ျပင္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီတြင္း၌လည္း ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာ ပဋိပကၡျဖစ္ေနသည္ဟု ထင္ေၾကးေပးၾက၏။ အုပ္စု ၂ စု ကြဲေနသည္။ သူရ ဦးေရႊမန္းအုပ္စုနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္အုပ္စုဟု ထင္ေၾကးေပးေနသည္မွာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ မသိရေသာ္လည္း ထင္ ေၾကးေပးစရာမ်ား ျဖစ္ေန၏။ မၾကာခင္က အမ္ပီစီတြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား၌ ပါဝင္လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ေသာ ဦးေအာင္မင္းနွင့္ ဦးစုိးဝင္းတို႔ ကယားျပည္နယ္တြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္မည္ဟု သတင္းထြက္လာၿပီးေနာက္ ပါတီက ခြင့္မျပဳဟု သတင္းထြက္လာျပန္သည္။ ကယားလို ျပည္နယ္မ်ိဳး၌ နယ္ခံ တုိင္းရင္းသားပါတီမွာ ရွမ္းတို႔လို ရခိုင္တို႔လို အင္အားေကာင္းနုိင္ေျခ နည္းေသာေၾကာင့္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္၏။ ထိုကိစၥေၾကာင့္ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီတြင္း အုပ္စုကြဲေနသည္ဟု တြက္ဆၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဦးသိန္းစိန္ကမူ သမၼတျဖစ္ၿပီး မၾကာခင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၃၊ ၄ နွစ္က သူသမၼတအျဖစ္ ဝင္ အေရြးမခံေတာ့ဟု ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း နုိင္ငံျခားေရာက္ၿပီး ပထမအႀကိမ္တြင္ ျပည္သူလူထုကသာ ေထာက္ခံရင္ သူသမၼတအျဖစ္ ဝင္အေရြးခံမည္ဟု ေျပာသြားခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔ ပါတီတြင္း သေဘာထား၊ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား သူတုိ႔ဆရာမ်ား၏ သေဘာထားမ်ား ေၾကာင့္ ဦးသိန္းစိန္က ေတြေဝေနပံုရသည္။ ဂ်ပန္သတင္းဌာန (NHK)နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတြင္လည္း သူေနာက္ ထပ္ျပန္အေရြးခံခ်င္ခံႏိုင္သည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။ သူ၏ ပထမသက္တမ္းတြင္ သူ၏ အေျပာအဆို၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးေနမႈ၊ စစ္တပ္နဲ႔လည္း  အေပးအယူရွိေနမႈ၊ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အကာအကြယ္ေပးေနမႈ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီအေပၚဆက္ဆံေရးမွာလည္း ယခင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔တို႔လို ဆက္ဆံျခင္းျဖစ္ေနမႈတို႔ေၾကာင့္ သူ႔ကို သမၼတအျဖစ္ ထပ္အေရြးခံမည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဦးသိန္းစိန္မွာ ယခင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတုိင္း ျဖစ္ေနေလသည္။ သမၼတရံုးဝန္ႀကီးမ်ား၏ အၾကံသေဘာထားအတုိင္းလည္း ဦးသိန္းစိန္က လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပံုလည္း ရပါသည္။ ယခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ရင္းနွီးသည္ဆိုေသာ သမၼတရံုး အၾကံေပး ဦးျမင့္သည္လည္း ေနရာမရေတာ့ေပ။ သူ၏ စီးပြားေရးအၾကံေပးခ်က္မ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ားမွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈမရပဲ တို႔လို႔တန္းလန္းျဖစ္ေနမႈမ်ား၊ က်ဆင္းေနမႈမ်ားသာ ျဖစ္ေန၏။ ထိုက်ဆင္းေနမႈမ်ားကို ကိန္းဂဏန္းျဖင့္ စာေရးသူ ေနထြန္းႏိုင္က Weekly Eleven တြင္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ ေဝဖန္သြားပံုအရ သမၼတ၏ စီးပြားေရးအၾကံေပးအဖြဲ႔ကို အထင္သိပ္မႀကီးေတာ့ေပ။ ဦးျမင့္၏ ပညာတတ္ ပီသမႈ၊ မိမိ၏ ပညာရပ္အေပၚအထင္ႀကီးမႈမ်ားမွာ အျပန္အလွန္ေပးစာမ်ား တြင္ ေပၚလြင္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဦးသိန္းစိန္၏ ပထမ သက္တမ္းတြင္ ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကိစၥသာ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ တရုတ္၏ အၿငိဳအျငင္ကို ခံကာ ခပ္ရဲရဲ ရပ္စဲခဲ့သျဖင့္ ေထာက္ခံမႈရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္မွာ ထိုဆည္ကိစၥသည္ အေနာက္အုပ္စုကို မ်က္စပစ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အေနာက္အုပ္စုမွ ေဟာခနဲဝင္လာေသာ အကူအညီမွာလည္း အမ်ားအျပားပင္။ ကမာၻ႔ဘဏ္နဲ႔ အိုင္အမ္အက္ဖ္စသည္မ်ားမွ အေႂကြးမ်ား ေလ်ာ္ပစ္လိုက္၏။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကိုလည္း အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္အုပ္စုက ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ မဟာဗ်ဴဟာအရ အခ်က္အခ်ာက်ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေမရိကန္သည္ အလြန္ဝင္ခ်င္ေန၏။ ေတာင္အာရွတြင္ တရုတ္၏ နယ္ေျမတုိးခ်ဲ႕မႈမ်ား၊ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္လာေလေလ အေမရိကန္သည္ သူ႔မဟာမိတ္မ်ားနဲ႔ သူ၏ အက်ိဳးစီးပြား ထိခိုက္ေလေလ ျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မဟာဗ်ဴဟာက်ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံကို ယခင္ကတည္းက ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္မ်ားမွာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ၾကည့္ေသာ “ငို႔ဘ” သမားမ်ားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တရုတ္ကို သယံဇာတမ်ားေရာင္း၊ ကၽြန္းသစ္မ်ားလည္း ေရာင္း၊ ေရနံ၊ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔မ်ားလည္း ေရာင္း၊ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို တရုတ္မယားအျဖစ္ ေရာင္းကာ မ်က္လံုးမွိတ္ခဲ့သျဖင့္ အေမရိကန္မွာ ကပ္၍ မရေပ။ ယခု အခြင့္အေရးရတုန္း ေျပးလာကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္ခိုင္း၊ ျမန္မာအစိုးရကို ေပးသင့္၊ ေကၽြးသင့္သည္ကို ေပးေကၽြးခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းကား မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ျဖစ္ခဲ့ေသာ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္တဦးသာ ျဖစ္၏။ ဦးသိန္းစိန္က ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မသြားပါဟု ကတိစကားမ်ား ေပးေနသည္မွာလည္း အထူးအဆန္း မဟုတ္ေပ။ သူတို႔ သြားေနသည္မွာ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ေပ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ေျပာေနေသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈ္င္ေျပာေနေသာ ဒီမိုကေရစီမွာ ေညာင္၂ ပင္ ညီလာခံေခၚကာ သူတို႔ေရးဆြဲထားေသာ လမ္းျပေျမပံု ၇ ခ်က္နဲ႔ အညီျဖစ္ေသာ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္သည္။ ထိုဒီမိုကေရစီတြင္ပါေသာ လႊတ္ေတာ္တြင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ထားရွိေရး၊ သမၼတအထက္တြင္ရွိေသာ ကာလံုဖြဲ႔စည္းထားရွိေရး၊ သူတို႔အတြက္ (အထူးသျဖင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊနွင့္ သူ႔လူမ်ား) အႏၱရာယ္ရွိေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ မျဖစ္ေရး စသည္တို႔မွာ ေနာက္တက္လာေသာ စစ္တပိုင္းအစိုးရတြင္ တာဝန္ရွိေလသည္။ ထိုသည္ကို ဦးသိန္းစိန္က ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေလသည္။ ထိုသို႔ အေျခအေနတြင္ ဦးသိန္းစိန္ကို ေနာက္ကြယ္က အၾကံေပးမ်ားက ေနာက္သက္တမ္းကို တာဝန္ယူခိုင္းႏိုင္သည္။ ျပယုဂ္ရွိၿပီးေသာ ဦးသိန္းစိန္မွာ အေျပာအဆို ယဥ္ေက်းျပလွ်င္ သူရဦးေရႊမန္းထက္ အလားအလာ ရွိႏိုင္သည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးက ဦးသိန္းစိန္ကို မေရြးခ်ယ္ဟု မေျပာႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ကမူ ဦးသိန္းစိန္အား ေနာက္သက္တမ္း သမၼတအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ျခင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ပါသည္။ မဲထည့္ခိုင္းလွ်င္လည္း ကန္႔ကြက္မဲပင္ ေပးရေပမည္။ အ ဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဦးသိန္းစိန္သည္ အစိုးရအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္တဦး၏ အရည္အခ်င္းမ်ား မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ “မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိ” ဆိုေသာ စကားမတည္ခဲ့ေပ။ သူေရြးခ်ယ္ထားေသာ ဝန္ႀကီးမ်ားမွာ ျပည္သူလူထုကို ေမာက္ေမာက္မာမာ ဆက္ဆံသည္။ စကားအမွားမ်ား ေျပာကာ လက္ေတြ႔လည္း က်င့္သံုး ၾကပံုရေလသည္။ သမၼတက ျပည္သူမ်ားကို နို႔ေသာက္ခိုင္းျခင္း၊ တေန႔ ၂ဝဝဝ ေလာက္ေအာင္ သံုးခိုင္းေသာ ဒုတိယသမၼတ၊ ထမင္းကို အားျပဳစားရေသာ လယ္သမားမ်ားကို ထမင္းတနပ္သာ စားခိုင္းသည့္ဝန္ႀကီး၊ နယ္လွည့္ပါးရိုက္ေသာ ဝန္ႀကီး၊ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိလွ်င္ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းခိုင္းေသာ နုိင္ငံေရး အၾကံေပး စသည္မ်ားကို ခန္႔ထားျခင္းတို႔ျဖင့္ ထိုတိုင္းေရွ႕ဆက္သြားပါက တုိင္းျပည္မွာ ခၽြတ္ျခံဳက်သြားႏိုင္ေလသည္။ ထို႔ျပင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးအခင္းတြင္ ရဲက သံဃာေတာ္မ်ား အပါအဝင္၊ ဆႏၵျပျပည္သူမ်ားကို မီးေလာင္ဗံုးျဖင့္ ပစ္ျခင္းအား အေရးမယူခဲ့ျခင္း၊ ေဒၚခင္ဝင္းလို ဆႏၵျပ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကိုပင္ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္း၊ မိမိတို႔၏လယ္ယာမ်ားကို ဧကေပါင္း သိန္းနွင့္ခ်ီ၍ အသိမ္း ခံရသည့္ လယ္သမားမ်ားအား လယ္ယာမ်ား ျပန္မေပးျခင္း၊ ထိုသုိ႔ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆည္းေသာ စစ္ တပ္မ်ားကိုလည္း အေရးမယူျခင္း၊ ေျမအားလံုးျပန္ေပးခုိင္းျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ျခင္း၊ အလုပ္သမားတိုက္ပြဲမ်ား ေပၚလာသည္နဲ႔အမွ် အလုပ္ရွင္ဘက္မွ လုိက္ကာ အလုပ္သမားမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ဖိနွိပ္ေသာ ဥပေဒမ်ားအား တည္ဆဲဥပေဒအျဖစ္ ျပဌာန္းေစျခင္း၊ ေနာက္ထပ္ ဖိနွိပ္ေသာ ဥပေဒမ်ားကို ဆက္လက္အတည္ျပဳျခင္း၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ ေပးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားအား ေထာင္ဒဏ္ ၁ဝ နွစ္အထိ ခ်မွတ္ကာ လူေပါင္းမ်ားစြာကို အေရးယူျခင္းျဖင့္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္အား ဆုိးဆိုးဝါးဝါး ပိတ္ပင္လာျခင္း၊ ၅ နွစ္တာ ကာလအတြင္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေရးပါေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို မျပဳလုပ္ႏိုင္ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေရးပါေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို မျပဳလုပ္ႏိုင္ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲဆိုသည္မွာ မည္ကာမတၱလို ျဖစ္ေနျခင္း၊ တခ်ိန္တည္းတြင္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ အစိုးရတပ္မ်ား တိုက္ပြဲျဖစ္ကာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ သိန္းနဲ႔ ခ်ီကာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း၊ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားမ်ားမွာ စားဝတ္ေနေရး အခက္ၾကံဳၿပီး အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးျခင္း၊ ေနာက္ဆံုး အဆိုးဆံုးေသာ ဖိနွိပ္မႈသည္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ဖိနွိပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မွားယြင္းေနေသာ အမ်ိဳးသားပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ဆႏၵျပလာေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို သမဂၢဆိုေသာ ရန္ၿငိဳးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္နွက္ဖမ္းဆီးကာ ေထာင္ထဲ ထည့္ထားျခင္း၊ ေျမး အရြယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ယခုအထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္  ဒုကၡေရာက္ေနခဲ့ရျခင္း၊ ျပည္သူမ်ားကို ပုဒ္မ ၁၈လို ဥပေဒမ်ိဳးျဖင့္ ေျခာက္လွန္႔ဖိနွိပ္ကာ တေယာက္ၿပီးတေယာက္၊ တဖြဲ႔ၿပီးတဖြဲ႔ ေထာင္ထဲသို႔ သြင္းေနျခင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအား ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ေနသည့္တိုင္ နုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မရွိဟု မ်က္စိမွိတ္ ျငင္းကြယ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဦးသိန္းစိန္ကို သမၼတအျဖစ္ လံုးဝ မေထာက္ခံပါ။ ဝင္ေရာက္ အေရြးခံပါကလည္း ကန္႔ကြက္မဲေပးရေပမည္။ ထက္ျမက္