ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ငုရင္ ဖူထေရာင္းဟာ ခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဗီယက္နမ္ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ တေယာက္အျဖစ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို အလည္အပတ္ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမားကလည္း ဒီႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ကို အလည္အပတ္ ေရာက္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေၾကာင္း သူက ေျပာပါတယ္။ ၂ ႏုိင္ငံ သံတမန္ ဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္တဲ့ ဒီခ်ိန္မွာ တခ်ိန္က ရန္သူျဖစ္တဲ့ ၂ ႏုိင္ငံအၾကား ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သလို ဆက္ဆံေရး ပိုတိုးတက္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ အခြင့္အလမး္ေတြ ဖန္တီးႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း အသက္ ၇၁ ႏွစ္ရွိ ထေရာင္းက ေျပာပါတယ္။ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ နယ္ေျမပိုင္နက္ ေတာင္းဆိုမႈေတြအေပၚ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္ၾက ရွိေနတဲ့အတြက္ ပိုနီးစပ္မႈ ရွိလာတယ္လို႔ ထေရာင္းနဲ႔ အိုဘားမားတို႔ ၂ ဦးက ဆုိပါတယ္။ ဇူလုိင္ ၇ ရက္မွာ အေမရိကန္ကို ေရာက္လာမယ့္ ထေရာင္းဟာ ကုန္သြယ္ေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြကို အဓိကထား ေဆြးေႏြးမယ္လို႔ အိမ္ျဖဴေတာ္က ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္္။ ဒါေပမယ့္ အိုဘားမားရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဗီယက္နမ္ အလည္အပတ္ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတည္ျပဳ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေအပီသတင္းဌာနက ႀကိဳတင္ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထရာင္းက အခုလို ေျဖပါတယ္။ “ကမၻာေပၚက ၂ ႏိုင္ငံၾကား ဆက္ဆံေရးေတြလိုပါပဲ ဗီယက္နမ္နဲ႔ အေမရိကန္ ၾကားမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရး အေပၚထားတဲ့ သေဘာထားအျမင္လို ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ မတူကြဲျပားမႈေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ၂ ဦး ၂ ဘက္ အလုံးစုံ ဆက္ဆံေရးမွာ မတူကြဲျပားမႈေတြက အဟန္႔အတား ျဖစ္မလာရေအာင္ တဘက္နဲ႔တဘက္ ပိုၿပီး နားလည္မႈ ရလာႏုိင္တဲ့၊ ပြင့္လင္း အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈက ထိေရာက္မႈအရွိဆုံး ျဖစ္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ သမၼတ ထ႐ူေယာင္တန္ဆင္း၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ငုယင္တန္ေဒါင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ငုရင္ ဆင္ေဟာင္း အပါအ၀င္ ဗီယက္နမ္ အာဏာအရွိဆံုး ၄ ေယာက္ထဲမွာ ထေရာင္းက တေယာက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီအေျဖဟာ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ လက္ရွိ ႏုိင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒကို ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ အိုဘားမားနဲ႔ ထေရာင္း အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ ေတြ႔ဆုံရာမွာေတာ့  ကာကြယ္ေရးကိစၥ၊ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္က အျငင္းပြားေနဆဲကၽြန္းကိစၥ၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ျဖစ္ေနဆဲ ပဋိပကၡေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုအတြင္း ၂ ႏုိင္ငံၾကား ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြကို ေခါင္းေဆာင္ ၂ ဦးက အေလးေပးေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ပိုမိုအားေကာင္း ခိုင္မာတဲ့ ဆက္သြယ္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ရဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႔ဆုံမႈအၿပီး ေခါင္းေဆာင္ ၂ ဦးက သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့သလို ထေရာင္းရဲ႕ ဗီယက္နမ္ကို အလည္လာဖို႔ ဖိတ္ၾကားခ်က္ကို အိုဘားမားက လက္ခံခဲ့ၿပီး အျမန္ဆုံး သြားေရာက္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။   ေတြ႔ဆုံမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အိုဘားမားက “ဆက္ဆံဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္း ရွိခဲ့တာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔လာရတာကေတာ့ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈကို အေျခခံတဲ့ အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံေရး ေပၚေပါက္လာတာပါပဲ။” လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မတူကြဲျပားတာေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးခဲ့သလို တင္းမာမႈေတြကို ထိေရာက္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ထေရာင္းကလည္း ေတြ႔ဆုံမႈကို ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြမႈရွိၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ တိုးတက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲအျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို တုိက္႐ုိက္ ရည္ညႊန္းေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒနဲ႔ မညီတဲ့ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္ၾကမႈကိုလည္း သူက ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တ႐ုတ္ရဲ႕ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ နယ္ေျမပိုင္ဆုိင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတင္းအက်ပ္ ေတာင္းဆိုေနတာေတြေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္က စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ကို သူ႔ဘက္ကေန ရပ္တည္ေပးဖို႔ စိတ္၀င္စားေနတယ္လို႔ ယူဆစရာ အေၾကာင္း ရွိလာပါတယ္။ အေမရိကန္ကေတာ့ ေဒသတြင္း တ႐ုတ္ရဲ႕ အင္အားႀကီးထြားလာတာကို တန္ျပန္ဖို႔ အတြက္ ဗီယက္နမ္နဲ႔ ပိုရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို လိုလားေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂ ႏုိင္ငံလုံးက ပိုအားေကာင္းခုိင္မာတဲ့ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရရွိဖို႔လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ လက္ရွိ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဗီယက္နမ္ဟာ အေမရိကန္ကို ပို႔ကုန္တင္ပို႔မႈ အႀကီးမားဆုံး ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနၿပီး ၂ ႏုိင္ငံလုံးက အၿပီးသတ္ဖို႔ လိုေနတဲ့ ပစိဖိတ္ ေဒသလြန္ စီးပြားဘက္ ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ကေန အက်ိဳးအျမတ္ ရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီလို ပူးေပါင္းႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ရွိေနသလို ၂ ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရးမွာ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာစရာ ျပႆနာ တခ်ိဳ႕ ရွိေနပါတယ္။ ေ၀ဖန္သူေတြ ေထာက္ျပၾကတာကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲသူေတြကို ဗီယက္နမ္က ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမႈေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရး တိုးတက္မႈေတြ ရွိမလာေသးခင္မွာ အေမရိကန္က ဗီယက္နမ္ကို လိုက္ေလ်ာမႈ သိပ္မလုပ္သင့္ေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ဥပမာ အခုအခ်ိန္မွာ ကန္႔သတ္ထားဆဲျဖစ္တဲ့ လက္နက္ေတြ ၀ယ္ယူဖို႔ ဗီယက္နမ္က ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ အေစာပိုင္းကာလကလည္း အေမရိကန္က ဗီယက္နမ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ကုန္သြယ္ေရး ပိတ္ဆို႔မႈတခု ခ်မွတ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္အထိ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ ခ်ည့္နဲ႔ အားနည္းခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္ဟာ ဗီယက္နမ္အေပၚ အေရးယူဒဏ္ခတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး တျခား ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အရွိန္အ၀ါကိုသံုးၿပီး တျခားႏုိင္ငံေတြကပါ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရး ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္မႈ မလုပ္ၾကဖို႔ တြန္းအားေပးခဲ့တာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဗီယက္နမ္ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခမ္းအနားတခုရဲ႕ စစ္ေရးျပ ခ်ီတက္ပြဲတခုမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ငုရင္တန္ေဒါင္းရဲ႕မိန္႔ခြန္းတခုကို ဖတ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိန္႔ခြန္းမွာ အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႔နဲ႔ သူ႔ရဲ႕လက္ပါးေစေတြကို တိုက္ခိုက္ ေအာင္ပြဲရယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲရဲ႕ ဂုဏ္သေရျပည့္၀ခဲ့တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြကို ျပန္လည္ေျပာဆိုခဲ့သလို ဗီယက္နမ္ဟာ သမိုင္းကို ေနာက္မွာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ၿပီး အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၿပီလို႔လည္း ထည့္သြင္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ အမွန္တကယ္လည္း အေမရိကန္-ဗီယက္နမ္ စစ္ၿပီးကတည္းက ဗီယက္နမ္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အကမ္းအလွမ္းလုပ္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အေမရိကန္နဲ႔ ဗီယက္နမ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံလံုးရဲ႕ အႀကီးဆံုး ကုန္သြယ္ဘက္ ႏုိင္ငံျဖစ္လာတဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ သူ႔ရဲ႕စစ္တပ္အင္အားနဲ႔ စီးပြားေရး အင္အားကိုပါ ျပသလာေနၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အားေကာင္းတဲ့ မဟာမိတ္နဲ႔ စီးပြားဘက္ႏုိင္ငံတႏိုင္ငံ ျဖစ္လာတာဟာလည္း ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံအတြက္ အေမရိကန္န႔ဲ ဆက္ဆံေရးကို အာသာငန္းငန္း ျဖစ္လာေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားတခု ျဖစ္လာေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဘယ္ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္ကမွ တခုတည္းေသာ မဟာအင္အားႀကီး ႏုိင္ငံႀကီးျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ ေပါင္းစည္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ေထာက္ခံတိုက္တြန္းတာ မရွိေသးပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗီယက္နမ္အေတာ္မ်ားမ်ားက အေခ်ာမသတ္ရေသးတဲ့ အေမရိကန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၁၂ ႏိုင္ငံပါ ပစိဖိတ္ေဒသလြန္ စီးပြားဘက္ႏုိင္ငံ ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ဟာ ဗီယက္နမ္က သူ႔ရဲ႕ေျမာက္ဘက္က အိမ္နီးခ်င္း အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံႀကီးကို ရင္ဆိုင္ဆန္႔က်င္ရာမွာ ၾကားခံ အကာအကြယ္ေပးႏုိင္တဲ့ အေရးပါတဲ့ အခုအခံတခုအျဖစ္ အခိုင္အမာ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ အေနာက္မစ္ခ်ီဂန္တကၠသိုလ္က တြဲဖက္သမိုင္းပါေမာကၡ အက္ဒ္ဒြင္ မာတီနီကေတာ့ “ဗီယက္နမ္အေနနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသလြန္စီးပြားဘက္ႏုိင္ငံ ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (TPP) ေတာင္းထဲကို ၾကက္ဥေတြ အမ်ားႀကီးထည့္ဖို႔ဆိုရင္ သတိရွိသင့္ပါတယ္။  အေမရိကန္ဟာ ဗီယက္နမ္ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားထက္ တျခားအက်ိဳးစီးပြားေတြ ရယူႏိုင္ဖို႔ တ႐ုတ္၊ ျပင္သစ္နဲ႔ ႏုိင္ငံစံု ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြဘက္ ဦးလွည့္ခဲ့ၿပီး ဗီယက္နမ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တာပါ။ သမိုင္းသင္ခန္းစာေတြဟာ အၿမဲတန္း ဆက္စပ္မႈ ရွိေနပါတယ္။” လို႔ သတိေပး ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာေရာ အေမရိကန္ဟာ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြားကို တကယ္ ေရွး႐ႈ အက်ိဳးတူ လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္ပါသလား ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိုးေနလင္း