ႏုိင္ငံတကာအခ်ိန္နဲ႔ ဇြန္လ ၃၀ ရက္ေန႔ ည ၈ နာရီ၊ ျမန္မာျပည္အတြက္ ဇူလိုုင္ ၁ ရက္ မနက္ ၆ နာရီခြဲက ၂၄ နာရီ တေန႔တာထက္ ၁ စကၠန္႔ ပိုရွည္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးရဲ႕ လည္ပတ္ႏႈန္း ေႏွးလာတာကိုု ေထမိဖိုု႔အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အခ်ိန္ညႇိႏႈိငး္ထိန္းသိမ္းတဲ့ ပညာရွင္ေတြက ၁ စကၠန္႔ ပိုတြက္ေပးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁ စကၠန္႔ေလာက္ ပုိသြားတာက လူတေယာက္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀အတြက္ ဘာမွ မသိသာလွေပမယ့္ ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ပ်ဴတာစနစ္ေတြအတြက္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ သက္ေရာက္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေလေၾကာင္းလုိင္းေတြ၊ ေလဆိပ္ေတြမွာ အမွားအယြင္းျဖစ္ၿပီး အေရးေပၚဆင္းသက္ရတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုုႏွစ္တုုန္းကေတာ့ ကြန္ပဴ်တာစနစ္ေတြ ၁ စကၠန္႔ ပိုုတြက္တာကိုု မေျဖရွင္းႏုိင္လိုု႔ ေလေၾကာင္းလိုုင္းေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ရပါတယ္။ Stock Exchange စနစ္ေတြ အပါအ၀င္ ကြန္ပဴ်တာ အလိုုအေလ်ာက္ စနစ္သုုံးရတဲ့အလုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ရ၊ ျပင္ဆင္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၇၂ ခုုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး ကြန္ပဴ်တာေတြကိုု ကမၻာႀကီးလည္ပတ္ခ်ိန္နဲ႔ ညႇိႏိႈင္းလာခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုုံးထိန္းညႇိတဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ ၂၀၁၂ ခုုႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီစနစ္ကိုု ဆက္မလုုပ္ဖိုု႔ ေတာင္းဆိုုမႈေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆက္သြယ္ေရးက႑ေတြကို တာ၀န္ယူတဲ့ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းေတြဘက္က ဒီကိစၥကို တစုံတခု ဆုံးျဖတ္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖိုု႔  ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ျဖစ္ႏုိင္ဖို႔ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ Universal Time နဲ႔ ညသန္းေခါင္ ၂၃း၅၉း၅၉ ၿပီးရင္ ေနာက္တေန႔ မကူးေသးဘဲနဲ႔ ၀၀း၀၀း၀၀ ေပၚလာမွာမဟုုတ္ပဲ ၂၃း၅၉း၆၀ ဆိုုၿပီး ၁ စကၠန္႔ပုုိသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ Universal Time ရဲ႕ ညသန္းေခါင္ဟာ Eastern Daylight Time 8 PM EDT ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဇူလုိင္ ၁ ရက္ေန႔ မနက္ ၆း၃၀ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီကေန႔မနက္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၆ နာရီနဲ႔ ၇ နာရီၾကားမွာ Leap Second စကၠန္႔ထပ္တခု ေပါင္းထည့္ထားတဲ့ ၆၁ စကၠန္႔ရွိတဲ့ ၁ မိနစ္စာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ Google ကုုမၸဏီကေတာ့ Leap Second ကိုု ေျဖရွင္းဖိုု႔ Leap Smear လိုု႔ေခၚတဲ့ နည္းပညာ အသုုံးျပဳၿပီး နာရီေပါင္း ၂၀ ေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး Leap Second အခ်ိန္လြန္တဲ့ထိ ဆာဗာစနစ္ေတြကိုု ေႏွးခ်လိုုက္ၿပီး ပိုုထြက္လာတဲ့ စကၠန္႔ထပ္တခုုကိုု ေျဖရွင္းတယ္လိုု႔ သိရပါတယ္။